Αναζητώντας τις ισορροπίες...

Ο ΠΑΟΚ το έπραξε κρατώντας το «μηδέν» στην εστία του το βράδυ του περασμένου Σαββάτου στην Τούμπα, την ίδια ώρα όμως δεν κατάφερε να σκοράρει μένοντας στο «στείρο» 0-0 με τον Αστέρα Τρίπολης. Αποτέλεσμα που τον διατήρησε στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, τρεις βαθμούς μπροστά από τους Αρκάδες αλλά είδε την απόσταση από τους δύο προπορευόμενους, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό κατά σειρά, ν? αυξάνεται έπειτα από τις ισάριθμες νίκες που σημείωσαν αμφότεροι.

Για πρώτη φορά έπειτα από καιρό ο «Δικέφαλος» ξεκίνησε έναν αγώνα με εμφανή - συνολική ­- έγνοια για την ανασταλτική του λειτουργία. Με τον Κάτσε παρόντα - για εβδομήντα εννιά λεπτά πριν αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη κάρτα - τον Τζιόλη στον πάγκο αρχικά κι ενεργό για περίπου δέκα τέσσερα λεπτά ως αλλαγή και τον Αθανασιάδη σε ρόλο ακραίου χαφ, παρουσίασε ένα σύνολο πιο πειθαρχημένο σε σχέση με τις πλέον πρόσφατες αναμετρήσεις, με πιο ορθολογική ανάπτυξη και λειτουργία δημιουργικά και ανασταλτικά,

ωστόσο δεν κατάφερε να εισπράξει ως ανταμοιβή τους υπεραπαραίτητους τρεις βαθμούς της νίκης, καθώς δεν κατάφερε να μετουσιώσει τις ευκαιρίες του σε γκολ, με κυριότερο εκφραστή της τον Μακ και κορυφαία όλων το τετ α τετ που είχε με τον τερματοφύλακα του Αστέρα Τρίπολης στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου (σ.σ. 48?).

Στην αντίπερα όχθη, ο Αστέρας Τρίπολης που είχε «πληγώσει» καίρια την ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη στον εξ αναβολής αντίστοιχο αγώνα του πρώτου γύρου, δεν άλλαξε κάτι στο αγωνιστικό του στιλ. Προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του, τις άδειες κερκίδες, να πιέσει ψηλά όμως πέρα από τη συμπαγή του άμυνα και την πολύ καλή συνοχή που επέδειξαν οι ποδοσφαιριστές του Στάικου Βεργέτη σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον επιθετικά το πλέον ουσιαστικό που παρουσίασε ήταν τρία σουτ εκτός περιοχής προς την εστία του Ιτάνζ, τα οποία όλα κατέληξαν εκτός εστίας.

Με λίγα λόγια, ο ΠΑΟΚ σα να αναπροσάρμοσε τις προτεραιότητές του, έδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στην άμυνα με συνέπεια υψηλού βαθμού αποτελεσματικότητα σχεδόν από τα ίδια πρόσωπα που πριν από μια εβδομάδα έχοντας δεχτεί τέσσερα γκολ βρέθηκαν στο επίκεντρο δριμύτατης κριτικής.

Ταυτόχρονα όμως έχασε μέτρα στο γήπεδο, δεν είχε την κατοχή στο πρώτο ημίχρονο και βρέθηκε σε ορισμένες δύσκολες περιπτώσεις λόγω της έλλειψης αλληλοκάλυψης σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές λόγω κακών αντιδράσεων ή απουσία υπερπροσπάθειας συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών που ήταν ψηλά αλλά δεν πίεζαν αποτελεσματικά, δεν κάλυψαν και δεν επέστρεφαν για να «κλείσουν» χώρους, προκαλώντας ακόμη και τον εκνευρισμό συμπαικτών τους την ώρα του αγώνα.

Τα ζητούμενα από τον πάγκο του ΠΑΟΚ καθ? όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης προς όλους όσοι βρίσκονταν εντός αγωνιστικού χώρου ήταν γρήγορες πάσες, σίγουρες μεταβιβάσεις, εκτέλεση με τη μια καθώς το κράτημα της μπάλας έδινε χρόνο για σκέψη και στον αντίπαλο με αποτέλεσμα την καλύτερη προσαρμογή και τον περιορισμό των επιλογών. Δυο αλλαγές σχηματισμών από 4-3-3 σε 4-4-2 στο δεύτερο ημίχρονο,

είσοδο Σαλπιγγίδη και τοποθέτησή του αρχικά πίσω από τον Αθανασιάδη, που μετά την αλλαγή του Περέιρα πέρασε στην κορυφή, ενώ λίγο μετά στο άκρο της μεσαίας γραμμής μαζί με τον Γκολάσα στο άλλο άκρο και τους Νομπόα - Κάτσε ανάμεσα, με τον πρώτο να πραγματοποιεί πολύ μεστό παιχνίδι και σχεδόν σε κάθε του κινητοποίηση στον άξονα να λειτουργεί ως πηγή δημιουργίας μοιράζοντας μπάλες - κυρίως - στα άκρα.

Ο Τζιόλης, επέστρεψε για πρώτη φορά από τον αγώνα στο Περιστέρι, μπήκε στο 80? κι απέδειξε πως είναι από τις ελάχιστες μονάδες στην ομάδα που μπορεί να κρατήσει μπάλα, να ηρεμήσει το παιχνίδι της και να βγάλει μια ψυχραιμία που τόσο πολύ έχει λείψει τον τελευταίο καιρό από το σύνολο. Εν όψει της συνέχειας και της εμβόλιμης αγωνιστικής την προσεχή Τετάρτη με τον εντός έδρας αγώνα με τον Εργοτέλη, επιστρέφει κι ο Παπαδόπουλος, ωστόσο και πάλι θα λείψει - εκ νέου - ο Κάτσε.

Είναι ο πρώτος από τους τελευταίους επτά αγώνες της κανονικής περιόδου, καθώς ακολουθούν οι αναμετρήσεις με Πανθρακικό εκτός, Ξάνθη εντός, Κέρκυρα εκτός, Γιάννινα εντός, Λεβαδειακό εντός και Πανιώνιο εκτός. Ολοι το ίδιο σημαντικοί αλλά πιο σημαντικό όλων είναι το εναπομείναν χρονικό διάστημα να αξιοποιηθεί σωστά προκειμένου να παρουσιαστεί η ομάδα όπως πρέπει στο τελευταίο της στοίχημα για την τρέχουσα σεζόν, τα πλέι οφ.

Κι οι αγώνες που μεσολαβούν θα (απο)δείξουν αν υπάρχει αγωνιστική συνέπεια, αν υπάρχει πρόοδος έστω κι αυτή είναι δυσδιάκριτη στα μάτια των πολλών. Την ίδια ώρα η εβδομάδα που ξεκίνησε έχει την πολύ μεγάλη ιδιαιτερότητά της καθώς αναμένεται να τεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο για τις εκατό δόσεις, ενδεχόμενο που προβάλει ως η μεγαλύτερη ευκαιρία ως τώρα λύση για να δοθεί οριστική λύση στο θέμα των χρεών προς το Δημόσιο.

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ δε σταματά να δηλώνει πως αν κληθεί να πληρώσει μόνον το αρχικό κεφάλαιο, δίχως προσαυξήσεις τότε θα το πράξει την επόμενη - κιόλας - ημέρα, συνεπώς στάση αναμονής με λογική λόγω του παρελθόντος την όποια επιφυλακτικότητα προς πάσα κατεύθυνση για μια υπόθεση που είναι από τις σημαντικότερες, αν όχι η σημαντικότερη, των τελευταίων ετών για την ομάδα.

Επίσης, το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να καταθέσει το σεβασμό και την εκτίμησή του στο ανδρικό βόλεϊ του ΠΑΟΚ για την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Με πίστη στο στόχο, αποδεδειγμένα αποτελεσματικές επιλογές σε όλες τις θέσεις,

δυσανάλογη στήριξη από τους φίλους της ομάδας σε σχέση με τα πιο ... προβεβλημένα τμήματα του συλλόγου, κατάφερε να πάρει τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του προσφέροντας χαμόγελα, χαρά και περηφάνεια σε δύσκολες εποχές. Μπράβο σε όλους ....

Στον αντίποδα μια - ακόμη - χαμένη ψυχή ενός νέου ανθρώπου, έτσι για το ... τίποτα. Η εύρεση του «θύτη» απλώς θα ολοκληρώσει το μωσαϊκό μιας δεδομένης δολοφονίας και ταυτόχρονα την παθητική στάση μιας αναισθητοποιημένης, επιφανειακής κι επιπόλαιας κοινωνίας που χρόνια τώρα αρκείται στο να κρίνει εκ του ασφαλούς, να καταδικάζει και ποτέ μα ποτέ να προλαμβάνει. Κι αυτό είναι ένα γεγονός που λόγω της δυστυχέστατης κατάληξής του έτυχε της προβολής που έτυχε κι έγινε γνωστό πανελληνίως κι όχι μόνο.

Δε θέλει πολύ για να καταλάβει κάποιος πόσα ακόμη γίνονται καθημερινά και δε μαθαίνονται ποτέ, σε πολλές και διαφορετικές συνθήκες και καταστάσεις. Και για όσο δεν αλλάζει ο καθένας από μόνος του είναι μάταιο να περιμένει από τους άλλους ή από τις καταστάσεις από μόνες τους ν? αλλάξουν.

Γιατί όπου υπάρχει δράση πρέπει να υπάρχει κι αντίδραση, αντίδραση ανθρώπινη και με γνώμονα το σύνολο κι όχι το συμφέρον του καθενός.

Μέχρι αυτό να γίνει συνείδηση όλοι θα παραμένουν στο ίδιο έργο θεατές, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές κάθε φορά. Κι αν για τους πολλούς τα «κρίμα», τα «ανάθεμα» και τα λόγια παρηγοριάς «γεμίζουν» κάτι, για τους ανθρώπους που βιώνουν στην καθημερινότητά τους αυτόν τον πόνο επειδή το «κακό» βρήκε άνθρωπό τους, τίποτα από τα παραπάνω δεν απαντά τα «γιατί» τους.

Μια τελευταία σκέψη μόνον: Ας βάλει επιτέλους ο καθένας τον εαυτό του στη θέση των άλλων μπας και καταλάβει τί προκαλεί με ότι κάνει ο καθένας. Γιατί η αλλαγή των ρόλων στη ζωή, από ισχυρός σε αδύναμο κι από θύτη σε θύμα είναι θέμα ... δευτερολέπτων.

Καλή ηρεμία στον άτυχο Βαγγέλη, καλή δύναμη στους ανθρώπους του, να είναι γεροί να τον θυμούνται και να τον τιμούν. Για τους υπόλοιπους τα λόγια δεν έχουν καμία σημασία ...