Σαν σήμερα έφυγε ο Γιώργος Παντελάκης ...

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΟΚ περνώντας την Μητροπόλεως στο ύψος της Αριστοτέλους, χτυπήθηκε από μία μηχανή ...  Έπεσε στο δρόμο τραυματισμένος στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο, αλλά παρά τις προσπάθειες των γιατρών δεν μπόρεσε να αποφύγει το μοιραίο, αφού λίγο αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή!

Το ποιος ήταν ο Γιώργος Παντελάκης είναι κάτι που εμείς οι παλιότεροι το γνωρίζουμε πολύ καλά. Οι ασπρόμαυρες ιστορίες παρουσιάζουν γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής του μεγαλύτερου ΠΑΟΚτσή παράγοντα από την εποχή που δημιουργήθηκε ο Δικέφαλος. 

Γιώργος Παντελάκης. Ο άνθρωπος που όχι μόνο αφιέρωσε τη ζωή του στον ΠΑΟΚ όχι μόνο οραματίστηκε το μεγαλείο του, αλλά μπόρεσε και έδωσε σάρκα και οστά στο όραμά του , ευτύχησε να καμαρώσει την ομάδα να πρωταγωνιστεί επί των ημερών του στην Ελλάδα, να σαρώνει μεγαθήρια της εποχής όπως Λέγκια και Λυών, να είναι όλη του η ενδεκάδα διεθνείς!!!

Ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στον Ασλανίδη της χούντας ο οποίος τον είχε καλέσει στο γραφείο του για να τον πείσει να συναινέσει στην μεταπήδηση του Κούδα στον γάβρο. «Από μένα μην περιμένετε να βάλω υπογραφή σε μια τέτοια μεταγραφή. Εσείς καταλύσατε ολόκληρο Σύνταγμα, αν επιμένετε βγάλτε ένα νόμο που θα λέει «ο Κούδας στον Ολυμπιακό»

Θυμάμαστε και πόσο συχνά κατέβαζαν τις τζαμαρίες του καταστήματός του οι σκληροπυρηνικοί της δικιάς μας ομάδας για να τον διώξουν, υποκινούμενοι από διευθυντή πρώην γνωστότατης αθλητικής εφημερίδας της πόλης (όσοι ξέρουμε ξέρουμε). Και τελικά τον έριξαν τα δικά του δημιουργήματα, τα δικά του παιδιά ο Βεζυρτζής, ο Καλαφάτης και ορισμένοι άλλοι. Ήταν τότε μια μεταβατική περίοδος για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στις μεγάλες ομάδες της Αθήνας είχαν εγκατασταθεί πλούσιοι ιδιοκτήτες και στον κόσμο του ΠΑΟΚ λίγο αυθόρμητα και πολύ υποβολιμιαία, είχε αρχίσει να διαμορφώνεται η πεποίθηση ότι ο συνετός και έντιμος Γιώργος Παντελάκης είχε φτάσει πλέον στο όριο της προσφοράς του. Έπρεπε να φύγει, ώστε να αναλάβει κάποιος πανίσχυρος επιχειρηματίας...

Η κόντρα με τους οργανωμένους της εποχής ήταν σκληρή και σε αυτήν είχαμε παρασυρθεί πολλοί από εμάς που εκείνα τα χρόνια ήμασταν θαμώνες της 4. Με κύριο εκφραστή τον γνωστό αρχηγό -εκείνη την εποχή- της πιο θρυλικής θύρας του γηπέδου, κάθε αγωνιστική που η ομάδα έπαιζε στην Τούμπα, εξελισσόταν μπροστά στα μάτια μας μια απίστευτη διαμαρτυρία που συχνά ξεπερνούσε τα όρια.  Αποχή από το γήπεδο, συγκεντρώσεις στον περιβάλλοντα χώρο του σταδίου με ελάχιστους να πληρώνουν εισιτήριο και να μπαίνουν μέσα. Όλα αυτά με έναν και μοναδικό στόχο: Να οδηγηθεί ο Παντελάκης σε οικονομικό αδιέξοδο και να τα παρατήσει. Τόσα χρόνια μετά σκεφτόμενοι εκείνα τα σκηνικά, αισθανόμαστε  την ανάγκη να ζητήσουμε μια τεράστια συγγνώμη από τον ΠΡΟΕΔΡΟ με μοναδικό ελαφρυντικό το νεαρό της ηλικίας μας...

Η ζωή του σε λίγες γραμμές:

O Γιώργος Παντελάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από πρόσφυγες γονείς, τον Δημήτρη και την Ευαγγελία. Από το 1954 έγινε βοηθός εφόρου στην ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Δύο χρόνια αργότερα έγινε έφορος, με πρόεδρο τον Γιώργο Χαραλαμπίδη. Την τριετία 1956-59, υπό την καθοδήγηση του, η πρόοδος στον ΠΑΟΚ ήταν μεγάλη. Το 1959 η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια το πανελλήνιο πρωτάθλημα μπάσκετ (με τον ίδιο και στη θέση του κόουτς), το πρώτο μεταπολεμικά που κατέκτησε ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Από το 1960 ως το 1971 διατέλεσε γενικός γραμματέας του συλλόγου, (η θέση που έκανε κουμάντο στο Σύλλογο, καθώς ο Πρόεδρος ήταν θέση τιμητική) χρόνια στα οποία έβαλε τις βάσεις για να γιγαντωθεί ο ΠΑΟΚ. Στα τέλη του 1971 αποσύρθηκε για επαγγελματικούς λόγους, αλλά η ομάδα που στελέχωσε πήρε δύο κύπελλα (1972, 1974). Επέστρεψε στην ομάδα το 1975, στην θέση του προέδρου αυτήν την φορά, και το 1976 χάρηκε τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή.

Ήταν τόσο κύριος, τόσο τίμιος, τόσο μπεσαλής που οι συνεργάτες του ο Μαρτινίδης, ο Μυλωνάς, ο Μαμιδάκης, ο Δούμτσος, ο Μαντάς, του διέθεταν χωρίς ενδοιασμό χρήματα για τις ανάγκες της ομάδας γιατί ήξεραν και πώς θα τα διαχειριστεί και ότι θα τα πάρουν πίσω. Η απομάκρυνσή του έγινε με τον τρόπο που ... έγινε το 1984.

Άνθρωποι που τον έζησαν από κοντά, δήλωσαν γι' αυτόν:

Τερζανίδης: "Το όραμα του οδήγησε στην επανάσταση του ΠΑΟΚ"

"Επί των ημερών του κάναμε την μεγάλη... επανάσταση του ΠΑΟΚ είναι μεγάλη η πίκρα. Είχα έρθει από την Ελευθερούπολη, είχε γυρίσει ο Κούδας, φτιάχνονταν τότε ο ΠΑΟΚ και με το όραμα του κ. Παντελάκη δημιουργήθηκε μία μεγάλη ομάδα. Αξίζαμε περισσότερα από ένα πρωταθλήματα που κατακτήσαμε, πήραμε δύο Κύπελλα στις έδρες των αντιπάλων μας, πηγαίναμε κάθε χρόνο τελικό» και συνέχισε: «Ήταν ο σκληρός παράγοντας που δούλευε για τον ΠΑΟΚ μόνο τα συμφέροντα του ΠΑΟΚ τον ενδιέφεραν. Χτύπησε το κατεστημένο των Αθηνών, αντιστάθηκε στους Αθηναίους και γράφτηκε με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία του συλλόγου".

Ασλανίδης: " Ήταν στρατηγός, ήταν ο... Πάττον του ελληνικού ποδοσφαίρου":

"Για μένα δεν υπήρξε πρόεδρος, γεννήθηκε αρχηγός. Δεν έκανε για πρόεδρος γιατί δεν είχε την πολιτική που χρειάζονταν. Ήταν αρχηγός, στρατηγός. Δεν ξεχνάω πως μας μιλούσε, σαν στρατηγός προς τους στρατιώτες του. Ήταν ο... Πάττον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έφυγε με μεγάλη στεναχώρια γιατί τον προδώσανε, τον χτυπήσανε στην πλάτη άνθρωποι που έφερε αυτός στον ΠΑΟΚ Όταν ήταν να φύγω από τον ΠΑΟΚ πήγα στα... ίσα και του μίλησα, δεν του άρεσε να μιλάς πίσω από την πλάτη του. Ήταν ντόμπρος, ευθύς άνθρωπος. Για το συμφέρον του ΠΑΟΚ έδινε τα πάντα".

Σεργιαννίδης: "Από τους κορυφαίους":

"Από τους κορυφαίους παράγοντες, όλων των εποχών. Απορώ πως μπόρεσε εκείνη την εποχή να αντιμετωπίσει το κατεστημένο. Επί των ημερών του, όλα τα τμήματα του ΠΑΟΚ ήταν σε κορυφαίο επίπεδο και αγαπούσε υπερβολικά τον σύλλογο".

Πέλλιος: "Ο Παντελάκης ήταν η... ψυχή του ΠΑΟΚ"

"Ήταν ένας μεγάλος παράγοντας. Ήταν η ψυχή του ΠΑΟΚ από τότε που πήγα στην ομάδα, αυτόν γνώρισα σαν παράγοντα. Έψαχνε παιδιά από μικρές ομάδες και κατάφερε να κάνει την μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ Ήταν δύσκολος άνθρωπος, τα ήθελε όλα τέλεια και όλα τα έκανε για το συμφέρον του ΠΑΟΚ φυσικά".

Αναστασιάδης: "Είχε τη συνολική εκτίμηση στη Θεσσαλονίκη, όχι μόνο από τους φίλους του ΠΑΟΚ"

"Ήταν ένας άνθρωπος που είχε χτενίσει όλη την Ελλάδα. Ήθελε μια ομάδα με παίκτες μέσα από την ομάδα και Έλληνες παίκτες να παίζουν με το πηγαίο ταλέντο τους. Είχαμε ένα ραντεβού το προηγούμενο μήνα για να πάμε για ένα καφέ να τα πούμε αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Δεν μπορέσαμε να βρεθούμε. Ήταν ενήμερος για ότι συνέβαινε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κάθε βδομάδα συναντιόταν με παίκτες και τα έλεγε. Τότε, όταν κατέβαινε στην Αθήνα στην ΕΠΟ, όταν δεν υπήρχε ΕΠΑΕ και έμπαινε στις συνελεύσεις όλοι σηκωνόταν όρθιοι είναι πολύ σημαντικό αυτό που σας λέω".

"Είχε τη συνολική εκτίμηση στη Θεσσαλονίκη όχι μόνο από τους φίλους του ΠΑΟΚ. Όταν ήμουν προπονητής στο ΠΑΟΚ προσπάθησα να τον επαναφέρω πριν 10 χρόνια στη διοίκηση . Έγινε τότε μια συζήτηση με το κύριο Μπατατούδη για να αναλάβει ο Παντελάκης πριν την εποχή Βεζυρτζή. Δεν έγινε αυτό τελικά. Δεν ήθελε ο ίδιος δεν μπορούσε να λειτουργήσει όπως λειτουργούσαν τότε κάποια παλικάρια. Δυστυχώς για μένα δεν έγινε και ευτυχώς γι' αυτόν. Θα τον είχαν φθείρει και θα τον είχαν κάνει κομμάτια".

Κούδας: "Ο λόγος του ήταν συμβόλαιο"

"Ήταν ένας άνθρωπος που είχε αφήσει το στίγμα του. Κρατούσε χαμηλούς τόνους και με μυαλό ξυράφι ήταν πάντα μέσα στα γεγονότα. Δεν επιδίωκε την προβολή στα ΜΜΕ ειδικά τα τελευταία χρόνια. Ήταν αγαπητός όχι μόνο στον ΠΑΟΚ αλλά σε όλες τις διοικήσεις των υπόλοιπων ελληνικών συλλόγων. Έδιωχνε τον κακό κόσμο που δημιουργούσε προβλήματα. Ήταν άνθρωπος που μπορούσες να συζητήσεις και μετά έφευγες με το αίσθημα ότι λειτουργεί για το συμφέρον της ομάδας".

"Από 12 ετών όταν υπέγραψα το δελτίο μου στον ΠΑΟΚ ήταν παράγοντας. Έφορος αρχικά στο μπάσκετ και στην συνέχεια Γενικός Γραμματέας. Η σταδιοδρομία μου ξεκίνησε και τελείωσε με τον Παντελάκη. Μόνο σε βιβλίο μπορώ να πω όσα έζησα με αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν ο πατέρας μας, μας προστάτευε και μας καθοδηγούσε. Για μας ήταν ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Πάντα θα τον θυμάμαι με αγάπη. Είχαμε έρθει σε σύγκρουση για θέματα της ομάδας αλλά και προσωπικά θέματα. Η λογική του όμως ήταν να μην χρεώσει ποτέ τον ΠΑΟΚ Απλά ο άνθρωπος δεν ήθελε να χρωστάει σε κανέναν. Ο λόγος του ήταν συμβόλαιο".

Ο Γιώργος Παντελάκης δεν ήταν μόνο ο κορυφαίος παράγοντας του ΠΑΟΚ αλλά  ήταν  ο μεγαλύτερος Μακεδόνας παράγοντας στην ιστορία. Ήταν ο άνθρωπος που γιγάντωσε τον ΠΑΟΚ Ο άνθρωπος που αψήφησε μια ολόκληρη Χούντα των συνταγματαρχών όταν άλλοι προσκυνούσαν και κράτησε τον Κούδα στον ΠΑΟΚ Όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε, αν ο ΠΑΟΚ οφείλει στον τεράστιο λαό του το «ζην», στον Γιώργο Παντελάκη οφείλει το «ευ ζην»

Θυμηθείτε τους μεγάλους άσους της δεκαετίας του '70, του καλύτερου ΠΑΟΚ όλων των εποχών. Παίκτες άσημους στα χωριά και τις γειτονιές τους, να καταλήγουν ραχοκοκαλιά της Εθνικής Ελλάδας.

Θυμηθείτε αργότερα, παγκοσμίως άγνωστο Χρήστο Δημόπουλο από τον Αίαντα Γαστούνης, "κάποιον" 18χρονο φέρελπι Γιώργο Κωστίκο από τον Πιερικό, τον άσημο Γιώργο Σκαρτάδο από τη Ρόδο. Θυμηθείτε την «κλοπή» του Άρη Καρασσαβίδη από τον Αετό Σκύδρας.

Όλα για το καλό του ΠΑΟΚ μας!

Ποδοσφαιριστές που έρχονταν κουτρουβαλώντας, αυθεντικά ταλέντα που άφηναν εποχή. Που δεν αξίωναν τίποτα σαν οικονομικό αντάλλαγμα, γιατί όπως τους έλεγε και ο ίδιος «Παιδί μου, θα αγωνιστείς στον ΠΑΟΚ». Κι αυτό, αρκούσε.

Τι να θυμηθούμε και τι να ξεχάσουμε από τον Πρόεδρο; Τον Λόραντ, τον Σκότσικ, τον Τσερνάι;

Το ταξίδι του ίδιου του προέδρου στην τότε Γιουγκοσλαβία για να παρακολουθήσει τον Ιβάν Γιούρισιτς του Ερυθρού Αστέρα και το λαβράκι που έβγαλε στο ίδιο παιχνίδι ανακαλύπτοντας στην αντίπαλη ομάδα τον Ράντε Πάπριτσα.

Για όλα αυτά και για ακόμα περισσότερα που θα μπορούσαμε να γράψουμε, ο Γιώργος Παντελάκης δικαιούται μια περίοπτη θέση στο χώρο των παραγόντων της ομάδας μας. Χαιρόμαστε γιατί λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή η τότε διοίκηση Ζαγοράκη απεκατέστησε (μερικώς) το όνομα του μεγάλου αυτού ΠΑΟΚτσή δίνοντάς του τη δυνατότητα να παρευρεθεί στην Τούμπα και να απονείμει τιμητική πλακέτα στους συγγενείς του Αρίσταρχου  Φουντουκίδη και παράλληλα να αποθεωθεί από τον κόσμο της ομάδας.

Λίγο καιρό μετά το θάνατό του είδε το φως  της δημοσιότητας μια είδηση που αν μη τι άλλο συγκλόνισε όλους τους ΠΑΟΚτσήδες που τη διάβασαν. Να τι έλεγε: "Τελέστηκαν σήμερα τα εγκαίνια της Β' Παιδιατρικής Κλινικής στο παιδοογκολογικό τμήμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, στην Θεσσαλονίκη, από την Υπουργό Υγείας και Κοινωνική Αλληλεγγύης. Η ανακαίνιση του τμήματος και ο εξοπλισμός έγιναν με την χορηγία του αείμνηστου προέδρου του ΠΑΟΚ Γιώργου Παντελάκη. Ο Παντελάκης άφησε φάκελο με την επιθυμία του αυτήν, πριν το θάνατο του, δίνοντας όλη του την περιουσία, προκειμένου να γίνει αυτό το έργο. Ταυτόχρονα, έδωσε ρητή εντολή, να μη δει το φως της δημοσιότητας, μέχρι να ολοκληρωθεί το εγχείρημα.

Τρεις μήνες χρειάστηκαν για να ολοκληρωθούν τα έργα συνολικής αξίας 900.000 ευρώ. Τα 420.000 ευρώ είναι δωρεά του Γιώργου Παντελάκη όπου με αυτά τα χρήματα πρόσφερε επίσης την αγορά δύο ασθενοφόρων συνολικής αξίας 120.000 ευρώ ".

Κλείνοντας το αφιέρωμα να προσθέσουμε απλά ότι ο Παντελάκης δεν ήταν μεγάλος λόγω των τίτλων του ΠΑΟΚ (στους οποίους είχε βεβαίως τεράστια συμβολή) , αλλά λόγω των αξιών που ενέπνευσε. Αν ήταν να θαυμάζουμε μόνο τους τίτλους, μπορεί να γινόμασταν όλοι οπαδοί αθηναϊκών ομάδων.  Ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που είναι, γιατί εμπνέει κάποιες αξίες, είναι Ιδέα. Και γι' αυτό δούλεψαν πολλοί στο διαβα των δεκαετιών, μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Παντελάκης, ο οποίος κηδεύτηκε  ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ.