Ο εκτελεστής έδωσε τη λύση...

Αν υπήρχε ένα ματς στο οποίο μια πιθανή ήττα θα κατέστρεφε πολλά για τη συνέχεια, αυτό ήταν το χθεσινό. Θεωρώ πως η νίκη με τον τρόπο που ήρθε, ατσάλωσε το χαρακτήρα της ομάδας. Θεωρώ πως μια ήττα θα χαλούσε πολλά πράγματα, και μάλιστα με περίεργο τρόπο.

Η είσοδος όμως του εκτελεστή Σέρβου έδωσε τη λύση στο τέλος…

Όπως και να το δει κανείς, ο ΠΑΟΚ χθες δεν ήταν άξιος ήττας. Μπορεί πολλοί να υποστηρίξουν πως ο Εργοτέλης έχασε ευκαιρίες, μα, το γεγονός πως συχνά αποδεχόμαστε ότι «αυτό είναι το ποδόσφαιρο, και έρχονται ήττες από κατώτερες ομάδες», δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως οι ομάδες αυτές δικαιούνται να έχουν παράπονο αν δεν τους ευνοεί η τύχη.

Έτσι και χθες, ο Δικέφαλος ήταν σαφώς ανώτερος από τον αντίπαλό του. Έναν αντίπαλο που στον τομέα των αντεπιθέσεων τα πήγε αρκετά καλά, με έξυπνες μπαλιές και αρκετή ταχύτητα, μα στους υπόλοιπους τομείς του αγώνα αρκέστηκε σε εξωφρενικά αμυντική στάση. Προφανώς και αυτό ήταν αναμενόμενο, μα δυστυχώς το ρόστερ του ΠΑΟΚ δεν έχει φτάσει ακόμη σε βαθμό ώστε να αντιμετωπίζουμε το σύνηθες αυτό φαινόμενο με ευκολία.

Χθες ο ΠΑΟΚ είχε μια σχετική ενέργεια στο παιχνίδι του. Είχε και διάθεση να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο. Από το 60ο λεπτό κι έπειτα μάλιστα, άσκησε και πολύ έντονη πίεση τους Κρητικούς. Το μοναδικό στοιχείο που έλειπε όμως, ήταν αυτό που κόντεψε να μας στοιχίσει το παιχνίδι. Για άλλο ένα ματς λοιπόν, έλειπε η ευκολία στην τελική πάσα, ή στο σουτ. Όσα επιχειρήθηκαν ήταν μάλλον κατώτερα των περιστάσεων, ή απλά βρήκαν απέναντί τους άλλον ένα εξωγήινο τερματοφύλακα (ως είθισται με μικρότερες ομάδες στην Τούμπα).

Θα λέγαμε πως το γεγονός των δύο πολυσυζητημένων απουσιών, που έφεραν ανακάτεμα της τράπουλας στον αγωνιστικό χώρο, επηρέασε πολύ περισσότερο την ομάδα, απ ότι θα περιμέναμε όλοι μας.

Η άνοδος του Κατσουράνη στα χαφ, σε ένα παιχνίδι με πολλές ξαφνικές αντεπιθέσεις από τους αντιπάλους (και συνεπώς ανάγκη για κάλυψη κενών χώρων) οδήγησε σε μια μέτρια απόδοση των χαφ, όπου μάλιστα έλειπε ο καθαρά αμυντικογενής παίκτης.

Από την άλλη, η έλλειψη ενός παίκτη-κολώνα στην επίθεση, μέσα μάλιστα σε μια υπερβολικά φορτωμένη κρητική άμυνα, απέφερε πολλές αποτυχημένες σέντρες, γεμίσματα και έλλειψη στόχου.

Τα δύο αυτά στοιχεία οδήγησαν πολλούς στο να θεωρήσουν «τελειωμένο χαφ» τον Κατσουράνη και «ανύπαρκτο» τον Σάλπι. Δυστυχώς, οι δύο παίκτες δεν νομίζω πως έφεραν ευθύνη. Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στα πεδία των μαχών, και δεν φταίνε απαραίτητα τα όπλα που χρησιμοποιείς για να κερδίσεις.

Θα τολμήσω να πω πως, ο ΠΑΟΚ τον τελευταίο καιρό βγάζει πολλή περισσότερη ενέργεια, ίσως και ταχύτητα στο παιχνίδι του (μάλλον λόγω της ανόδου του Λούκας στον τομέα της φυσικής κατάστασης), ενώ πλέον τα στημένα (φάουλ, κόρνερ) έχουν γίνει φόβος και τρόμος για τις αντίπαλες άμυνες.

Στα αρνητικά όμως, δεν μπορούμε παρά να τονίσουμε την εξαιρετική δυσκολία στην παραγωγή γκολ στο σετ παιχνίδι, ενώ χθες οι καλύψεις των κενών χώρων σε αντεπιθέσεις ήταν κάτι παραπάνω από ελλιπείς.

Αν τα δύο αυτά στοιχεία ήταν σε λίγο καλύτερη μοίρα, σίγουρα το παιχνίδι θα είχε κριθεί πολύ νωρίτερα υπέρ του Δικεφάλου.

Μπορεί λοιπόν ο Εργοτέλης να αισθάνεται άτυχος γιατί έχασε κάποιες ευκαιρίες, μα τα παιχνίδια δεν κρίνονται και δεν πρέπει να κρίνονται στα Highlightsτης Nova. Υπάρχουν δεκάδες στοιχεία που καταδεικνύουν πως ο ΠΑΟΚ χθες ήταν σαφώς ανώτερος από τον αντίπαλο του, και κάθε αντίθετο αποτέλεσμα θα ήταν άδικο.

Συμπερασματικά, ο Δικέφαλος πέτυχε μια νίκη αγχώδη, με ανατροπή και σε πολύ κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος. Το γεγονός αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την πορεία και την κατάσταση της ομάδας το επόμενο διάστημα. Ο ΠΑΟΚ εισέρχεται σε μια πολύ κρίσιμη εβδομάδα και το μεγαλύτερο λάθος που κρατάμε από χθες, είναι πως η ομάδα κουράστηκε σωματικά χωρίς να καταφέρει εν τέλει να μειώσει τη διαφορά από την πρώτη θέση. Από την άλλη, η –νέα- ανατροπή δεν μπορεί παρά να δείχνει ποιότητα, ανωτερότητα έναντι των αντιπάλων, σθένος και καλή χημεία. Τα στοιχεία αυτά μπορεί να αποδειχθούν κάτι παραπάνω από σημαντικά…

Το επερχόμενο ματς στον Πειραιά σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που θα κρίνει τον τίτλο. Είναι όμως αυτό που ο ΠΑΟΚ θα δείξει και θα αποδείξει πως όχι μόνο μπορεί να κοντράρει –εντός γηπέδων- τον ΟΣΦΠ, αλλά πως σε πολλούς τομείς είναι ανώτερος ως ομάδα. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος η σωστή προσέγγιση του αγώνα θα φέρει αβίαστα μια καλή και αποδοτική εμφάνιση. Πολλά όμως θα κριθούν από τον αγώνα στο Ισραήλ…

Βαθμός αγώνα : 6/10

ΥΓ. Από την επόμενη αγωνιστική θα επανέλθουν και οι κριτικές των παικτών, λόγω έλλειψης ολοκληρωμένης εικόνας των αγώνων. Απολογούμαι…