Συνταγή για ομελέτα…

Το μενού που θα δημιουργήσετε, είναι αρκετό για να καλύψει ένα τραπέζι πολλών χιλιάδων ατόμων, που ξημεροβραδιάζονται περιμένοντας ένα νέο ευφάνταστο σενάριο της ΠΑΟΚτσήδικης πραγματικότητας.

Και πώς το ετοιμάζετε;

Πάμε λοιπόν…

Αρχικά, βάζουμε δεκαετίες μιζέριας, ξεκατινιάσματος, κλίκας και δυσωδίας...

Στη συνέχεια, μετράμε δύο μεζούρες καταστροφικών διοικήσεων…

Μετά, προσθέτουμε κάμποσους μικρόκοσμους, καθώς και αρκετούς πολέμαρχους, μπαρουτοκαπνισμένους στα πεδία μάχης.

Και αφού τα σοτάρουμε όλα αυτά για περίπου δεκαπέντε χρόνια, σε ένα σάπιο τηγάνι, στο τέλος γαρνίρουμε με έναν ουρανοκατέβατο κροίσο, που τα δένει όλα σε μια μοναδική επίδειξη δύναμης , ικανοτήτων και διόρασης…

Πάμε τώρα, σε διαφημίσεις…

Ποιος από εμάς δεν έχει παρατηρήσει τον πόλεμο μικροσυμφερόντων που μαίνεται στον αέρα της πόλης από τότε που ανέλαβε ο Σαββίδης;

Είναι κοινό μυστικό πως όλοι επιζητούν την εύνοιά του.

Πολλοί μάλιστα του σερβίρουν απλόχερα τις… συμβουλές τους, με σκοπό να τον προσεγγίσουν αλλά και να πιέσουν προς τις κατευθύνσεις που εκείνοι προτιμούν.

Άλλοι πάλι, από Αθήνα μεριά, έχουν αρχίσει τα ξεκατινιάσματα, με στόχο να τον μειώσουν.

Στο τέλος, τι μένει; Τίποτα, πέρα από τις προσωπικές απόψεις του Ιβάν.

Θεωρώ λίγο γελοίο να συζητάνε όλοι το πόσο εκλεκτός του Πούτιν είναι ο Σαββίδης, αλλά ταυτόχρονα να νομίζουν πως μπορούν να τον επηρεάσουν και να τον νουθετήσουν.

Πραγματικά, πιστεύουν οι άνθρωποι πως ο ίδιος ΔΕΝ διάβασε πριν πράξει, ΔΕΝ έμαθε πριν μιλήσει?

Ότι κινείται στην τύχη;

Ενήλικες είναι, ας κάνουν ότι νομίζουν.

Ενημερωτικά, όμως, θα πω το εξής :

Ο Σαββίδης είναι αποφασισμένος για μεγάλη ομελέτα. Σε εντυπωσιακό βαθμό.

Και αυτό προϋποθέτει τα… «σπασμένα αυγά» που ανέφερε εύστοχα ο Μπέος μόλις χθες στα ερτζιανά της πόλης.

Μόνο που και τα αυγά στην ομελέτα, δεν είναι όλα ίδια…

Έτσι και τα στρατόπεδα που θα υποστούν συγκρούσεις, δεν είναι όλα Αθηναϊκά…

Και πολλοί από αυτούς που σήμερα ζητάνε ρήξεις και πολέμους, αύριο θα δυσαρεστηθούν που δεν έγιναν τα χατίρια τους.

Και θα νιώσουν ριγμένοι και θιγμένοι.

Αυτό που μένει όμως, είναι η άποψη του Ιβάν. Όλοι οι άλλοι είχαν δεκαπέντε χρόνια στη διάθεσή τους, για να προωθήσουν και να επιβάλλουν τις απόψεις τους.

Δεν το κατάφεραν; Καληνύχτα. Να μη γκρινιάζουν μόνο.

Γιατί, αρχηγού παρόντος, κάθε μικρόκοσμος, συμφέρον ή άποψη, καταντά κενό γράμμα…

Αφού λοιπόν, τηρηθούν και επιβεβαιωθούν όλα τα παραπάνω, σας εγγυώμαι ότι η ομελέτα, θα είναι άνευ προηγουμένου…