H χημεία, το μέταλλο και οι αδυναμίες του ΠΑΟΚ

Προφανώς και κανείς δεν μπορεί να αψηφήσει το γεγονός ότι το πρώτο παιχνίδι θα μπορούσε να είχε διαφορετική έκβαση (συνεπώς και το δεύτερο) αν είχε δοθεί το πεντακάθαρο μπλοκ άουτ σε χτύπημα του Ντεν Ντρις, ο ΠΑΟΚ όμως θα πρέπει να κοιτάξει περισσότερο να βελτιώσει τα κακώς κείμενά του, γιατί ακολουθούν μεγάλα παιχνίδια μπροστά του (μεταξύ αυτών και ο τελικός του Super Cup με τον Παναθηναϊκό). Άλλωστε, η ζωή, όπως και το βόλεϊ, δεν γυρίζουν πίσω...

Τα δείγματα γραφής που έχουμε από τον Δικέφαλο στα 14 ματς που έχει δώσει έως τώρα, είναι η εικόνα μίας πολύ δεμένης ομάδας, που κατά διαστήματα στον αγωνιστικό χώρο παίζει πολύ καλό βόλεϊ, ενώ ο Γιόσκο Μιλενκόσκι έχει καταφέρει να βρει άμεσα την χημεία του συνόλου του, κάτι που φαίνεται και στο γήπεδο, όπως και στην βαθμολογία όπου συγκατοικεί με τον Ολυμπιακό στη πρώτη θέση του πίνακα. Παράλληλα, οι «ασπρόμαυροι» δείχνουν τρομερή συνέπεια στα παιχνίδια με ομάδες του mid-table, οι οποίες έως τώρα παίζουν πολύ ανταγωνιστικά και έχουν κόψει πολλούς βαθμούς από τους πρώτους.

Από την άλλη όμως, προφανώς και δεν μπορεί να αφήσει κανέναν άνθρωπο των κυπελλούχων... σε ησυχία το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έχει κερδίσει μόνο ένα ντέρμπι τη φετινή σεζόν, αυτό μέσα στη Σύρο με 1-3, χάνοντας τόσο από Παναθηναϊκό εις διπλούν σε πρωτάθλημα και League Cup (ειδικά στο δεύτερο παιχνίδι έμοιαζε με «αυτοκτονία»), όσο και από την Μακάμπι σε Ισραήλ και Παλατάκι.

Η μία όψη του νομίσματος, δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ είναι μία πολύ καλή ομάδα, που είναι δουλεμένη και ξέρει τι ζητάει στο τάραφλεξ, δίνοντας το 100% του σε κάθε αναμέτρηση. Η άλλη, παρουσιάζει έναν Δικέφαλο που αδυνατεί να δείξει ψυχραιμία στα κρίσιμα σημεία και να βγάλει προσωπικότητα στο παιχνίδι του, κάτι που φυσικά και είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο στα μεγάλα ματς. Εξ' ου και οι τέσσερις ήττες που προαναφέρθηκαν, στις οποίες οι «ασπρόμαυροι» είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα σε απόδοση και ψυχολογία.

Αυτό που βλέπουμε έως τώρα, είναι ότι παρά τα υψηλά ποσοστά που παίζει ο ΠΑΟΚ στην υποδοχή (κυρίως λόγω Κοκκινάκη-Γιόρνα), πολλές φορές είναι μονοδιάστατος στο παιχνίδι του, καθώς είναι ξεκάθαρη η αδυναμία του Γιόρνα στην επίθεση, ενός ακραίου που λειτουργεί κυρίως ως λίμπερο, με αποτέλεσμα οι επιλογές του Ουόλς να είναι συγκεκριμένες. Ειδικά αν ο Δικέφαλος δεν έχει καλές συνθήκες επίθεσης, που σημαίνει ότι βγαίνουν εκτός πρώτος χρόνος και πάιπ, η επιλογή του Ντεν Ντρις μοιάζει μονόδρομος, με τον Βέλγο διαγώνιο να αναλαμβάνει τις δύσκολες μπάλες μαζί με τον Ράπτη, τον οποίο οι αντίπαλοί του γνωρίζουν για την μέτρια υποδοχή του, σημαδεύοντάς τον και πολλές φορές βγάζοντάς τον από το κομμάτι της επίθεσης.

Όπως και να' χει, ο ΠΑΟΚ πρέπει να αποδείξει ότι εκτός από καλή ομάδα, έχει και μεγάλη και μπορεί να διεκδικήσει τους εγχώριους τίτλους, αρχής γενομένης από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου της Volley League (21/12) αλλά και τον τελικό του Super Cup (4/1).

Και ίσως, στο βάθος να προκύψει και θέμα αλλαγής παίκτη.