Πρέπει να βρεθεί ισορροπία

Εκτιμώ πως κανένας δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος από τη συγκομιδή βαθμών στο πρωτάθλημα. Χάθηκαν πολλοί βαθμοί για λόγους ποδοσφαιρικούς και δεν μπορούμε σίγουρα να χρεώσουμε την διαιτησία, το σύστημα και ότι άλλο κινείται γύρω από αυτό, για την χασούρα.

Ξεκινώντας προφανώς από το Πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ πληρώνει σε μέγιστο βαθμό την αναζήτηση σταθερών με άκομψο τρόπο από τον Ιγκόρ Τούντορ.

Αν πιάσουμε τους αγώνες από την πρεμιέρα των επτά αλλαγών με την Ξάνθη, συνεχίσουμε στα Γιάννενα όπου Όλσεν και Σάμπο έβαλαν τον ΠΑΟΚ στο καναβάτσο, παρέα με τον Ζάιρο που αποβλήθηκε, ήδη με το καλημέρα είχαν χαθεί πέντε βαθμοί.

Ακολούθησε το καλό διάστημα του ΠΑΟΚ που ναι μεν είχε κάποιες απώλειες, όμως η ομάδα έδειχνε να πιστεύει στο πλάνο της. Οι πρώτες σοβαρές αναταράξεις ήρθαν με τον Ηρακλή και τον τρόπο που χάθηκε το παιχνίδι αλλά και μετά την ήττα της Τρίπολης όπου η ομάδα έδειξε πως δεν μπορεί να συνέλθει στον μαύρο Νοέμβρη.

Τελικά η φιλοσοφία άλλαξε, προσέχτηκε η άμυνα περισσότερο και ο ΠΑΟΚ πήρε αποτελέσματα, κλέβοντάς τα.

Με λίγα λόγια, όταν έπαιξε ποδόσφαιρο πήρε λιγότερα από αυτά που άξιζε, όταν δεν έπαιξε περισσότερα. Και κάπως έτσι πλησίασε στη 2η θέση.

Αυτό που βαραίνει τον Τούντορ είναι η διαχείριση των νέων προσώπων. Αρχικά η εμμονή του με τον Όλσεν, στη συνέχεια με τον Σάμπο, τέλος με τον Λέοβατς. Κανένας από τους τρεις δεν μπόρεσε να γίνει σταθερά. Ο ΠΑΟΚ του πρώτου γύρου είχε ελάχιστες σταθερές. Τον Τζαβέλλα, τον Ροντρίγκες μέχρι να τραυματιστεί και τον Τζιόλη.

Οι τραυματισμοί Κόστα, Βίτορ τους έβγαλαν από την βιτρίνα, στα δεξιά Κίτσιου και Κωνσταντινίδης ήταν βασικοί ανά περιόδους, το τέρμα άλλαξε δύο φορές, ενώ άκρη δεν έχουμε βγάλει ακόμη με τα φορ.

Εκτός πλάνου είναι ακόμη και ο πολύς Μπερμπάτοφ. Ποιος θα το πίστευε. Και αν δούμε το τακτικό κομμάτι, οι δύο φορ του ΠΑΟΚ δεν τροφοδοτούνται όπως θα έπρεπε. Αυτό είναι σοβαρό ζήτημα γιατί σε αυτούς ο ΠΑΟΚ υπερτερεί έναντι των αντιπάλων του.

Από εκεί και πέρα, είναι σαφές πως ο χρόνος για τον Τούντορ δεν περισσεύει. Η δικαιολογία των τριάντα επίσημων αγώνων μέχρι τώρα είναι λογική, αλλά η συχνότητά τους θα μειωθεί.

Ο Κροάτης πρέπει να βρει επιτέλους σταθερές, πρέπει να παρουσιάσει ένα σύνολο που παίζει καλύτερα και ταυτόχρονα παίρνει αποτελέσματα. Χρειάζεται σίγουρα κι άλλα όπλα. Όπως πχ έναν δημιουργικό χαφ, ίσως πλέον και έναν καθαρό αριστερό φουλ μπακ αφού δεν παίρνει λύσεις ούτε από τον Λέοβατς, ούτε από τον Κοροβέση που δεν τον πιστεύει.

Το κακό είναι πως δεν υπάρχει διάθεση από την πλευρά του Σαββίδη, ο οποίος έδωσε πολλά λεφτά το καλοκαίρι. Και μέχρι στιγμής δεν φαίνεται πως θα αλλάξει κάτι.

Άρα το πιθανότερο σενάριο είναι να πορευτεί ο Τούντορ με αυτά που έχει. Δεν είναι και λίγα βέβαια, σε σχέση με τους βασικούς ανταγωνιστές της δεύτερης θέσης. Το θέμα είναι να βρει την ισορροπία μέσα του, στη φιλοσοφία του. Αν αυτό το καταφέρει, τότε εύκολα ή δύσκολα θα πετύχει τον στόχο του.