Τα γνωστά…
SHARE:

Έχουμε όντως όλοι μας την τάση να είμαστε πολύ επιθετικοί και άδικοι με την ομάδα και ιδίως όταν αυτή καθοδηγείται από το συγκεκριμένο προπονητή. Το… μένος που παρατηρείται σε κάθε αποτυχία είναι τεράστιο, ενώ συνεχίζω να αναρωτιέμαι, ποιος που και πότε, μας έταξε έναν αήττητο τίτλο και τώρα φερόμαστε λες και μας είπαν ψέματα.
Δυστυχώς η ομάδα έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της μέχρι να χαρακτηριστεί πρωταθλήτρια. Και πρέπει να γίνουν αρκετά βήματα, από πολλές πλευρές. Μέχρι τότε, πρέπει τουλάχιστον να προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί και νηφάλιοι, σε επιτυχίες και αποτυχίες.
Ο ΠΑΟΚ πήγε στα Γιάννενα με σκοπό να πάρει το διπλό. Παίζοντας ψηλά στο γήπεδο και προσπαθώντας να κυκλοφορήσει καθαρά τη μπάλα. Δυστυχώς, για να πετύχει τη νίκη, χρειάζονταν συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία ως γνωστόν ΔΕΝ είχε. Το όνομά τους; Ρατς και Μακ. Είναι έτσι δομημένη η ομάδα φέτος, που η απουσία του μοναδικού πραγματικά επικίνδυνου εξτρέμ καθώς και του αντίστοιχου πραγματικά ποιοτικού μπακ/Playmaker, αποτελούν τεράστιο πλήγμα, ειδικά για εκτός έδρας ματς.
Ως εδώ, καλά. Δέχομαι πως κανείς δεν έχει υποχρέωση μόνο για νίκες. Δέχομαι ακόμα και πως… κάποιο αόρατο χέρι άφησε γυμνή την ομάδα από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα σε συγκεκριμένους τομείς (ας ελπίσουμε να μην την αφήσει γυμνή και μετά το Γενάρη…). Εκεί όμως που εξοργίζομαι και θίγομαι ως υποστηρικτής του Δικεφάλου, είναι όταν αντικρίζω μια ομάδα που ΠΑΡΑ τις γνωστές αυτές ελλείψεις και αδυναμίες, παίζει με τον ίδιο ανόητο και απροετοίμαστο τρόπο. Όπως ακριβώς και στη Ξάνθη.
Ας μη κρυβόμαστε, ο ΠΑΣ δεν ήταν σε καμία περίπτωση καλύτερος του ΠΑΟΚ. Δεν ήταν καν σε θέση να κρατήσει τη μπάλα για παραπάνω από τρεις πάσες. Κι όμως, εκμεταλλευόμενος τα ΒΑΣΙΚΑ του ποδοσφαίρου, πήρε μια εντυπωσιακή νίκη. Τρία γκολ σε έξι επιθέσεις. Ο Δικέφαλος κατάφερε για τρίτο συνεχόμενο ματς να μοιάζει έρμαιο στις ορέξεις κάποιων μετριότατων επιθετικών. Κι αυτό γιατί υπήρξε και πάλι η επιμονή στην τοποθέτηση της άμυνας ψηλά, στην –αναγκαστική, ελλείψει οργανωτή- προώθηση των αμυντικών χαφ. Παράλληλα, η αμυντική λειτουργία της ομάδας σε τέτοιες συνθήκες μοιάζει παιδαριώδης, αφού οι παίκτες απλά κυνηγάνε αντιπάλους άνευ λόγου και αιτίας, αποτέλεσμα τα εύκολα γκολ.
Ο προπονητής της ομάδας επικαλείται αγωνιστική απειθαρχία, προσωπικά όμως και πάλι χρεώνω στον ίδιο το φταίξιμο, όπως και στη Ξάνθη, γιατί αυτή η εικόνα είναι ΑΠΛΑ μαθηματικά : Μέτριοι Πλάγιοι μπακ, αργοί στόπερ και η άμυνα στο κέντρου του γηπέδου, ενώ παράλληλα είναι και αδούλευτη, τι περιμένεις να σου δώσουν; Εδώ ακριβώς έγκειται και η διαφωνία μου με όσους επιμένουν πως ο ΠΑΟΚ χρειάζεται το Γενάρη ένα στόπερ… νταμάρι που να καθαρίζει φάσεις. Λυπάμαι, μα ο Δικέφαλος ΑΝ θέλει να παίζει με τέτοιο τρόπο, τότε θέλει ταχύτητα, για να καθαρίζει φάσεις. Δεν είναι οι σέντρες των αντιπάλων που μας πληγώνουν. Είναι το γεγονός πως τρώμε γκολ χωρίς καν να είμαστε κάπου κοντά, προσπαθώντας να κόψουμε.
Σε γενικές γραμμές η εξέλιξη του παιχνιδιού , ήταν λογική, αφού ο ΠΑΟΚ αναλώθηκε σε παντελώς ανούσια κυκλοφορία της μπάλας όντας εγκατεστημένος στα 3/4 του γηπέδου, προσπαθώντας να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Δυστυχώς κάτι τέτοιο χωρίς την απαραίτητη τεχνική κατάρτιση είναι παντελώς ανέφικτο. Έτσι, το αποτέλεσμα μπορεί να ήρθε με τρόπο σοκαριστικό, αλλά δεν το βρίσκω παράλογο. Σίγουρα το 1-0 θα ήταν πιο δίκαιο, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως το σοκ αυτό ίσως αφήσει και κάτι θετικό πίσω του, αναγκάζοντας πολλούς να αναθεωρήσουν τη στάση τους ως προς τις μεταγραφές που χρειαζόμαστε …
Δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να χάσει μια αρκετά καλή διαφορά που είχε από τους διώκτες του, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως όλα χάθηκαν. Η επιστροφή του Ρατς στη Λιβαδειά, σε συνδυασμό με την ανάγκη καλύτερου αποτελέσματος, θεωρώ πως θα λειτουργήσουν θετικά και η ομάδα θα καταφέρει να πάρει κάτι καλύτερο. Το αποτέλεσμα της Ξάνθης κόντρα στους πράσινους χθες, είναι ενδεικτικό μιας μεταμόρφωσης που παρατηρείται στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και απόδειξη της θλιβερής προπαγάνδας που επιχειρείται και όλοι πέφτουμε με ευκολία μέσα. Ο ΠΑΟΚ στο σύνολο του πρώτου γύρου ήταν όντως η καλύτερη ομάδα και ένα καλό αποτέλεσμα στη Λιβαδειά θα το μεταφράσει σε πρωτιά στη βαθμολογία πριν τα Χριστούγεννα. Μετά όμως, καλούνται ΟΛΟΙ οι υπεύθυνοι είτε να κάνουν πράξη τη λογική ανάγκη ενίσχυσης, είτε να αναλάβουν ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ τις ευθύνες τους.
Βαθμός αγώνα : 3/10














