«Είναι ο Ίβιτς αποτυχημένος;»

Αυτή τη στιγμή η πληροφόρηση είναι ότι έχει θέσει στη διάθεση του Ιβαν την παραίτησή του. Κανείς δεν ξέρει το παρασκήνιο αλλά ουδόλως και ενδιαφέρει. Αυτά είναι διαδικαστικά και δεν μας αφορούν. Εμένα με ενδιαφέρει να απαντηθεί το εξής ερώτημα: Μπορεί να κριθεί ο Ίβιτς ως ένας αποτυχημένος στον ΠΑΟΚ προπονητής;

Ας το πάρουμε από την αρχή. Φεύγει κάπου εκεί τον Μάρτιο του 2016 ο Τούντορ και αναλαμβάνει από το πουθενά ο Βλάνταν. Πρώτη του φορά σε επαγγελματική ομάδα με μοναδική συστατική επιστολή την καλή παρουσία στην Κ20. Για να μη τα πολυλογούμε μετά από τρεις μήνες το τέλος της σεζόν βρίσκει τον ΠΑΟΚ να κάνει παρέλαση στα πλέι οφ, να κερδίζει την πρωτιά αν και με μηδέν βαθμούς στο ξεκίνημα. Και είδαμε ξανά καλό ποδόσφαιρο εκείνη τη σεζόν χωρίς καμία προσθήκη στο ρόστερ.

Φέτος, εν συντομία η αναφορά, καθαρίζει τον καρκίνο των αποδυτηρίων με ποιος ξέρει και με ποια άλλη υπονομευτική δραστηριότητα εντός και εκτός ομάδας, και μετά αρχίζει εκείνο το σερί που σκορπάει τον πανικό στους αντιπάλους και τον ενθουσιασμό στον κόσμο. Ακούστηκε ξανά το «πω πω λαός και τι ομάδα...». Το τέλος της σεζόν μάς βρίσκει ΠΑΝΑΞΙΑ κυπελλούχους σε έναν τελικό για ένα ρόλο και ένα παιχνίδι όπου το σκορ θα ξέφευγε ψηλά εάν δεν προέκυπτε η ευγενική χορηγία του ο Γλύκου..

Ωραία, μετά στα πλέι οφ ξεφουσκώσαμε. Κακώς βέβαια αλλά συνέβη. Όμως, υπάρχει ερμηνεία. Οι παίκτες άδειασαν από κίνητρο. Πρακτικά δεν είχε να κερδίσει τίποτε ο ποδοσφαιριστής από τα πλέι οφ. Με δεδομένο ότι από το γκρουπ των ανίσχυρων θεωρείται ακατόρθωτο να περάσει μία Ελληνική ομάδα στους ομίλους του C.L. (για τον γαύρο αυτό αποδείχτηκε ότι ισχύει και από τη θέση των ισχυρών πρόσφατα τα παραδείγματα) η φυσική μας κατάληξη θα ήταν η κλασική πια είσοδός μας σε όμιλο του europa league. Εκτός από μία ηθική ικανοποίηση η πρωτιά στα μπαράζ δεν πρόσφερε τίποτα άλλο. Με δεδομένο μάλιστα ότι με το εισιτήριο του κυπέλλου παίζουμε πρώτη φορά τον Αύγουστο, άλλο που δεν ήθελαν οι παίκτες που με τα προκριματικά του C.L. απλά θα καίγονταν με τις ελλιπείς διακοπές, την ελλιπή προετοιμασία, για να καταλήξουν τελικά στον ίδιο στόχο, δηλαδή στους ομίλους του E.L.

Πως, λοιπόν, ένας προπονητής στη θέση του Ίβιτς να πείσει την ομάδα να τα δώσει όλα για έναν στόχο εξ αρχής μη εφικτό; Είπαμε η χρονιά τέλειωσε με το κύπελλο και επειδή κατακτήθηκε ένας τίτλος και γιατί, ταυτόχρονα, εξασφαλίστηκε το καλό εισιτήριο για το E.L.

Συμπερασματικά η συνολική παρουσία του Ίβιτς κρίνεται, για μένα, πολύ επιτυχημένη γιατί αποδείχτηκε ότι είχε πλάνο, δημιούργησε ένα σταθερό κορμό, ο οποίος με τις νέες προσθήκες αναμένεται να αποδώσει ακόμα καλύτερα στο νέο πρωτάθλημα. Έλεγξε τα αποδυτήρια τα οποία με τους προκατόχους του ήταν διάτρητα στις διαθέσεις του κάθε Τζαβέλα, η ομάδα έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και έπαιρνε μέσα από τις καλές εμφανίσεις τους βαθμούς και για να μη ξεχνιόμαστε έφτασε μία ανάσα από το να κατακτήσει το πρωτάθλημα μόλις 3 αγωνιστικούς βαθμούς πίσω από τον πρωκταθλητή οσφπ, που για να νικάει έδερνε στα ημίχρονα των αγώνων τους Πλατανιάδες και, φυσικά, μη ξεχνιόμαστε μέχρι να αλλάξει η ΚΕΔ τον Νοέμβριο πρόλαβε και άρπαξε με τις γνωστές μεθόδους του πολύτιμους βαθμούς. Ο αντίλογος υποστηρίζει ότι ο Βλάνταν είναι άπειρος και κάνει σε εμάς το αγροτικό του. Δηλαδή για να καταλάβω εάν στη θέση του πέρυσι τον Μάρτιο ερχόταν ένας έμπειρος τι παραπάνω θα κατάφερνε;

Αν φύγει ο Βλάνταν, θα είναι λάθος κίνηση. Οι ομάδες χτίζονται κάθε χρόνο με προσθήκες σε έναν σταθερό πλάνο. Η έλευση νέου προπονητή δεν εγγυάται ότι θα συνεχιστεί το πετυχημένο πλάνο του ΊΒιτς. Επομένως, κινδυνεύουμε να μπούμε, εκ νέου, στο τρυπάκι να χτίσουμε από την αρχή ομάδα, με νέα αγωνιστική φιλοσοφία όπου και πάλι θα απαιτηθεί χρόνος για να αποδώσει αλλά όλοι ξέρουμε ότι η Τούμπα έχει χάσει πια την υπομονή της και δεν μπορεί να περιμένει. Θέλει γρήγορα ομάδα ικανή για πρωτιά. Δεν τις μπορεί άλλο τις πιστώσεις χρόνου και τα νέα πλάνα. Ειδικά τώρα που υπάρχει το χρήμα και ισχυρή διοίκηση που πάλεψε και ανέτρεψε την παράγκα.

Outsider