Το 4-4-2 και ο Πάμπλο

Επειδή όμως οι λόγοι του παραγκωνισμού του, ΔΕΝ είναι μόνο παρασκηνιακοί, αλλά και αγωνιστικοί ( κυρίως αυτό επικαλείται το τεχνικό τιμ), θεώρησα πως αξίζει να πω δυο λόγια για το θέμα του Πάμπλο, σε συνάρτηση με το αγωνιστικό στήσιμο της ομάδας.

Η κριτική που εξ αρχής ασκώ στον Δώνη, πολλές φορές έντονη, είναι γνωστή.

Εν προκειμένω, αξίζει να σταθούμε στο χώρο των χαφ, όπου και παρατηρείται το… πρόβλημα. Τι έχουμε εκεί, ως πλάνο, από την αρχή της χρονιάς;

Ο Γιώργος Δώνης, αμα τη ελεύσει του στην ομάδα, ξεκαθάρισε πρώτα στους ιθύνοντες και μετά στον κόσμο, πως θα επιλέξει το 4-4-2. Γιατί το έκανε αυτό, μόνο ο ίδιος γνωρίζει.

Το 4-4-2, έστω και με την παραλλαγή που ο Δώνης «βλέπει» (αυτή δηλαδή που θέλει τον έναν εκ των δύο επιθετικών να επιστρέφει στα χαφ ως πέμπτος), επηρεάζει βέβαια και τα τρεξίματα και τον χώρο ευθύνης των κεντρικών χαφ. ΔΕΝ επηρεάζει όμως μόνο τον άξονα. Επηρεάζει και το πώς θα κινούνται οι πλάγιοι χαφ. Επηρεάζει γενικώς τη μορφή των ευθυνών που καλούνται να αναλάβουν μια πλειάδα παικτών. Και όλα αυτά, στο βωμό της επιθετικότητας της ομάδας. Θεμιτό ως ένα βαθμό.

Το γεγονός όμως, πως ένα τέτοιο σύστημα επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί σε μια ομάδα που ήξερε… νεράκι το ποίημα του 4-2-3-1, που είχε καταγράψει μεγάλες επιτυχίες με αυτό και το είχε αφομοιώσει τόσα χρόνια τώρα, σίγουρα μας ξένισε. Φάνηκε άλλωστε το πόσο μεγάλο διάστημα χρειάστηκε για να προσαρμοστεί η ομάδα στις νέες επιταγές (προσωπικά πολύ αμφιβάλλω αν προσαρμόστηκε ακόμα).

Μια μεγάλη θυσία που έπρεπε να γίνει ώστε να εφαρμοστεί στην πράξη αυτό το πλάνο, ήταν βεβαίως αυτή του Πάμπλο Γκαρσία. Ένας παίκτης με τεράστια προσόντα, αλλά δύο μεγάλα μειονεκτήματα. Βαρύς και σχετικά κουρασμένος λόγω ηλικίας.

Σε καμία των περιπτώσεων, κανένας παίκτης δεν είναι πάνω από την ομάδα και δεν δύναται να απαιτεί συγκεκριμένα συστήματα που να τον βολεύουν.

Αυτό όμως από την άλλη, δεν σημαίνει πως είναι ο μόνος, που δυσκολεύτηκε να ανταπεξέλθει. Θυμίζω, πως ακόμα και σήμερα δεν έχει βρεθεί συγκεκριμένη θέση για τον Λίαμ Λόρενς. Θυμίζω, πως ακούσαμε ότι ο Κατσουράνης ΔΕΝ ξέρει τη θέση του χαφ, στο 4-4-2. Θυμίζω, πως τα δύο νέα εξτρέμ που φέραμε, ΠΟΛΥ γρήγορα πήραν μέτριες κριτικές για την απόδοσή τους (πάνω στο οποίο είχα σταθεί την τελευταία φορά τονίζοντας ότι δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά οι ευθύνες που τους φορτώνει το σύστημα αυτό, που τους τραβάει σε άλλα μονοπάτια εντός γηπέδου). Ιδιαίτερα στην περίπτωση των νεαρών εξτρέμ, απ ότι φαίνεται θα μείνουμε με την απορία, για το τι θα γινόταν, αν είχαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τις εξαίσιες μπαλιές του Γκαρσία, στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας (ΕΙΔΙΚΑ σε ματς που ο αντίπαλος μας πιέζει)…

Θυμίζω επίσης, πως σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών, ο ΠΑΟΚ καλείται να αγωνιστεί με… ενάμισι χαφ στο γήπεδο , και πολλές φορές χωρίς ξεκάθαρους ρόλους. Είναι αυταπόδεικτο, πως ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή διαθέτει παίκτες, οι οποίοι μπορούν να σχηματίσουν την καλύτερη ομάδα «χαφ» στην Ελλάδα, κι όμως η ομάδα τους αφήνει στην άκρη.

Έχω τονίσει άπειρες φορές στο πρόσφατο παρελθόν, πως η ομάδα, σε καμία περίπτωση δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη, αγωνιστικά. Έχω επίσης υπογραμμίσει την ανάγκη να δουλευτεί και ένα πιο «αμυντικογενές» σύστημα, για τα δύσκολα ματς που έρχονται.

Θέλω να πιστεύω πως δεν είναι ανάγκη να τονίσω εγώ, τα όσα μπορεί να προσφέρει η ποιότητα, η εμπειρία και η οξυδέρκεια του Πάμπλο Γκαρσία στην ομάδα. Δεν θα ήθελα να σταθώ στο γεγονός πως τα συστήματα που επιλέγονται, καίγοντας κάποιους παίκτες όπως ο Γκαρσία, είναι ξεπερασμένα, μπανάλ και άλλα τινά. Αυτά είναι γνωστά.

Πρέπει όμως να θυμόμαστε, όπως έχουμε συζητήσει τόσες φορές, πως ο ΠΑΟΚ σε λίγο καιρό θα κληθεί να δώσει εξετάσεις με πραγματικά σοβαρές ομάδες. Και τότε, θα λείπουν όχι μόνο οι εμπειρία και η αρχηγική παρουσία του Πάμπλο, αλλά και η γνώση για το πώς να σταθούν οι παίκτες σε διαφορετικές συνθήκες, και όχι με άναρχη επιθετικότητα εντός γηπέδου.

Κι όλα αυτά, γιατί ο κόουτς αρνείται να μετακινηθεί έστω και λίγο, από τις θέσεις του. Μπορεί και να δικαιωθεί. Μπορεί και όχι όμως. Πολύ φοβάμαι όμως πως τότε, θα είναι αργά. Και τα αποτελέσματα, αναπόφευκτα.

Υγ Πολύ σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε τις δηλώσεις του προπονητή περί της... επιστροφής του ενός φορ στο κέντρο, παίζοντας ουσιαστικά το πέμπτο χαφ. Όπως επίσης και το αν αυτή η κίνηση, ισοδυναμεί με την ύπαρξη ενός πραγματικού πέμπτου χαφ.