Πλήρωσαν το πάθος τους με τη ζωή τους (1967)

Όταν ΚΑΙ σε παλιότερες εποχές ακολουθούσαν κατά χιλιάδες την ομάδα στα γήπεδα που αγωνιζόταν, κάποιοι από αυτούς πλήρωσαν το μεγάλο αυτό πάθος τους με την ίδια τους τη ζωή. Το μακρινό 1967, η ασπρόμαυρη οικογένεια θρήνησε δύο φορές την απώλεια συνοπαδών, μέσα σε μόλις λίγες εβδομάδες!

Η πρώτη ήταν στις 15 Οκτωβρίου του 1967, λίγο μετά τις 7:00 το πρωί. Ο ΠΑΟΚ επρόκειτο το απόγευμα εκείνης της Κυριακής να αντιμετωπίσει (εκτός έδρας) για τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος τον Ολυμπιακό Βόλου! Τρεις φορές -μέσα στη βδομάδα που προηγήθηκε- είχε αναβληθεί η εκδρομή που είχε σχεδιάσει ο 27χρονος οδηγός του επιβατικού, Ηρακλής Χαβιαρόπουλος, επιπλοποιός. Το Σάββατο όμως (14/10/1967), πάρθηκε από την παρέα η οριστική απόφαση: "Θα πάμε στον Βόλο", παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του οδηγού που δεν είχε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στις οδηγικές ικανότητες του γιου του! Ήταν χρόνια που δεν υπήρχε η σημερινή Εθνική οδός και οι μετακινήσεις γινόταν από την Παλιά Εθνική, έναν δρόμο πραγματική καρμανιόλα...

Η παρέα ήθελε να βρεθεί μαζί με τους 5.000 ΠΑΟΚτσήδες που ακολούθησαν την ομάδα στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας και να ενώσει τη φωνή της με τη δική τους, συμπαραστεκόμενη στους παίκτες του Νίκου Πάγκαλου, σε ένα παιχνίδι στο οποίο ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 0-1 χάρη σε γκολ του Αρίστου Φουντουκίδη στο 30'.

Στις 6:00 λοιπόν το πρωί της Κυριακής, ο Ηρακλής χαρούμενος που θα οδηγούσε για πρώτη φορά το καινούριο αυτοκίνητό του σε σχετικά μεγάλη εκδρομή, κάθισε στη θέση του οδηγού, έχοντας συνεπιβάτες του τρεις κοπέλες και έναν φίλο του. Δίπλα του σαν συνοδηγός κάθισε ο 26χρονος Χρήστος Βασιλειάδης, και στις πίσω θέσεις, η γυναίκα του Ηρακλή, Δέσποινα, η 18χρονη μνηστή του αδερφού του, Λίτσα Κέρακα, και η επίσης 18χρονη Μαργαρίτη Μήλιου, μνηστή του Βασιλειάδη (συνοδηγός).

Κοντά στην Αλεξάνδρεια, συνάντησαν πυκνή ομίχλη, η ορατότητα περιορίστηκε σε μερικά μόλις μέτρα και η παρέα ακολουθούσε ένα βυτιοφόρο, το οποίο όμως λόγω της ολισθηρότητας του δρόμου και του μεγάλου φορτίου που μετέφερε πήγαινε αναγκαστικά αργά. Ο Χαβιαρόπουλος επιχείρησε προσπέραση, σε έναν δρόμο με δύο ρεύματα κυκλοφορίας, πατώντας δυνατά το γκάζι!

Και τότε χωρίς να το καταλάβει, είδε μπροστά του έναν σκούρο όγκο, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εποχής! Ένα πελώριο αυτοκίνητο - ψυγείο οδηγούμενο από τον Σπύρο Κόνιαρη (δεν έφταιγε σε καμία περίπτωση), μάταια προσπάθησε την ύστατη στιγμή να αποφύγει τη σύγκρουση! Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, το καινούριο Ι.Χ. είχε μεταβληθεί σε μια άμορφη μάζα, από σίδερα, λαμαρίνες, αίματα και ανθρώπινα κορμιά... Η παρέα που πριν μια ώρα ξεκίνησε χαρούμενη για τον Βόλο, βρισκόταν ανάμεσα στα συντρίμια, ενώ δύο από τα πέντε άτομα που την αποτελούσαν καλούσαν απεγνωσμένα για βοήθεια!!!

Αμέσως μετά το ατύχημα, οι δύο γυναίκες που τραυματίστηκαν πήγαν στο Ιπποκράτειο (Χαβιαροπούλου και Μήλιου), ενώ οι άλλοι τρεις δόθηκαν στους δικούς τους για τα περαιτέρω, μιας και είχαν χάσει τη ζωή τους!  Ένα πραγματικό δράμα εξελίχτηκε στην Καλαμαριά στα σπίτια των δύο φίλων (Χαβιαρόπουλος - Βασιλειάδης) από τους δικούς τους ανθρώπους που δεν πίστευαν αυτό που είχε συμβεί!     

Οι τρεις νέοι άνθρωποι πλήρωσαν το μεγάλο τους πάθος με τη ζωή τους και αυτό δεν μπορούσε να αλλάξει με τίποτε!

Ήταν 15/10/1967... Δεν ήταν όμως το μοναδικό τροχαίο που η οικογένεια του ΠΑΟΚ, μέτρησε ανθρώπινες απώλειες... Λίγες εβδομάδες αργότερα ήρθε ένα ακόμη περιστατικό να συγκλονίσει τους πάντες. Λεπτομέρειες για αυτό μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ

Η ανάδειξη τέτοιων δυσάρεστων γεγονότων δεν έχει σκοπό να προκαλέσει κανέναν, υπάρχει μεγάλος σεβασμός για τους νεκρούς, αλλά να βγουν στην επιφάνεια κάποια γεγονότα που είμαστε 100% βέβαιοι πως ο πολύς ο κόσμος τα αγνοεί, αν και είναι κομμάτια της ιστορίας του συλλόγου!

Στην αρχική photo διακρίνονται οι τρεις τραγικοί πρωταγωνιστές εκείνης της αποφράδας μέρας, ο Ηρακλής Χαβιαρόπουλος, η Λίτσα Κέρακα (με μικρή επιφύλαξη το όνομα) και ο Χρήστος Βασιλειάδης.