Πρόλογος και part I: Tα...παιδιά του Shablii
SHARE:
Ανοίγουμε τα κιτάπια, ψαχουλεύουμε στα διάφορα site (επίσημα και μη)για στατιστικά, ξαναβλέπουμε τα βίντεο των αγώνων, διαβάζουμε τις τότε κριτικές στο φόρουμ της σελίδας και νιώθουμε ότι μια πρώτη εκτίμηση -με πολλά “ίσως” και μεγάλα περιθώρια αλλαγών- μπορεί να γίνει. Να δούμε τι ήρθε το καλοκαίρι, τι είδαμε αυτούς τους -λίγους- μήνες και τι αναμένουμε ή και ελπίζουμε να δούμε...
Επίσης είχαμε μια -ακόμη- μεγάλη αλλαγή των παιχτών της ομάδας το καλοκαίρι. Ήρθαν σύνολο εννιά ποδοσφαιριστές ενώ -μόνο- για έναν εξ αυτών πληρώσαμε την ομάδα του ώστε να τον αποκτήσουμε. Παράλληλα στο έμψυχο δυναμικό της προστέθηκαν με επιστροφή από δανεισμό οι Κουλούρης, Γιαννούλης και Πούγγουρας που όμως έχουν πάρει ελάχιστον χρόνο συμμετοχής (με μικρή εξαίρεση τον Ευθύμη που έχει ένα γκολ κάθε 170 περίπου λεπτά συμμετοχής) και άρα δεν μπορούν να κριθούν επί της παρούσης. Last but not least που λένε οι.. πρόγονοι των γάβρων, επέστρεψε ο αγαπημένος πολλών Facundo Pereyra για να κριθεί... “εντός των τειχών” στο τελευταίο έτος του συμβολαίου του.
H χρονική σειρά που ήρθαν οι μεταγραφές, όπως επίσης και το γεγονός ότι είχαν κάποια... κοινά στοιχεία, μας δίνουν τη δυνατότητα να “σπάσουμε” την ανάλυση αυτή σε τρία μέρη:
Part I : Τα παιδιά του Shablii : Leo Matos, ελεύθερος απο Dnipro και Evgen Shakhov, επίσης ελεύθερος απο Dnipro.
Part II :Οι “Ίβηρες”. Με τους Jose Angel Crespo και Jose Alberto Canas να έρχονται ώς ελεύθεροι απο Aston Villa και Espanyol αντίστοιχα και τον Fernando Varela με καταγωγή ναι μεν απο το Πράσινο Ακρωτήριο αλλά γεννημένος στην Πορτογαλία και ξεκίνημα στα τσικό της Estoril.
Part IV : Τούρκοι και Ιταλοί. Djalma Campos και Diego Biseswar, που ήρθαν απο την Gençlerbirliği και την Kayserispor, επίσης ώς ελεύθεροι. Τέλος, εξετάζουμε τη μικρή παρουσία των δυο παιχτών που μας ήρθαν απο τις...ασπρόμαυρες Ιταλίδες, τον Brkic (Udinese) και τον μοναδικό δανεικό του roster μας, Mame Baba Thiam (Juventus).
Ξεκινάμε λοιπόν με το πρώτο κομμάτι αυτής της μακροσκελούς ανάλυσης :“Tα... παιδιά του Sampli”
Απο τη στιγμή που είχαμε έναν πρώην της Shakhtar Donetsk, τον Lubos Michel να κανονίζει μαζί με τον Vladan Ivic το πως θα διαμορφωθεί το φετινό ρόστερ, ήταν έως ένα βαθμό λογικό το...ντου που έκανε στην υπο διάλυση Dnipro. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και τη δυσχερή οικονομική κατάσταση πολλών ομάδων ήταν φυσιολογικό το ότι πολλοί στράφηκαν στην εκεί αγορά. Ο “δικός μας” Lubos, αστραπιαία και με... αιχμή του δόρατος τον κο Shablii, διεθύνων σύμβουλο της Ουκρανικής εταιρείας εκπροσώπησης ποδοσφαιριστών ProStar, κατάφερε και έφερε στις 6 Ιουνίου δύο σημαντικούς παίχτες της Ουκρανικής ομάδας. Το βασικό της δεξί μπακ-χαφ για σειρά ετών, με σημαντική παρουσία στην πορεία της ομάδας μέχρι και τον τελικό του Europa league, Leo Matos αλλά και ένα παίχτη που πέρυσι στο δεύτερο μισό της χρονιάς έκανε εξαιρετικά παιχνίδια, ίσως ο πιο ανεβασμένος παίχτης της Ουκρανικής ομάδας σε αυτή την περίοδο, Evgen Shakhov. Έγινε και προσπάθεια για τον τρίτο της παρέας, μεσοεπιθετικό Matheus, αλλά αυτός προτίμησε τα εκκατομύρια της Κίνας (όπου η ομάδα του γνώρισε τον υποβιβασμό...)
Ας τους δούμε έναν προς έναν αναλυτικότερα :Leo Matos.
Ημ. Γέννησης : 02.04.1986, Ανακοινώθηκε στις 06/06/2016
Συμμετοχές/λεπτά (20/1799), Γκολ/ασίστ (5/1)
Τι να πει κανείς για αυτόν τον παίχτη! Μόνο που το σλόγκαν των μεταγραφών είναι “κάνα δυο-τρεις ακόμα Μάτους θέλουμε” κατανοεί κάποιος το τεράστιο αντίκτυπο που έχει η παρουσία του Βραζιλιάνου στην ομάδα μας αλλά και στους οπαδούς.
Όταν η μπάλα παίζεται στο έδαφος έχει προσφέρει, πέρα από γκολ, μαγικά στιγμιότυπα με πολλές “σακούλες”, “ποδιές” και άλλες...ομορφιές! Επιστέγασμα της υψηλής τεχνικής του κατάρτισης η φάση του πρώτου γκολ στη Τούμπα στον αγώνα με τη Slovan Liberec, όπου ουσιαστικά χόρεψε 3 αντιπάλους του πριν βγάλει την ασίστ στον Rodrigues. Δεν έχει καταγράψει ασίστ στη superleague, αλλά έχει συμμετοχή στη δημιουργία πολλών φάσεων εκμεταλλευόμενος την καλή κίνηση του στο χώρο και συνεπώς θεωρούμε ότι αν ο συντελεστής των γκολ ανά τελικές προσπάθειες της ομάδας μας ήταν καλύτερος, τότε και ο Βραζιλιάνος θα είχε καταγράψει περισσότερες άμεσες ασίστ. Παράλληλα όμως είναι πολύ καλός και στο αέρα, με εξαιρετικό επιτόπιο άλμα και σημαντικό αριθμό γκολ με το κεφάλι από στημένες φάσεις.
Ακόμα και στατιστικά αν το δει κανείς πέρα από την Ευρωπαϊκή του παρουσία, που έχει πολύ καλά ποσοστά στην ολοκλήρωση των φάσεων (σχεδόν 70% on target), στη superleague παρουσιάζει άκρως επιθετικογενή νούμερα: Σε 17 τελικές (5 ο Leovac σε περίπου 200 λεπτά λιγότερα) έχει 3 γκολ (κανένα ο Κροάτης) ενώ οι 11 είναι με το κεφάλι! Ενώ βέβαια στο Europa League είναι τρίτος σε επιτυχημένες τρίπλες πίσω από Rodrigues και Djalma στην Ελλάδα βρίσκει λιγότερες ευκαιρίες να μπει στην αντίπαλη περιοχή και έχει σχεδόν τον ίδιο αριθμό γεμισμάτων ανά αγώνα με τον Leovac (3).
Αν κάπου έχει δείξει μετριότητα είναι ο τομέας της σέντρας και οι αμυντικές του επιδόσεις, όπου συν άλλων, δείχνει να “ξεχνιέται” ψηλά κάποιες στιγμές. Κάτι που όμως ο Ivic έχει κατορθώσει να λύσει, με την παρουσία του (τακτικά πολύ συνεπή) Djalma αλλά και το βασικό μοτίβο που ακολουθεί στην ανάπτυξη της επίθεσης μας, με τον Canas να μπαίνει ανάμεσα στα δυο στόπερ τα οποία ανοίγουν στα άκρα λειτουργώντας ως ακραία μπακ. Λίγο τραχύς στα μαρκαρίσματα του (έχει δώσει τα περισσότερα φάουλ στους αντιπάλους μας στις εγχώριες διοργανώσεις) και με σχετικά λίγες επεμβάσεις ανά αγώνα (σε σύγκριση με το Leovac που όμως δέχεται μεγαλύτερο όγκο επιθέσεων).
Όμως από τη στιγμή που μιλάμε για ένα καθαρόαιμο ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ακραίο μπακ χαφ τα παραπάνω, πραγματικά, είναι...πταίσματα!
Πέρα από το τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί... προσθέστε μάτια που γυαλίζουν από πάθος σε κάθε μεγάλο αγώνα με δηλώσεις τεράστιας αυτοπεποίθησης και ίσως να έχετε ένα νέο ήρωα για την ΠΑΟΚτσίδικη οικογένεια!
Πρώτος και καλύτερος λοιπόν ο κος Leo Matos, άξια παίρνει (μαζί με τον Canas) τον τίτλο της καλύτερης μεταγραφής για το φετινό καλοκαίρι, αφού πέρα της αγωνιστικής του αξίας ήρθε ελεύθερος και με θεωρητικά χαμηλό μισθό για το βιογραφικό του (περίπου 500.000 Ευρώ για κάθε ένα χρόνο του τριετούς συμβολαίου του).Γερός να είναι να τον χαιρόμαστε.
Thank You Mr.Shablii και συνεχίζουμε...
Βαθμός μεταγραφής : 9/10. Το 10 δεν μπαίνει γιατί είπαμε: είναι νωρίς ακόμα! (άντε και λίγο λόγω άμυνας).
Evgen Shakhov.
Ημ. Γέννησης : 30.10.1990 Ανακοινώθηκε στις 06.06.2016
Συμμετοχές/λεπτά (21/1313), Γκολ/ασίστ (2/1)
Ο έτερος της Dnipro και... του Shablii. Ίσως η πιο “περίεργη” φετινή μας μεταγραφή. Τουλάχιστον για τον μέσο παρατηρητή. Αργός, τίποτα από ντρίμπλα και ατομική ενέργεια αλλά από την άλλη παιχνίδι -κυρίως- με τη μία, πολύ καλά κοντρόλ και προώθηση της μπάλας με πάσες και με τα δύο πόδια -ειδικά από το κέντρο στην επίθεση, συνεχή κίνηση χωρίς τη μπάλα σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, σταθερά προσφέρει βοήθειες σε συμπαίχτες είτε σε φάση άμυνας είτε όταν η ομάδα επιτίθεται. Ίσως ο πιο ομαδικός παίχτης αυτή τη στιγμή στο roster μας και σίγουρα από αυτούς με την πιο ισορροπημένη συνεισφορά σε άμυνα και επίθεση.
Η δυναμική που προσδίδει η παρουσία του στο κέντρο έχει φανεί στα “μεγάλα ματς” (για παράδειγμα τηγάνι ή Ιταλία) αλλά και στα “Ευρωπαϊκά” του νούμερα. Στον μισό χρόνο συμμετοχής σε αντιπαράθεση με τον Cimirot, έχει τις ίδιες πάσες/αγώνα αλλά με περισσότερες key passes (1 ανά 35 πάσες έναντι 1/80). Παράλληλα όμως έχει και ίδια ποσοστά στις επεμβάσεις του με τον Canas (50%) την ίδια ώρα που ο νεαρός Βόσνιος της παρέας είναι κοντά στο 30%. Φυσικά, λόγω ύψους, είναι ο καλύτερος του κέντρου στις εναέριες μονομαχίες με σχεδόν 60% αλλά και μεγαλύτερο αριθμό προσπαθειών. Το πιο σημαντικό όμως είναι τα κλεψίματα και οι επεμβάσεις που προσφέρει, συνήθως στο αντίπαλο μισό, που για παράδειγμα βάση των στατιστικών της superleague φτάνουν τις 3,9 ανά αγώνα ενώ οι Canas, Cimirot και Χαρίσης έχουν 3.3, 3.4 και 2 αντίστοιχα.
Ήρθε σε μια περίοδο που παρουσίαζε άνοδο στην απόδοση του, μπήκε πρόσφατα και στην Εθνική Ουκρανίας σκοράροντας μάλιστα το πρώτο του γκολ με αυτήν, ακόμα όμως στον ΠΑΟΚ δεν έχει δείξει όσα περιμένουμε, τουλάχιστον στο δημιουργικό - εκτελεστικό κομμάτι. Μάλιστα, όπως και τα νούμερα δείχνουν, είναι ο παίχτης του κέντρου που -μετά τον Πέλκα- πατάει περισσότερο στην περιοχή (οι C&C έχουν σουτ μόνο εκτός περιοχής) ενώ έχει ...50% στο γκολ στα Ευρωπαϊκα, με ένα στα... δυο σουτ! Πρώτος σε αυτή την κατηγορία ο Πέλκας με 9 σουτ σε 3 παιχνίδια (αλλά επίσης ένα γκολ!).
Το θέμα του παρουσιάζεται στις κλειστές άμυνες που συναντάει στην Ελλάδα, όπου φανερά η θέση 10 εκεί δεν τον βοηθάει, κάτι που φαίνεται και από τις λίγες τελικές προσπάθειες που έχει κάνει σε σχέση με τους άλλους του κέντρου. Πιστεύω ότι μετά τον αγώνα με το βαζελο και ο Ivic αποφάσισε ότι η χρησιμοποίηση του εκεί είναι μόνο για ματς εξαιρετικά ειδικών συνθηκών, όπως ήταν στη Φλωρεντία όπου πολύ επιτυχημένα πίεζε την πρώτη πάσα των Ιταλών στον άξονα.
Προσπαθεί να δίνει βοήθειες όταν η ομάδα έχει κατοχή, κάνει συνεχείς και έξυπνες διαγώνιες κινήσεις με σκοπό να είναι πάντα κοντά στη μπάλα αλλά δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να βγάλει άμεσες ασίστ σε συμπαίχτες του όμως με μερικές “έμμεσες” να καταγράφονται στα υπέρ του, κυρίως προς τα μπακ εκμεταλλευόμενος τα overlap που αυτά κάνουν.
Στο γεγονός ότι οι πάσες του έχουν σαφώς πιο “επιθετική” διάθεση από του Cimirot ή του Canas αλλά και ξεκινούν πιο κοντά στην περιοχή του αντιπάλου, εναπόκειται και το μεγαλύτερο ποσοστό λαθών στις μεταβιβάσεις, τουλάχιστον στο Ελληνικό πρωτάθλημα που είχε ένα ρόλο πιο απαιτητικό στην επιθετική συνεισφορά. Για αυτό σε αυτόν τον τομέα πιο ορθή θα είναι μια σύγκριση με τους Πέλκα και Biseswar οι οποίοι όμως, εκτός άλλων, υστερούν σημαντικά και σε φυσική κατάσταση έναντι του Ουκρανού και δεν προσφέρουν σε καμία περίπτωση, ειδικά ο Ολλανδός, παρόμοια προσήλωση στην αμυντική τακτική. Αυτό μάλιστα οδήγησε σε μερικές περιπτώσεις τον Ivic να αλλάξει τον Ουκρανό με τον αφάνα, κοντά στο 70ο λεπτό, προσπαθώντας να κάνει πιο επιθετική την ομάδα.
Το ράθυμο στυλ που μερικοί (λανθασμένα) θα θεωρήσουν ότι έχει, δεν βοηθάει στο να δημιουργήσει εύκολα “συμπάθειες” στην εξέδρα, ίσα ίσα μπορεί -και είναι- ένας “εύκολος” στόχος. Όμως η εργατικότητα και το ήσυχο/ομαδικό αγωνιστικό του προφίλ τον κατατάσσουν υποψήφιο για τον ρόλου του... νέου Sorlin για την ομάδα μας και θα είναι λάθος να τον ξεγράψουμε από τόσο νωρίς.
Από τους παίχτες που οφείλουμε να δώσουμε χρόνο και ευκαιρίες γιατί δείχνει στοιχεία που δεν βρίσκεις εύκολα στη θέση του -ως καθαρός μέσος- και σε αυτά τα ...λεφτά (ψυχραιμία / καθαρό μυαλό, δύναμη και ύψος μαζί με καλή τεχνική κατάρτιση).
Δύσκολα να γίνει πολύ πιο γρήγορος... στα πόδια οπότε το πως θα τον εκμεταλλευτούμε είναι ένα αρκετά σημαντικό στοίχημα για τον Προπονητή μας. Στην παρούσα πιστεύω ότι δίκαια είναι σε χρόνο συμμετοχής 3ος στο κέντρο από τη στιγμή που επιλέξαμε να πορευτούμε με το 4-3-3 ως κύριο σύστημα. Θα ήθελα να τον δω να παίρνει περισσότερα λεπτά δίπλα στον Canas και όχι μπροστά από τα άλλα δυο χαφ, όπως έγινε με τη γριά μέσα στη Τούμπα όπου ο Biseswar ήταν το δεκάρι. Με προσοχή όμως, γιατί δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον πολύ καλό Cimirot.
Τέλος, δεδομένο που μετρά στα υπέρ του, το γεγονός ότι ήρθε ελεύθερος με ένα συμβόλαιο κοντά στον μέσο όρο των ξένων της ομάδας (500.000 Ευρώ/ 3ετή διάρκεια).
Βαθμός μεταγραφής: 5/10 αλλά και σε (δικαιολογημένη) προσδοκία για περαιτέρω άνοδο και -κυρίως- περισσότερη επιθετική ουσία.
*Οι στατιστικές πληροφορίες βρέθηκαν από τις εξής πηγές : το site της superleague, ανοιχτά sites με πληροφορίες στο διαδίκτυο όπως transfermarkt, sofascore, squawka, whoscored κ.α και φυσικά το επίσημο site της uefa.
