Δεν ξεκινήσαμε έτσι !

Από το καλοκαίρι φάνηκε η ποιότητα της δουλειάς του. Αν και αρχή της σεζόν, η ομάδα έδειξε ότι εύκολα θα αφομοίωνε τον νέο τρόπο παιχνιδιού. Αυτοματισμοί, καλή κυκλοφορία, passing game και ένας τρόπος στησίματος και ανάπτυξης σαφώς πιο επιθετικογενής που, αν μη τι άλλο, ταιριάζει με το στιλ του ποδοσφαίρου που έπαιζε πιο παλιά και όλοι θέλουμε να παίζει η ομάδα. Ίσως να ήταν μέτριο το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, όμως η εύκολη πρόκριση στους ομίλους του Europa League με πολλές νίκες και η εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη δεν προδίκαζαν με τίποτα το σημερινό αγωνιστικό χάλι που μας θλίβει όλους.

Ποτέ στο παρελθόν δεν ήτανε η Τούμπα χώρος αναψυχής και ξεκούρασης των αναξιοπαθούντων ομάδων της Ελλάδας. Μικροί και μεγάλοι δεινοπαθούσαν αγωνιστικά και επέστρεφαν ηττημένοι και καταταλαιπωρημένοι. Λιγοστές οι ισοπαλίες τους, ακόμα πιο λιγοστές οι νίκες τους και στη επιστροφή τους, τους επιφύλασσαν υποδοχή ηρώων.

Μπορεί να έπαψαν όλα αυτά να ισχύουν, σε τέτοιο βαθμό, όπως ίσχυαν τις δεκαετίες του '70, του '80 και του '90, αλλά το φετινό κακό έχει παραγίνει. Πολλές οι ευθύνες της διοίκησης που αναγκάστηκε να αποδυναμώσει την ομάδα. Δύσκολη, βέβαια, και η οικονομική συγκυρία σήμερα, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για τις κακές επιλογές παικτών και προπονητών που έγιναν και στοίχισαν στην ομάδα κυρίως οικονομικά και αγωνιστικά.

Όλοι έχουν τις ευθύνες τους. Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Έχω πολλά παράπονα και από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές αλλά σήμερα θα εστιάσω στον ίδιο τον κόουτς. ΦΥΣΙΚΑ, και δεν έχω τεχνικές γνώσεις, έχω, όμως, άποψη σε αυτό που βλέπω.

Δεν είναι δυνατόν να γίνεσαι πολλάκις στο ίδιο έργο θεατής. Γκολ στην αρχή του παιχνιδιού και όχι μόνο ένα. Το παιχνίδι βουνό από το 15λέπτο. Το κέντρο πελαγοδρομεί και δεν μπορεί η ομάδα να πατήσει μπάλα, να οργανώσει παιχνίδι και να κάνει ευκαιρίες. Η άμυνα δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη και τα λάθη στοιχίζουν. Ότι ευκαιρία μας κάνουν, ειδικά στην αρχή, γράφει. Η επίθεση αναποτελεσματικότατη. Φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε στην Τούμπα τα γκολ με το καλαμάκι (τα δικά μας ... γιατί από τους άλλους βλέπουμε).

Εμφανής η αδυναμία να κάνουμε παιχνίδι πρωτοβουλίας όταν είμαστε γηπεδούχοι. Σαφώς καλύτερα τα πράγματα όταν παίζουμε εκτός έδρας, με τις γραμμές τραβηγμένες πιο πίσω. Ελαφρώς ταμπούρι, αλλά εάν με αυτό τον τρόπο έχουμε καλύτερα αποτελέσματα, υπάρχει κανένα δίλημμα; Παίζεις όπως μπορείς και όχι όπως θέλεις. Αυτό δεν είπε ο κόουτς πολλές φορές; Δεν το κάνει πάντα, όμως. Ίσως να γκρινιάζαμε, εάν το έκανε στα εντός έδρας, όμως αυτός είναι που πρέπει να κρίνει τις πραγματικές δυνατότητες και το τι μπορεί να κάνει η ομάδα.

Μεγάλος προπονητής, καμία αντίρρηση, αλλά έχει και τις ευθύνες του. Δεν είναι τακτική εικόνα ομάδας αυτή όταν βλέπεις ένα άναρχο συνονθύλευμα και, τελικά, αυτό που βλέπεις είναι ποδόσφαιρο ερασιτεχνικού επιπέδου με παιδαριώδη λάθη. Θα συμπαρασταθούμε με όλες τις δυνάμεις μας στην ομάδα μετά από ένα δύσκολο αποτέλεσμα ... άντε δυο ... άντε τρία. Όχι όμως να φτάσουμε στο σημείο να λυπόμαστε για το θέαμα που αντικρίζουμε. Ποδόσφαιρο βλέπουμε από αγάπη, όχι από οίκτο!

Δεν είναι δουλειά του προπονητή να πιάνει κουβέντα με τον κόσμο στα εκτός έδρας και δη στα εχθρικά παιχνίδια (βλ. Χαριλάου). Κανείς δεν θέλει να σου δώσει συγχαρητήρια. Να σε βρίσουν θέλουν. Ποδόσφαιρο είναι, όχι κατηχητικό. Μικροπαρεξηγήσεις που όμως καταφέρνουν να σε αποσυντονίσουν. Ακόμα και όταν δεν φταις (βλ. και Κέρκυρα).

Και επίσης, εάν έχεις προτάσεις από Αραβία, δεν το λες έτσι άκομψα στην αρχή της περιόδου. Σέβεσαι, πρωτίστως την απόφαση που πήρες και τιμάς το συμβόλαιό σου. Όχι έχω πρόταση που είναι ανοιχτή και δεν έχει κλείσει ακόμη!

Ίσως η αποδυνάμωση να είναι μεγάλη και να έχει πέσει το επίπεδο αισθητά, αλλά πρέπει να βρει λύσεις. Είναι εγνωσμένης και αποδεδειγμένης αξίας και το μόνο που θέλω είναι να μου το αποδείξει και εδώ.

Η θέση του προπονητή είναι νευραλγικότατη και δεν είναι θέση για πειραματισμούς. Πρόκειται για στρατηγική επένδυση από την οποία πολλές φορές κρίνεται όχι μόνο το μέλλον της ομάδας, αλλά και των ίδιων των ποδοσφαιριστών, ανάλογα με τις επιλογές και τις αποφάσεις που παίρνει ο προπονητής. Πιστεύω, πραγματικά, στις δυνατότητες και τις γνώσεις του Μπόλονι, όμως πρέπει να προσαρμοστεί καλύτερα στα Ελληνικά δεδομένα, το ταχύτερο δυνατό. Όσο είναι ακόμα καιρός! Πριν τα play off γιατί όλοι θέλουμε τη δεύτερη θέση που είναι φέτος ευκαιρία. Η ομάδα πρέπει και μπορεί να μεταμορφωθεί.

ΥΓ. Τα τεντωμένα νεύρα και η κακή ψυχολογία ήταν η αιτία για μια μικροπαρεξήγηση που είχα χθες στο forum με δύο φίλους της σελίδας (ξέρουν αυτοί). Δεν μ' αρέσει να στεναχωρώ κανένα και απολογούμαι για το δικό μου μερίδιο ευθύνης, γι' αυτό. Δεν είμαστε πάντα σε καλή μέρα, παιδιά!

Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ.άρα μου,

ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου !