O Mπάμπα, η Μπρέντφορντ και το τίμημα της επιτυχίας

Έμοιαζε μία κλασική μεταγραφική φημολογία από αυτές που κατά κόρον κατακλύζουν το διαδίκτυο, ειδικά τέτοια εποχή. Η Μπρέντφορντ μία από τις καλές ομάδες της Premier League, που την τελευταία τριετία έχει μονιμοποιηθεί ανάμεσα στο μέσο της βαθμολογίας, κοιτάζει πολύ έντονα τον Μπάμπα Ράχμαν και φέρεται διατεθειμένη να τον αγοράσει με ένα ποσό γύρω στα 6 εκατομμύρια ευρώ.

Ώπα. Ας προσπαθήσουμε να το αποκωδικοποιήσουμε όλο αυτό λιγάκι. Η Μπρέντφορντ, μία ομάδα που την τελευταία τριετία έχει ξοδέψει για μεταγραφές ένα ποσό άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ και έχει ήδη κλείσει για την επόμενη χρονιά τον σέντερ-φορ της Μπριζ, Ιγκόρ Τιάγκο, έναντι 38 εκατομμυρίων ευρώ, θέλει να κάνει δικό της τον Γκανέζο αριστερό μπακ του Δικέφαλου, τον οποίο θα μπορούσε να υπογράψει τσάμπα το περασμένο καλοκαίρι!

Εκεί ήταν ο Μπάμπα την τελευταία διετία, μέσα στα πόδια τους. Στην Ρέντινγκ έπαιζε, ο ίδιος παίκτης ήταν. Τι άλλαξε και ο αγγλικός σύλλογος μπορεί να προσφέρει τόσα λεφτά για έναν παίκτη που το καλοκαίρι θα κλείσει τα 30 του χρόνια;

Η απάντηση είναι προφανής. Αυτό που άλλαξε ήταν το ποδοσφαιρικό του περιβάλλον. Ο ΠΑΟΚ. Μία ομάδα που με τον τρόπο που παίζει, με τον τρόπο που λειτουργεί, παράγει υπεραξία ακόμα και σε παίκτες που θεωρητικά θα έπρεπε να είχαν φτάσει στο πικ τους.

Δεν έχει σημασία αν η Μπρέντφορντ μετουσιώσει σε επίσημη πρόταση το φιλολογικό ενδιαφέρον της, ούτε αν θα προχωρήσει η υπόθεση. Η σημασία αυτής της ιστορίας είναι περισσότερο… σημειολογική.

Ο ΠΑΟΚ παράγει φέτος τόσο σωστό ποδόσφαιρο, λειτουργεί τόσο καλά στο γήπεδο, που ακόμα και παίκτες που δεν βρίσκονται στην βιτρίνα του, ακόμα και παίκτες σε ηλικίες που δεν συνηθίζεται να συγκεντρώνουν μεταγραφικό ενδιαφέρον, μοιάζουν περιζήτητοι.

Είναι το τίμημα της επιτυχίας και ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό, όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι και το μεταγραφικό θερμόμετρο θα ανεβαίνει. Είναι κάτι που απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς.

Είναι κοινό μυστικό ότι ο Ντόμινικ Κοτάρσκι κάνει γκελ σε ομάδες από προηγμένα πρωταθλήματα, είναι ένας τερματοφύλακας που αποτελεί ένα πλήρες πακέτο, μία εγγύηση για το παρόν και συνάμα μία επένδυση για το μέλλον.

Είναι δεδομένο ότι ο Γιάννης Κωνσταντέλιας είναι ένα παιδί-θαύμα που κάνει ακόμα και τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης να ασχολούνται μαζί του.

Είναι γνωστό ότι ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης έχει εξαιρετικό όνομα στην Γερμανία και η μετοχή του κάνει απανωτά limit-up στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.

Πριν από μερικές εβδομάδες είχε γραφτεί σε ρωσικά Μέσα, ότι η Κράσνονταρ μπορεί να προσφέρει πολλά λεφτά για να δελεάσει τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς.

Ο Στέφανος Τζίμας είναι ένας παίκτης που εδώ και καιρό βρίσκεται στα μεταγραφικές λίστες σπουδαίων ευρωπαϊκών ομάδων που ψάχνουν για τέτοιου είδους ποδοσφαιρικά πρότζεκτ.

Τα νούμερα του Κίριλ Ντεσπόντοφ, αλλά και το συνολικό του πακέτο δεν μπορούν να αφήσουν ασυγκίνητες ομάδες με γερό πορτοφόλι και ψάχνουν ουσία.

Όσο ο ΠΑΟΚ προχωράει στην Ευρώπη, όσο συνεχίζει να κάνει θόρυβο εντός κι εκτός συνόρων, τόσο περισσότερα τέτοια δημοσιεύματα (και όχι μόνο) θα προκύπτουν.

Έτσι, λειτουργεί η αγορά από… πάντα. Τα μεγάλα «ψάρια» με τα γερά πορτοφόλια πάντα κοιτάζουν να καρπωθούν όποια ποδοσφαιρική υπεραξία παράγεται, όπου παίζεται ποδόσφαιρο.

Όλα δείχνουν ότι αυτό το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ θα κατακλυστεί από προτάσεις, ίσως και για παίκτες που δεν το περιμένει. Το θετικό είναι πως σε όλα τα συμβόλαια των παικτών του, δεν υπάρχουν ρήτρες αποδέσμευσης, επομένως όλα παραμένουν στα χέρια του.

Ο Δικέφαλος θα βρεθεί σε μία πολύπλοκη συνθήκη, θα πρέπει να διατηρήσει λεπτές ισορροπίες. Να κρατήσει τον κορμό του αναλλοίωτο, να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, να κρατήσει τους παίκτες του χαρούμενους, να μην κόψει τα όνειρα κανενός και να διατηρήσει αυτό το περιβάλλον που δημιουργεί σταθερά ποδοσφαιρικές υπεραξίες.

Πονοκέφαλος μεν, ευχάριστος, δε. Είναι το τίμημα της επιτυχίας, που πληρώνουν όσοι χτίζουν πετυχημένα ποδοσφαιρικά μοντέλα…