Είναι χρέος μας !

Τραγική η κατάσταση στην ομάδα και ο κίνδυνος της αγωνιστικής παρακμής πραγματικά ελλοχεύει! Δύσκολες στιγμές περνάει η ομάδα μας. Είναι δεδομένο ότι μας χρειάζεται όλους, όμως η συγκυρία είναι κακή. Όσο και να αγαπάμε την ομάδας μας, δεν παύει το ποδόσφαιρο να είναι δευτερεύον, ειδικά τη στιγμή που η τεράστια οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα έχει χτυπήσει την πόρτα όλων μας. Ψέματα, μίζες, ρουσφέτια, κρατικές σπατάλες πολλών ετών καλείται να τα πληρώσει και τα πληρώνει με θυσίες ο κόσμος. Η πραγματική ανεργία καλπάζει στο 30% και όλοι είναι μαζεμένοι και κουμπωμένοι. Και καλά κάνουν γιατί δυστυχώς το βαρέλι δείχνει ότι δεν έχει πάτο!

Κάποιοι από εμάς ακόμα αντέχουν. Να δούμε, βέβαια, για πόσο ακόμα. Κάνανε και φέτος το χρέος τους με τη αγορά του διαρκείας. Κάτι που είχε γίνει θεσμός με την συσπείρωση του κόσμου που επιτεύχθηκε τα τελευταία χρόνια, αλλά φέτος, η μέχρι στιγμής κίνηση των εισιτηρίων δείχνει ότι θα θυμηθούμε παλιές εποχές των τριών-τεσσάρων (και... βγάλε!) χιλιάδων. Η οικονομική ανάσα που έπαιρνε η ομάδα με το καλημέρα της αγωνιστικής σεζόν, φέτος θα της λείψει.

Εκ των πραγμάτων δεν μπορεί η ΠΑΕ να βασιστεί στον μεγάλο της αιμοδότη όλα αυτά τα χρόνια. Ούτε σε μεγάλες χορηγίες και υψηλά τηλεοπτικά. Λίγα τα κουκιά. Η προσπάθεια των διοικούντων θα πρέπει να κάνει αναγκαστικά με τη μείωση του budget. Ότι είναι δυνατόν για να μπορέσει να επιβιώσει η ομάδα. Γιατί περί επιβίωσης μιλάμε για φέτος.

Κανένα, μα κανένα μεγάλο συμβόλαιο δεν μπορεί να κρατηθεί. Υπάρχουν οφειλόμενα από την χρονιά που πέρασε που πρέπει να διευθετηθούν για να μπορέσει η ομάδα να συμμετέχει χωρίς πρόβλημα στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αναγκαστικά κάποια παιδιά θα αποχωρήσουν και μακάρι αυτό να γίνει με το καλύτερο δυνατό οικονομικό όφελος για την ομάδα.

Η «επένδυση» του Σαββίδη δεν δείχνει να είναι το ίδιο κοντά όσο ήταν πριν από ένα μήνα. Πιο εύκολα δίνει ο άνθρωπος πριμ στην Εθνική παρά διάθεση για συμμετοχή στην ΑΜΚ. Δυστυχώς, ο μεγαλοεπενδυτής είναι μονόδρομος για να βγει ο ΠΑΟΚ από το τέλμα και τη μιζέρια αλλά πάντα κάτι στραβώνει τελευταία στιγμή και η ομάδα μένει εκεί ακριβώς που ξεκίνησε και ακόμα παραπίσω χάνοντας χρόνο και ηρεμία. Η 15η Ιουλίου που κλείνει η ΑΜΚ πλησιάζει και μακάρι να διαψευστώ, αλλά δεν το βλέπω.

Και πάμε στο σενάριο που και πάλι η ομάδα θα μείνει μόνη της. Είναι χρέος μας να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Έστω με την προσέλευσή μας σε μεμονωμένους αγώνες, με την στήριξη των μικρών που θα πάρουν φέτος τις ευκαιρίες τους, με τη στήριξη της διοίκησης και του προπονητή. Μιλάω για τα δύσκολα που έρχονται γιατί δεν ξέρω αν κανείς έχει την εντύπωση ότι φέτος θα πάρουμε το πρωτάθλημα, αλλά το κόβω κομματάκι χλωμό!

Τα πράγματα είναι άσχημα και ο πήχης θα πέσει αισθητά. Εκεί είναι που πρέπει να διατηρηθεί η ψυχραιμία και να πρυτανεύσει η λογική (και αυτό δεν βλέπω...). Θα μου πείτε, βέβαια, ότι και άλλοι βρίσκονται στην ίδια (και χειρότερη ίσως) μοίρα, αλλά καθόλου – μα καθόλου – δεν με απασχολεί το γεγονός αυτό. Εγώ κοιτάω μόνο την ομάδα μου και θλίβομαι βαθύτατα με αυτά που βλέπω.

Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση αλλά υπάρχουν και διαχειριστικές ευθύνες που έχουν παίξει και αυτές μεγάλο ρόλο για την σημερινή κατάσταση. Ο κόσμος έχει απογοητευτεί από τις «υπερήφανες» πωλήσεις, τις αποδεσμεύσεις ποδοσφαιριστών που έκαναν τη διαφορά και ανέβασαν το επίπεδο της ομάδας πολύ υψηλά και από το γεγονός ότι παρ' ότι πέρασαν δεκάδες εκατομμύρια από τα ταμεία της ΠΑΕ φτάσαμε στο σημείο οι περισσότεροι παίκτες να είναι απλήρωτοι. Κακοδιαχείριση, δανεικά και βερεσέδια σε σημείο που θύμιζε ακόμα και κατοχικό μπακάλικο όπως γράψαμε στο site προ ημερών. Δεν είναι σοβαρή εικόνα αυτή.

Δέχομαι, αλίμονο, ότι παράχθηκε έργο όλα αυτά τα χρόνια. Συσπείρωση του κόσμου, μεγάλοι ποδοσφαιριστές, προπονητικό κέντρο (όνειρο ζωής παρά τα όποια προβλήματά του), Ευρωπαϊκή καταξίωση και επιτυχίες. Όμως, έγιναν και λάθη με κυριότερο τα μεγάλα συμβόλαια αυτών που ήρθαν και δεν ακούμπησαν και ακόμα τους χρωστάμε. Τα έχουμε πει πολλές, δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι και δεν είναι της παρούσης. Άλλο είναι το θέμα μας, άλλωστε.

Σίγουρα δεν είναι ο Ζήσης υπεύθυνος για όλα τα σημερινά δεινά του ΠΑΟΚ. Μπορεί να έχει κι αυτός τις ευθύνες του αλλά σήμερα αυτός είναι ο πρόεδρος της ομάδας. Είναι αυτός που πασχίζει να βρει λύσεις για το καλό της ομάδας. Και οφείλουμε να το σεβαστούμε αυτό! Δικές του είναι οι επιλογές και θα κριθεί γι' αυτό.

Κι εγώ είμαι απογοητευμένος με πολλά πράγματα, αλλά προσπαθώ να μην τα μεγενθύνω εν θερμώ. Εν τέλει, ας πούμε ότι κάποια πράγματα τα δικαιολογώ ή τουλάχιστον δεν τους δίνω έκταση μεγαλύτερη από αυτή που πραγματικά έχουν, σκεφτόμενος το καλό της ομάδας και μόνο.

Επαναλαμβάνω ότι είναι χρέος μας να σταθούμε δίπλα στην ομάδα που πονάμε και αγαπάμε, στην ομάδα που μαζί της μεγαλώσαμε και μεγαλώνουμε, στην ομάδα που συνδέει όλους τους Βορειοελλαδίτες: πρόσφυγες και ντόπιους και που μας έχει χαρίσει αξέχαστες στιγμές συγκίνησης και περηφάνιας. Καλώ, λοιπόν, όσους θέλουν - και πρωτίστως μπορούν - να βοηθήσουν την ομάδα μας, να το κάνουν και να αγοράσουν και φέτος το διαρκείας τους. Και όσοι δεν θέλουν, τουλάχιστον να μην δημιουργούν προβλήματα.

Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο.Κ.άρα μου,
ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου !