Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία!

Ο σοβαρός ΠΑΟΚ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από μια ομάδα του επιπέδου της Shakhter karagandy και εύκολα ή δύσκολα επιβάλλεται να ξεκινήσει νικηφόρα τις υποχρεώσεις του στο θεσμό του Europa League. Έναν θεσμό που τα τελευταία χρόνια (εκτός από πέρσι που «δεν χάλασε και ο κόσμος», όπως πολύ άστοχα και βλακωδώς έλεγε ο τότε προπονητής) μας έχει συνηθίσει σε πορείες καλές με μεγάλες νίκες και σπουδαίες εμφανίσεις.

Φτάσαμε μια ανάσα από το παίξουμε για πρώτη φορά σε ομίλους του Champion League, αλλά δεν τα καταφέραμε στις λεπτομέρειες. Έτυχε εκείνο το σουτ του Stoch στο τέλος να μην πιάσει τα σωστά φάλτσα και να μας κάνει το χατίρι. Ας πούμε ότι, δεν πειράζει, ας πούμε ότι, δεν ήμασταν 100% έτοιμοι. Φέτος είναι μια χρονιά μεταβατική, που ένας μεγάλος προπονητής θα βάλει τις βάσεις για μεγάλη ομάδα, η οποία θα καταφέρει, επιτέλους, να αγωνιστεί του χρόνου στον κορυφαίο διασυλλογικό θεσμό, όνειρο του καθενός από εμάς! Λίγη υπομονή ακόμη χρειάζεται.

Κάποιοι που χάρηκαν και βιάστηκαν να αρχίσουν την καζούρα και τα πειράγματα (η αλήθεια είναι πως την πλάκα και τις πετυχημένες ατάκες τις δέχομαι), ας καθίσουν σήμερα να παραγγείλουν ό,τι τραβάει η ψυχούλα τους και να απολαύσουν ΠΑΟΚ γιατί φέτος τους περιμένει αγωνιστικός γολγοθάς, στον οποίο τη νίκη, εντός - εκτός, θα τη βλέπουν μόνο με το καλαμάκι! Βρε, άσ' τον μικρό στον πόνο του, καλύτερα, λέω εγώ...

Σήμερα είναι το τελευταίο παιχνίδι που παίζουμε χωρίς κόσμο, πληρώνοντας το τίμημα της περσινής τιμωρίας. Κάποια λάθη, που γίνονται κατά καιρούς, είναι καιρός να καταλάβουμε κάποτε ότι, κοστίζουν όχι μόνο στην ομάδα, αλλά και σε μας τους ίδιους. Όπως και να το κάνουμε, το να παίζει η ομάδα μόνη της σε άδειο γήπεδο δεν βοηθάει κανέναν. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό με τα πολύτιμα διαφυγόντα έσοδα. Είναι που ο ΠΑΟΚ δεν έχει την απαιτούμενη στήριξη από τον κόσμο κι εμείς αισθανόμαστε περίεργα και αμήχανα να παίζουμε στην Τούμπα και να τρέχουμε δεξιά και αριστερά για να δούμε το παιχνίδι, χωρίς να μπορούμε να φωνάξουμε, να εμψυχώσουμε και να ζήσουμε από κοντά τον παλμό και το πάθος του αγώνα. Σάμπως οι Γερμανοί θα πέρναγαν εάν παίζαμε με κόσμο; Εκεί που έγινε το 2-2 και με 15 λεπτά καθαρού παιχνιδιού ακόμα; Εγώ πιστεύω πω όχι! Ας είναι το τελευταίο βράδυ αυτό με άδειο γήπεδο και τα παθήματα να μας γίνουν κάποτε μαθήματα.

Είναι καλή ευκαιρία φέτος για μια μεγάλη Ευρωπαϊκή πορεία. Η ομάδα έχει ενισχυθεί σημαντικά και ο όμιλος είναι βατός, σε σημείο που η μη κατάληψη της δεύτερης θέσης να είναι αποτυχία. Παιχνίδι με παιχνίδι η ομάδα θα ανεβαίνει και μέχρι το τέλος της φάσης των ομίλων, ευελπιστώ να είναι σε τέτοια κατάσταση που θα μπορέσει (χρειάζεται και λίγη τύχη, φυσικά) να συνεχίσει και πολύ παραπέρα. Με τα βράδια της Πέμπτης να έχουν μόνο ΠΑΟΚ στο ποδοσφαιρικό μενού της Ελλάδας, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να «γεννηθούν» πολλά νέα ΠΑΟΚτσάκια σε όλη τη χώρα. Ας το δούνε κι αυτό τα παιδιά μας σαν ένα επί πλέον κίνητρο για φέτος.

Δεν λέω ότι το παιχνίδι σήμερα είναι εύκολο. Λέω, όμως, ότι θα το κερδίσουμε.

Με το έτσι
και το θέλω,
το πρωτάθλημα το έχουνε στημένο,
γι' αυτό ΠΑΟΚ,
παίξε τόπι,
να παραμιλάει όλη η Ευρώπη!

Καλή αρχή στον όμιλο και καλή μας επιτυχία.

Ντίνος Λαζαρίδης

ΥΓ. Α, ρε κόουτς, τόσο πολύ δεν χώραγε σήμερα στην ομάδα; Τόσο πολύ, ρε γμτ μου;

ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚάρα μου,
ζω ΜΟΝΟ για σένα ομαδάρα μου!