Ο ... 4ος στόχος!

Μετά την καλοκαιρινή μεγάλη χαμένη ευκαιρία για πρόκριση στους ομίλους του Champions League (για μένα αυτή ήταν η μεγαλύτερη απώλεια), ακολούθησε η μέτρια πορεία στο πρωτάθλημα το οποίο χάθηκε πολύ νωρίς, για να έρθει να τριτώσει το κακό χτες με την εκκωφαντική ήττα στο ΟΑΚΑ, από μια ομάδα με πολύ μικρότερο μπάτζετ, που όμως απέδειξε για μια φορά ακόμη πως τα μεγάλα ματς τα παίρνουν αυτοί που τα θέλουν περισσότερο!

Μπορεί οι τίτλοι να γεννάν οπαδούς, όπως κατά κόρον εχει λεχθεί, όμως η ζωή δεν σταματάει σε έναν χαμένο τελικό. Άλλωστε 17 παίξαμε ως σήμερα. Ζωή υπήρχε και θα υπάρχει στον ΠΑΟΚ όχι όσο χάνουμε τίτλους αλλά όσο ο κόσμος στηρίζει την ομάδα. Κακά τα ψέματα: Χτες είδαμε το παράδοξο φαινόμενο να υπάρχει στο γήπεδο ένας δυναμικός λαός και μια ανύπαρκτη ομάδα. Ο κόσμος δεν παίζει όμως μπάλα και αυτοί που παίζουν, χτες απλά δεν βλεπόταν!

Επί 25 λεπτά πόνεσαν τα μάτια μας, επί 25 λεπτά βλέπαμε έναν νωχελικό ΠΑΟΚ να παίζει λες και έκανε αγγαρεία, επί 25 λεπτά η εικόνα της ομάδας που αγαπάμε και πιστεύουμε ήταν τραγική. Τα ίδια φυσικά και στην επανάληψη, όπου ο Δικέφαλος μπήκε υπνωτισμένος και με μηδέν ψυχολογία νικητή!

Η επόμενη μέρα έφερε απόλυτα δικαιολογημένη γκρίνια, όμως ο ΠΑΟΚ θα έχει μια τελευταία ευκαιρία να εξιλεωθεί. Υπάρχει ακόμη στόχος ενόψει... Μπορεί να μην καταλήγει σε τρόπαιο, είναι όμως σπουδαίας σημασίας και αν το δούμε ρεαλιστικά, ίσως είναι ακόμη μεγαλύτερος από την κατάκτηση του Κυπέλλου...

Αναφέρομαι στα play offs που ξεκινάνε την Τετάρτη και η ομάδα καλείται -όπως είπε και ο Λίνο στις δηλώσεις του- να μαζέψει τα κομμάτια της, να συγκεντρωθεί στον στόχο -τον τελευταίο που της απέμεινε- και να παλέψει με νύχια και με δόντια για την κατάκτηση της θέσης που οδηγεί στα προκριματικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Το χτεσινό ματς κατέδειξε όλες τις αδυναμίες του φετινού ΠΑΟΚ. Από τον μεταγραφικό σχεδιασμό και των δύο τελευταίων μεταγραφικών περιόδων (καλοκαιριού και Ιανουαρίου), αλλά και τις πολλές ελλείψεις που υπάχουν τόσο σε παραγοντικό επίπεδο, όσο και στον πάγκο...

Πραγματικά δεν ξέρω με ποιο τρόπο θα μπορέσει ο Δικέφαλος μέσα σε τρεις μέρες να ανακάμψει και να εμφανιστεί με φλόγα την Τετάρτη. Αυτό που ξέρουμε όμως όλοι μας είναι πως αυτό επιβάλλεται να γίνει και μάλιστα άμεσα, γιατί όπως έλεγε και ένας παλιός γνωστός που χτες τον αγνόησαν προκλητικά, "επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς". Ξεκαθαρίζω πως δεν είμαι νοσταλγός του Πάμπλο Γκαρσία, θεωρώ όμως πως το "moto" που αυτός έβαλε στη ζωή μας, βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην συγκεκριμένη φάση που περνάμε!