Τελικός και τελικές

Είναι ένα στοιχείο που δείχνει την εικόνα και την απόδοση της κάθε ομάδας.
Είναι η προϋπόθεση της επίτευξης ενός γκολ και κατά συνέπεια η συνθήκη της κατάκτησης της νίκης.
Χωρίς τελική προσπάθεια γκολ δεν υπάρχει.
Συνεχώς αναφερόμαστε και στο στατιστικό στοιχείο του πόσες τελικές απαιτούνται, πόσες χρειάζεται μια ομάδα για να πετύχει τον στόχο της.
Υπάρχει όμως και το στοιχείο της ευστοχίας.
Άλλες ομάδες με λιγότερες τελικές και μεγαλύτερη ευστοχία πετυχαίνουν περισσότερα γκολ.
Κυρίαρχο στοιχείο παραμένει ο προσανατολισμός στο παιχνίδι της κάθε ομάδας.
Η προτίμηση στο επιθετικό παιχνίδι εξυπακούεται πως αφήνει περιθώρια για περισσότερες τελικές και με ένα καλό ποσοστό ευστοχίας φτάνεις ευκολότερα στο γκολ.
Βασικό γνώρισμα του επιθετικού προσανατολισμού είναι και το θέαμα στο παιχνίδι.
Και όπως όλοι γνωρίζουμε το θέαμα είναι προτιμητέο από πλευράς φιλάθλων. Είναι ακριβώς αυτό το στοιχείο που έφερε τόσο ψηλά το ποδόσφαιρο στην προτίμηση του κόσμου.
Μόνο που αυτό που αγγίζει το τέλειο είναι το «γκολ και θέαμα».
Το τερπνό μετά του ωφέλιμου.
Έλα όμως που η ίδια η πραγματικότητα επιβάλει με τον τρόπο της το γνωστό «τα καλά και συμφέροντα» ή το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Όλοι αναγνωρίζουν και αποδέχονται πως ιδιαίτερα σε έναν τελικό αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Στους τελικούς δεν επιδιώκεις θέαμα αλλά την ουσία. Σκοπός είναι να κερδίσεις και όχι να παίξεις. Ρεαλισμός; Ίσως.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για τον χθεσινό τελικό του Champions League.
Έτσι κι αλλιώς το κάθε αποτέλεσμα είναι αυτό που μένει στην ιστορία. Πολύ δε περισσότερο το αποτέλεσμα ενός Ευρωπαϊκού τελικού.
23-3, το χθεσινό αποτέλεσμα στις τελικές προσπάθειες. Κι όμως τελικά νικητής ήταν η ομάδα που είχε τις λίγες, πολύ λίγες είναι αλήθεια, τελικές.
Ποιος θα θυμάται την ποιότητα και την απόδοση της κάθε ομάδας; Σχεδόν κανένας.
Όλοι θα κρατήσουν στο μυαλό τους και στο αρχείο τους τον νικητή και κάτοχο πλέον του ευρωπαϊκού στέμματος.
Μπορεί οι προβλέψεις και οι στοιχηματικές να έδιναν προβάδισμα στην Λίβερπουλ βάσει ποδοσφαιρικής λογικής. Η απόδοση της τους δικαίωσε. Αλλά νικητής ήταν η Ρεάλ.
Αναδεικνύεται ξεκάθαρα για μία ακόμη φορά το γνωστό ποδοσφαιρικό δίλημμα, επίθεση ή άμυνα.
Ρεαλισμός ή συναίσθημα;
Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι άσπρο – μαύρο. Σημαντικό ρόλο παίζει και η τύχη. Όπως και η απόδοση του τερματοφύλακας της αντίπαλης ομάδας και πολλές φορές τα δοκάρια της αντίπαλης εστίας.
Το δίλημμα που κυριαρχεί στις συζητήσεις και τους προβληματισμούς του φίλαθλου κόσμου λειαίνεται στην προσδοκία της νίκης. Κερδίσαμε; Τι με ενδιαφέρει που παίξαμε όπως παίξαμε.
Μόνο που η προέκταση αυτής της προσέγγισης εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Απλοποιεί επικίνδυνα το προϊόν.
Ακυρώνει την προσπάθεια, τον σχεδιασμό, και ενισχύει την σκοπιμότητα.
Να μην παρεξηγήσουμε όμως και την έννοια της άμυνας. Αναγκαία και χρήσιμη. Αν ήξερα την αναλογία άμυνας και επίθεσης, δεν θα έγραφα αλλά θα προπονούσα.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Αναδείξτε το εσείς. Εγώ προτιμώ, γι αυτό και ψηφίζω, επίθεση.