Ο Παπάς κι οι προφάσεις εν αμαρτίαις…

Ξεκινώντας από τα βασικά, η χθεσινή (1/11) ήττα από τον Αστέρα με 1-2 ήταν η έκτη του «Δικεφάλου» σε εννιά αγώνες για την κανονική περίοδο. Αν μη τι άλλο, αυτό κάτι δείχνει ή, μάλλον, δείχνει πολλά σε σχέση με την ψυχολογία με την οποία κατεβαίνει στην Πελοπόννησο και τα αισθήματα κόμπλεξ (;), που φαίνεται, πλέον, ότι «κουβαλά».

Από" κει και πέρα, για να μη μείνουμε στα καθαρά θεωρητικά, αλλά να περάσουμε στην ουσία του ζητήματος και τα όσα συνέβησαν στον αγωνιστικό χώρο του «Θ. Κολοκοτρώνης», υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες, που οδήγησαν στην ήττα του ΠΑΟΚ και την απουσία του από την πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος. Και δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ, αυτοί δεν εξαντλούνται στην, όντως, ανεκδιήγητη διαιτησία του Παπά, που μόνο με τα χέρια του δεν έσπρωξε τον Αστέρα στην «ασπρόμαυρη» περιοχή. Οι ενστάσεις, άλλωστε, υπήρχαν εξ΄αρχής, άλλο αν η ΠΑΕ προτίμησε, όπως αποδείχθηκε, να τις αγνοήσει.

Ο «Δικέφαλος» θα πρέπει να κάνει τη δική του αυτοκριτική, αν θέλει να βγάλει κάτι καλό από την κάκιστη χθεσινή του εμφάνιση και να προχωρήσει παρακάτω. Διότι για την αλλαγή του ανέτοιμου Λέοβατς και τη «μετακόμιση» των Σάμπο δεξιά και Ροντρίγκες αριστερά, η οποία αχρήστευσε δύο παίκτες, δε φταίει κανένα διαιτητικό «λάθος».

Πολλώ δε μάλλον για την απόδοση των τριών στόπερ της ομάδας, που επανειλημμένως απουσιάζουν από τις στημένες φάσεις κι η λέξη κεφαλιά αγνοείται. Αλλά και για το κλασσικό σφάλμα του τερματοφύλακά σου να δεχθεί, για πολλοστή φορά, γκολ από την κλειστή του γωνία. Τελικά, δεν πήρε ο Όλσεν εργολαβία τα λάθη... Μικρά πραγματάκια, που δεν χρειάζεται να έχει κανείς δίπλωμα για να τα διαπιστώσει.

Εν κατακλείδι, μπορεί ο βασικός στόχος του ΠΑΟΚ, όπως ειπώθηκε κι απ" τον Ίγκορ Τούντορ να είναι η καλή πορεία στο πρωτάθλημα, δηλαδή η δεύτερη θέση κι όχι φυσικά το ίδιο το πρωτάθλημα, αλλά το μείον 13 από την κορυφή μαζί με όλα τα παρελκόμενά του, μάλλον συνιστούν μια αναπροσαρμογή στόχων.
Κύπελλο θα λέμε και θα κλαίμε...!