Νίκη προβληματισμού...

Η ένταση μεγάλη και συνεχής, τα παιχνίδια πολλά και απαιτητικά. Η λογική επιτάσσει πως κάποια στιγμή θα έρθει και η φυσιολογική (σωματική και ψυχολογική) κόπωση.

Αυτή η κόπωση παρουσιάστηκε για τον ΠΑΟΚ στο χθεσινό παιχνίδι. Ο Δικέφαλος παρουσιάστηκε νωθρός και με λάθος νοοτροπία με αποτέλεσμα από νωρίς να είναι φανερό πως δεν υπήρχε η ενέργεια των προηγούμενων παιχνιδιών. Σε όλο το πρώτο μέρος, ο ΠΑΟΚ έπαιξε όπως μπορεί μόνο στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα, όταν δημιούργησε ευκαιρίες, αλλά και το γκολ που έκρινε τελικά την αναμέτρηση.

Στο δεύτερο μέρος, με την σωματική κούραση να γίνεται περισσότερο εμφανής, ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως τίποτα και έδωσε δικαιώματα στον αντίπαλο, ο οποίος παρουσιάστηκε πιο φρέσκος και δημιούργησε αρκετά ζητήματα. Το πρόβλημα χθες για την ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου ξεκινούσε από την αμυντική γραμμή και τον τερματοφύλακα.

Ο Ζίφκο Ζίφκοβιτς δεν μπορεί σε καμία των περιπτώσεων να οργανώσει το παιχνίδι με τον τρόπο που το κάνει ο Κοτάρσκι. Αρκετές φορές πανικοβλήθηκε και πέταξε την μπάλα εκτός γηπέδου άνευ λόγου. Μπροστά του, ο Νάσμπεργκ παίζει μόνο παράλληλα και φαίνεται πλήρως ανίκανος να προωθήσει την μπάλα έστω και δύο μέτρα μπροστά του.

Αποτέλεσμα της ανισορροπίας αυτής και της αναγκαστικής αλλαγής του τρόπου παιχνιδιού, ήταν να αποδιοργανωθεί όλη η ομάδα και να παρουσιάσει την κακή χθεσινή εικόνα.

Συμπέρασμα; Ο Κοτάρσκι είναι υπεραπαραίτητος για τον ΠΑΟΚ, όπως και τουλάχιστον ένας κεντρικός αμυντικός με αρετές προώθησης του παιχνιδιού. Χωρίς αυτά τα δυο στοιχεία, προκαλούνται πολλά αγωνιστικές αρρυθμίες.

Ευκαιρία τώρα λόγω της διακοπής να ηρεμήσει η ομάδα πνευματικά και σωματικά και να επανέλθει στα γνώριμα υψηλά στάνταρ της...