«Ενός κακού μύρια έπονται»

Το κακό ήταν η ήττα από τον αθηναίο ασπάλακα, μια ήττα καθαρή, μέσα στο γήπεδο. Όμως αυτή η ήττα έφερε στην επιφάνεια τις «μύριες» χρονίζουσες παθογένειες του μεγέθους ΠΑΟΚ. Πρίν αναφερθώ σ'αυτές , θα επιχειρήσω να εκθέσω την άποψή μου, για το ποδοσφαιρικό μέρος του αγώνα της κυριακής.

Τι είδαμε λοιπόν; Από τη μια μεριά ο ΠΑΟΚ με το γνωστό αγωνιστικό «προφίλ» που έχει ήδη επιβάλλει ο Μπόλονι, χωρίς όμως τ' απαραίτητα εργαλεία και ιδίως τους ΛΙΝΟ και Γκαρσία. Οι αντικαταστάτες Μίρο και ένας εκ των Φωτάκη/Αρίας/Λαζάρ, κατώτεροι των περιστάσεων και των απαιτήσεων του αγώνα. Ωστόσο στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδος και ιδιαίτερα τις πλαγιοκοπήσεις (έγιναν αρκετές και θεαματικές ιδίως από δεξιά)η ομάδα έδειξε ότι έχει θέληση και όρεξη.

Η ανεπάρκεια ήταν έκδηλη όμως στον αμυντικό σχεδιασμό αλλά και στην αμυντική λειτουργία της ομάδος. Ο συγκινητικά φιλότιμος Μίρο, προσπάθησε και μόχθησε να παίξει τον ρόλο του «φούλ-μπάκ», έναν ρόλο όμως που «δεν τον έχει». Θα ήταν αδικία προς τον παίκτη να μην του αναγνωρισθεί η προσπάθειά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανέβηκε αρκετές φορές ψηλά, φαινόταν όμως ότι όταν έφθανε στην περιοχή η «βενζίνη είχε τελειώσει». Δεν είναι τυχαίο εξ' άλλου ότι όσο χρόνο παίζει στο πρωτάθλημα δεν έχει σκοράρει.

Όμως αυτή η υπερπροσπάθεια σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αμυντικά η πλευρά είχε υπερφορτωθεί με Λέτο-Μαρίνο-Ζέκα και κάποιον από τους χαφ του πράσινου αποβράσματος, τον «έλιωσε» από το ημίχρονο και «κλάταρε» από δυνάμεις.

Αποτέλεσμα αυτού ήταν το «λάθος» με τον Kατσουράνη που έδωσε την ευκαιρία για το δεύτερο γκόλ, χαμένες σχεδόν όλες οι προσωπικές μονομαχίες στην επανάληψη και σωρεία λανθασμένων μεταβιβάσεων. Δεν φταίει ο Μίρο γι' αυτό. Τόσο μπορεί, τόσο παίζει, αν και κατά την εκτίμησή μου την Κυριακή έπαιξε παραπάνω απ'όσο μπορούσε.

Στο κέντρο καλός ο Λαζάρ, αλλά μόνος, μέτριος ανασταλτικά ο Αρίας, ανεκδιήγητος δημιουργικά, ο Φωτάκης λίγος, άρα ; δεν έχει άρα, δεν έχεις Κέντρο, δεν υπάρχεις σαν ομάδα. Παρ'όλα αυτά η ομάδα δημιουργικά αναπτύχθηκε, έκανε τις φάσεις της, δεν είχε όμως τύχη και καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια.

Όσο αυστηρή διάθεση και να έχει κάποιος, στο ημίχρονο ήταν αγωνιστική αδικία να προηγείται το πράσινο μπουλούκι, που έπαιξε πειθαρχημένα μεν και με συνοχή, αλλά χρειάστηκε μια αδικαιολόγητα λάθος εκτίμηση του Χαλκιά για να προηγηθεί.(2!!!!!!!!!σούτ στην εστία είχε, το ένα μπήκε γκόλ) Ρε Κώστα γι'αυτό βάζουμε «τείχος». Για να δυσκολέψουμε την εκτέλεση και για να έχουμε την άλλη γωνία δικιά μας. Όχι να δεχθείς γκολ στη γωνία σου.

Και σύ παικταρά Μαλεζά , δεν ανοίγουμε το «τείχος», ό,τι κι αν συμβαίνει.

Ζητώ συγγνώμη από τους παίκτες, τους σέβομαι, δεν κάνω υποδείξεις, αλλά σε τέτοια παιχνίδια τα ΛΑΘΗ ΜΕΤΡΑΝΕ.

Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι των λιγότερων λαθών. 'Οποιος τα εκμεταλεύεται κερδίζει.

Είναι διαπιστωμένο, πως ο Μπόλονι έχει αλλάξει το στυλ της ομάδος, παίζει ανοιχτά, απλωμένος σε όλο το γήπεδο, με πολλές πάσες, κυρίως κάθετες, (την Κυριακή πάντως δεν έπαιξε και πάρα πολύ από τον άξονα), με πλαγιοκοπήσεις, αλλά είναι επίσης διαπιστωμένο από την άλλη , πως υπάρχουν πολλά λάθη, που έχουν στοιχίσει ή που θα μπορούσαν να στοιχίσουν. Η κύρια αιτία αυτών είναι ότι οι παίκτες δεν κατεβαίνουν συγκεντρωμένοι και επικεντρωμένοι στην ουσία του αγώνα. Φαίνεται σαν η ομάδα να κατεβαίνει να παίξει ποδόσφαιρο και όχι για να κατακτήσει τη νίκη. Και ως ένα βαθμό είναι σωστό αυτό, γιατί λειτουργεί υπέρ του θεάματος και του ελεύθερου παιχνιδιού. Ορισμένα παιχνίδια όμως, παίζονται για την νίκη, όχι για το παιχνίδι, ιδιαίτερα στο αθηναϊκό πρωτάθλημα.

Με τα δεδομένα αυτά το αποτέλεσμα ήταν αχώνευτο, όμως είναι ακατανόητη η μίρλα, η μιζέρια, η διχόνοια και η αυτοκαταστροφική τάση που εκδηλώθηκαν μετά το παιχνίδι αλλά και κατά την διάρκειά του. Ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω τι θα γίνει αν οι «φταίχτες» της κυριακής δηλαδή Χαλκιάς, Σάλπι και φυσικά ο Ζαγοράκης, αποχωρήσουν από τον ΠΑΟΚ. Θα γίνει ο ΠΑΟΚ καλύτερος; Θα κερδίσει άνετα το πράσινο κουτόχορτο; Θα κάνει δαπανηρές μεταγραφές;

Οι πιο παλιοί θυμούνται και έχουν βιώσει την απόλυτη ήττα, το ΠΑΟΚ-παναχαική 3-5. Εδώ είναι να καταθέσουν αν «άνοιξε μύτη» μετα το παιχνίδι ή αν λοιδωρήθηκαν παίκτες (ιδίως ο συγχωρεμένος Στέφας) και ο τεράστιος Παντελάκης. Πίκρα, στεναχώρια, σκασίλα ,απογοήτευση, εκνευρισμός, αλλά μέχρι εκεί. Ο ΠΑΟΚ συνέχισε και τα επόμενα χρόνια πήρε πρωτάθλημα κύπελλο και διεκδίκησε και άλλα πρωταθλήματα και κύπελλα.

Διαβάζω και μερικές «μάχιμες» φωνές που περιπαίζουν όσους δε στρέφονται κατά του Ζαγοράκη. Αντε ρε καρντάσια «να την πέσουμε» ΟΛΟΙ στον Ζαγοράκη, να του καταλογίσουμε και όσα έκανε και όσα δεν έκανε .

Μια απορία έχω: πριν το παιχνίδι με τον ακατανόμαστο, γιατί δεν βγαίναμε όλοι να τον επιτιμήσουμε, παρά λέγαμε τιο ομάδα έχει ο ΠΑΟΚ φέτος; Η ίδια ομάδα δεν ήτανε; Αλλά ξέχασα, τότε κέρδιζε.

Ο ΠΑΟΚτσης, ιδιαίτερα ο νέος, έχει την ΔΙΨΑ ενός πρωταθλήματος. Αυτό είναι μια θεμιτή και εύλογη φιλοδοξία και επιθυμία. Δεν μπορεί όμως η επιθυμία αυτή να καταστεί πληγή και εστία αυτοκαταστροφής. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος κατακτήσεως του πρωταθλήματος, δεν εύκολος και στρωμένος με «ροδοπέταλα», όπως με καλπάζοντα και υπερφίαλο ενθουσιασμό πιστεύουν κάποιοι, οι οποίοι όταν βλέπουν στην πορεία, πως αυτό δεν είναι εφικτό, επειδή δεν έχουν είτε την παλληκαριά είτε την αυτογνωσία ν' αναθεωρήσουν τις απόψεις τους , «εφευρίσκουν» υπεύθυνους και «πουλημένους» και άλλα φαντάσματα.

Είναι άλλο πράγμα τι θέλουμε και άλλο τι μπορούμε. Και στην σημερινή οικονομική κατάσταση της πτωχεύσεως, η οικονομική ευτυχία του ΠΑΟΚ εξαρτάται Α Μ Ε Σ Α, από την ισορροπία μεταξύ των εσόδων/ εξόδων, καθώς και μεταξύ εξόδων και του κόστους των επιθυμιών του. Αν διαταραχθεί η ισορροπία αυτή, τότε ούτε διοίκηση πρωτοδικείου δεν θα σχηματίζεται.

Υ.Γ Στο 86' περίπου λέει ο σχολιαστής: «Ο Φερέιρα (το καλοκαίρι ήταν στην απαξίωση κι αυτός) τα βάζει με τον Λέτο γιατί έκανε ένα αχρείαστο σκληρό τάκλιν»

Κόουτς δεν θάπρεπε ν' απορείς. Όταν παίρνεις «αλογίσιες», μετά το 70 δύο πράγματα δεν καταλαβαίνεις: κούραση και πού να εκτονώσεις την .....περίσσεια δυναμή σου.