Το δεκάλεπτο της... αποκάλυψης

Αρα οι μεταπτώσεις στην απόδοσή του από παιχνίδι σε παιχνίδι είναι μάλλον φυσιολογικές. Η μόνιμη δικαιολογία μετά από κάθε αποτυχημένο ματς του ΠΑΟΚ φέτος δεν μπορεί να καλύψει αυτήν τη φορά την ήττα στην Τρίπολη.

Και αυτό όχι γιατί ο Τούντορ και οι παίκτες του το προχώρησαν ακόμη περισσότερο και... μεταμορφώθηκαν προς το χειρότερο από ημίχρονο σε ημίχρονο, ούτε γιατί τα τραγικά αμυντικά λάθη του Δικεφάλου συνεχίζονται αμείωτα όποιος και να βρίσκεται κάτω από την εστία της ομάδας.

Το χειρότερο από όλα ήταν η αντίδραση του ΠΑΟΚ στα 10' από το γκολ του Σανκαρέ που έβαλε μπροστά στο σκορ τον Αστέρα Τρίπολης μέχρι και το σφύριγμα της λήξης από τον Παππά.

Ο ΠΑΟΚ παρουσίασε εικόνα διάλυσης, ανεπίτρεπτο για μια μεγάλη ομάδα. Οι γηπεδούχοι έκαναν φάσεις όποτε ήθελαν, με τους αμυντικούς του Δικεφάλου απλά να τους παρακολουθούν, ενώ η μπάλα έφτανε στην περιοχή του Μπαντή μόνο από τις γιόμες στα τυφλά που επιχειρούσε ο Τζαβέλλας.

Λες και οι παίκτες του ΠΑΟΚ είχαν φύγει από το γήπεδο. Το δεκάλεπτο αυτό του τρόμου έδειξε και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια ο ΠΑΟΚ. Την έλλειψη παικτών που στα δύσκολα θα βγουν μπροστά και θα καθοδηγήσουν τους υπόλοιπους.

Από τον ΠΑΟΚ λείπουν οι ηγέτες και λείπουν κυρίως από την άμυνά του. Καλό είναι το χτίσιμο, όμως χρειάζεται πάντα να ξεκινήσει από... τα θεμέλια. Και για μια ομάδα τα θεμέλια βρίσκονται στην εστία και στην αμυντική γραμμή.