Πού πας ρε Τρύφωνα...

Από τις πρώτες πρωινές ώρες είχα ένα άγχος μια υπερένταση μια εγρήγορση...περίμενα πώς και πώς να πάει η ώρα 21:45 να ξεκινήσει ο αγώνας μεταξύ της Σάλκε και μιας ομάδος της οποίας ο παριστάνων τον πρόεδρο είχε δηλώσει πως η ομάδα αυτή «θα κερδίσει για να δώσει χαρά στους Έλληνες και να αισθανθούν εθνικά υπερήφανοι».

Και ενώ η ώρα περνούσε βασανιστικά και τα λεπτά φαίνονταν αιώνες, είχα και τον γιο να θέλει να διαβάσουμε τα μαθήματα της επόμενης ημέρας: αρχές φιλοσοφίας, μαθηματικά, γλώσσα, λογοτεχνία, Ιστορία και τα λοιπά. Τι να κάνω, προκειμένου ν' απολαύσω απερίσπαστος την «εθνική υπερηφάνεια», που ... ερχόταν, με έκδηλο άγχος, ανέλαβα και την προετοιμασία του υιού.

Με έβλεπε πόσο αγχωμένος ήμουν και με ρώτησε που οφειλόταν αυτό και του εξήγησα τα περί «εθνικής υπερηφάνειας». Τότε ο υιός σχεδόν με επέπληξε λέγοντάς μου: «Καλά ρε πατέρα, δεν είσαι εθνικά υπερήφανος που ζεις σε μια χώρα που ανέδειξε Ηράκλειτο, Σωκράτη, Αριστοτέλη, Αριστοφάνη, Σοφοκλή, Πυθαγόρα, Δημόκριτο, Μέγα Αλέξανδρο, Δημόφιλο, Ηράκλειο, Παλαιολόγο, Κολοκοτρώνη, Καραισκάκη, Παύλο Μελά, Γρηγόρη Αυξεντίου, Σεφέρη, Ελύτη , Θεοδωράκη, και θα αισθανθείς υπερηφάνεια, αν κερδίσει ο αμπτούν τον φαρφάν;

Η αυθάδεια του νεαρού με έβγαλε έξω από τα ρούχα μου. Γυρνάω και του λέω: «Ξέρεις τι λες παιδάκι μου; Συγκρίνεις τον Σωκράτη με τον Φουστέρ και τον Ηράκλειτο με τον Μοδέστο; Είσαι με τα καλά σου; Αυτά σας μαθαίνουν στο σχολείο που πάτε; Δεν σας έχουν ακόμη πείσει, ότι μόνο τα παιδιά που είναι φίλοι με το παχύσαρκο παιδάκι προκόβουν στη ζωή;»

Αφού είχα λιώσει από την αγωνία και τα νεύρα, ο υιός με αποτελείωσε: «Τότε γιατί πάμε στην ΤΟΥΜΠΑ να δούμε την Κυριακή τον ΠΑΟΚ με τον αντίπαλο της Σάλκε;»
Μα γιατί, αν δεν μας κάνει εθνικά υπερήφανους σήμερα , να μας κάνει ποδοσφαιρικά υπερήφανους την Κυριακή. Εξ άλλου, του συμπληρώνω, δεν θα πηγαίναμε. Αλλά διάβασα τα σχόλια και τις εκτιμήσεις παιδιών στο Paokmania, που «ξέρουν», μελέτησα τον «αμπαλαδόρο», ρούφηξα τον ραφτόπουλο, ξεκοκκάλισα το μετροσπορτ και τον σαράντη και κατέληξα , ότι αξίζει στην ΤΟΥΜΠΑ των απόντων ξενερωμένων, ν' απολαύσουμε ένα «υπερθέαμα» του Aμπτούν, του Tζιμπούρ και του Φουστέρ, οι οποίοι παρά τις ικεσίες της Mπαρτσελόνα να την ενισχύσουν, προτιμούν να χαρίζουν θέαμα σε εμάς τους ιθαγενείς. Γι' αυτό του είπα θα πάμε στην ΤΟΥΜΠΑ.

Δεν άντεχα όμως να δώ το παιχνίδι. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι σήμερα (δηλαδή χθες) δεν θα αισθανόμουν εθνικά υπερήφανος. Τι να κάνω; Βάζω το ΟΤΕσίνεμα και είχε τον αξέχαστο ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ στο «πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» .

Και την ώρα που δείχνει τον ΒΕΓΓΟ διαιτητή, ο γερμαναράς μου στερεί την τεράστια και πρωτοφανή ευκαιρία να αισθανθώ «εθνικά υπερήφανος». Και εκεί που πάω να πέσω σε βαθειά κατάθλιψη ακούω τον ΒΕΓΓΟ ν' αναφωνεί :που πάς ρε Tρύφωνα;

Αμέσως φωτίσθηκε το πρόσωπό μου. Για κάτσε ρε, λέω. Αυτοί δεν είναι που με λένε Bούλγαρο; Aφού λοιπόν γι' αυτούς είμαι Bούλγαρος, άρα, δεν εννοούσε εμένα ο παριστάνων τον πρόεδρο , όταν έλεγε «να κάνω τους Έλληνες εθνικά υπερήφανους».

Η ανακούφιση ήταν μεγάλη. Κοίτα, μονολογούσα τι πήγε να γίνει , δηλαδή να πάθω κατάθλιψη για χάρη κάποιου που όποτε θέλει με θεωρεί Έλληνα και όποτε θέλει με αποκαλεί Βούλγαρο

Απελευθερωμένος, απολάμβανα την ταινία και με καθαρό μυαλό πλέον έκανα τον παραλληλισμό. Ο χάρτινος και αναιμικός και καχεκτικός Τρύφωνας ήθελε τον στημένο διαιτητή για να κερδίσει , ήθελε τον Φακή, τον Κασναφέρη τον Παπαπέτρου, τον Λάτσιο, τον Κουκουλάκη για να μετράει όπως ο ΒΕΓΓΟΣ και ν' αναδεικνύεται πρωκταθλητής.

Λοιπόν πειραιώτικο γατάκι διάβασε δυό μεστές κουβεντούλες

Όταν ιδρύθηκε το νεοαθηναικό κράτος, πρίν 200 χρόνια, ήμουν ΑΡΧΟΝΤΑΣ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ γη μου .

Όταν πριν 100 χρόνια, μεγάλωσε το νεοαθηναϊκό κράτος, γιατί χωρίς τα νερά της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, δεν θα μπορούσε να προχωρήσει και να σταθεί στην βιομηχανική επανάσταση που ερχόταν, με αντιμετώπισες σαν τον ψωριάρη πρόσφυγα και ρακένδυτο απελευθερωμένο δούλο σου.

Σήμερα , ΜΕΤΑ ΑΠΟ 100 ΧΡΟΝΙΑ, τα πράγματα αλλάζουν. Τώρα το πλεονέκτημα που είχες, το χάνεις Τρύφωνα. ΕΓΙΝΑ ΠΑΛΙ ΑΡΧΟΝΤΑΣ, ίσως ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ από τότε.

Ξέρω τις πρακτικές σου, ξέρω τις βλέψεις σου , ξέρω τις «πλάτες σου» τις αγγλοσαξωνικές, Ελληναρά μου που πήρες και τα χρώματα του Κέμπριτζ.

Ό,τι σου προσέφερε η ξεδοντιασμένη ΕΤ3,ό,τι σου προσφέρουν οι πληρωμένοι αμπαλαδόροι και σαράντηδες και μετροποντικάκηδες και ταχάλια, ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ.

Όποια προβολή πήρες από την χρηματοδότηση δημοφιλών σειρών, όπως το «ευτυχισμένοι μαζί», τελείωσε.

Όποιες υπηρεσίες σου δίνουν οι στελίτσες και νικολίτσες και οι φιλενάδες τους ,σε λίγο θα είναι ΑΝΕΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑΤΟΣ

Ό,τι και αν προσφέρεις στον σύλλογο παραγόντων/διαιτητο/δημοσιοκάφρων, που σε αβαντάρει, θα σου γυρίσουν μπούμεραγκ.

Όσους αφελείς έχεις πείσει ότι έχεις ομάδα , τελειώσανε

Όσους αιθεροβάμονες τρέφεις περί ... χαλαρών διπλών στην ΤΟΥΜΠΑ, ξέγραψέ τους

ΤΑ ΚΟΖΙΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ , Τ'ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ

Πρόσεξε μην ξυπνήσεις ένα πρωί, όπως το αφεντικό σου, και διαπιστώσεις ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των εταιρειών σου .

Πρόσεξε μήπως ένα πρωί η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ αποφασίσει την μετονομασία της ομάδος σου σε ΠΑΟΚ πειραιώς.

Ο πόλεμος ξεκίνησε και θα γίνει με τους ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ όρους , στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ γήπεδο, μπροστά στο ΔΙΚΟ μου κοινό.

Η επιλογή Τρύφωνα είναι δική σου: ή αξιοπρεπής υποχώρηση, ή ωμή εκτέλεση

Το αφεντικό σου, όταν είδε την κάννη να τον σημαδεύει για το δεύτερο, προτίμησε το πρώτο.

Όσο για την Κυριακή ; Χαλαρός άσος για να χαρούν και οι ....ξενερωμένοι