Η μπάλα είναι μόνο η αφορμή.
Πολλά έχουν ειπωθεί το καλοκαίρι που πέρασε, αλλά και σε αυτό το πρώτο κομμάτι της χρονιάς, που εξελίχθηκε σε αγωνιστική «κρίση» για τον ΠΑΟΚ. Το παράπονο του κόσμου, γνωστό. Οι ενστάσεις του προπονητή, γνωστές. Οι δυσλειτουργίες στο χορτάρι αλλά και στα γραφεία, εμφανείς. Τι πρέπει να κάνει ο ΠΑΟΚ; Ο,τι δεν λύνεται, κόβεται...
Νέα ήττα για τον ΠΑΟΚ, νέα τεράστια ευκαιρία να μείνει μόνος στην κορυφή, χαμένη. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι καλά, και αυτό είναι πάρα πολύ εμφανές ήδη από τα πρώτα φιλικά της σεζόν… Το ερώτημα είναι, γιατί; Γιατί μια ομάδα πρωταθλήτρια, που όλοι συμφωνούσαν πως έχει επιτέλους στρωμένο το έδαφος ώστε να ανέβει ένα σκαλί παραπάνω, βρίσκεται ένα σκαλί… παρακάτω λίγους μήνες μετά;
Ανάμικτα τα συναισθήματα για την εμφάνιση της ομάδας, στη Λαμία. Η νίκη, δικαιότατη. Τα προβλήματα όμως, παραμένουν εκεί. Πλέον είναι βέβαιο, πως καμία συζήτηση για «ατυχία» ή παροδικό ντεφορμάρισμα, δεν αξίζει να γίνεται. Ο ΠΑΟΚ, ακόμα, ψάχνεται. Και πρώτος απ’ όλους, ο προπονητής του…
Φτάσαμε, επιτέλους, στα τέλη Οκτωβρίου. Την εποχή που τόσο καιρό περιμέναμε πως ο ΠΑΟΚ θα είχε βρει τα «πατήματά» του, θα έπαιρνε πιο εύκολα αποτελέσματα και θα έβαζε πλώρη για νέες επιτυχίες. Αντ’ αυτού, έχουμε τα ίδια ακριβώς προβλήματα…
Ας ξεκινήσουμε με το προφανές. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι αποδοτικός, ακόμη, φέτος. Επίσης έχει αρκετά διαστήματα που δεν παίζει καλά. Και δέχεται εύκολα γκολ. Είχε 3 σερί ήττες και 1 ισοπαλία σε σημαντικά ματς. Όλα αυτά σωστά και γνωστά. Μπορεί κανείς να εξηγήσει όμως τον πανικό και το μένος μερίδας του κόσμου; Άραγε δεν μάθαμε τίποτα εως τώρα, όλα αυτά τα χρόνια που είχαν και αποτυχίες αλλά και ιστορικές επιτυχίες;
Έχει πλάκα να ζεις και να δραστηριοποιείσαι στην Ελλάδα. Είτε Έλληνας, είτε ξένος, είτε… Βούλγαρος είτε Τούρκος, καταλαβαίνεις σύντομα πως σε αυτό τον τόπο, ο καθένας είναι ό,τι δηλώσει. Μόνο που σε κάποιες περιπτώσεις, προσπαθούν να σε βαφτίσουν όπως θέλουν τα ΜΜΕ για σένα…
Προβοκατόρικος ο τίτλος; Μπορεί και ναι. Το προχθεσινό ματς στην Τούμπα κόντρα στη Μπόρατς, όπως και αρκετά άλλα την περασμένη σεζόν, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Την εξάρτηση του ΠΑΟΚ από την εκρηκτικότητα και τον ενθουσιασμό του Ταϊσον. Αυτό είναι καλό. Ή μήπως όχι;
Λέγαμε χθες, ότι είναι σιγά σιγά ώρα να ξυπνήσουμε. Πως, ωραία όλα όσα ζήσαμε, όμως υπάρχει μάχη μπροστά μας και τόσο η ομάδα όσο και ο κόσμος, πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Η ώρα κοντοζυγώνει. Αυτή τη φορά απαγορεύεται να πιαστεί οποιοσδήποτε, αδιάβαστος…
Το μεθύσι του τίτλου παραμένει… ενεργό, αλλά οι μέρες περνάνε. Το καλοκαίρι βρίσκεται στη μέση του, αλλά όχι για εμάς. Η μεταγραφολογία και η παραδοσιακή τοξικότητα γύρω από αυτή, είναι δεδομένη για αρκετό καιρό. Η θερινή ραστώνη έχει καταβάλει πολύ κόσμο. Νομίζω όμως ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε…
Χαμερπής: ο ποταπός άνθρωπος. Ερπετό: ζώο της ομοταξίας τετράποδων σπονδυλωτών τα οποία κινούνται έρποντας. Μεταφορικά χρησιμοποιείται για τον ύπουλο ή κόλακα. Οποιαδήποτε ταύτιση με συγκεκριμένους παράγοντες, συλλόγους και οπαδούς, έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι τυχαία. Είναι εμφανές πως αποτελεί καθαρή επιλογή ορισμένων, να κινούνται έτσι.
Περισσότερα από 15 χρόνια πέρασαν από τότε που ο νεαρός τότε Μάκης Γκαγκάτσης ανακοινώθηκε από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Από τότε, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Η αποχώρηση του και η διαφαινόμενη εκλογή του ως επικεφαλής της ΕΠΟ, βάζουν δύσκολα στον Ιβάν Σαββίδη και την ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Οι μέρες περνούν, ωραία τα γέλια με τους αστείους αντιπάλους και τις αποτυχίες τους, αλλά η ευτυχία του ΠΑΟΚτσή δε λέει να κοπάσει. Και πως να μην ήταν έτσι δηλαδή;
