Ο Κάτσε "πλήγωσε" τον ΠΑΟΚ

Την Κυριακή, μάλιστα, στη Νέα Σμύρνη είδαμε μερικά από τα προσεχώς που ονειρεύεται ο προπονητής και ο φίλαθλος κόσμος. Πίστη στο πλάνο, επιμονή, υπομονή και χτίσιμο νοοτροπίας. Αυτά χρειαζόμαστε. Τώρα, βέβαια, πως είναι δυνατόν να μην απασχολεί η αγωνιστική επικαιρότητα τον ΠΑΟΚ, είναι ένα ζήτημα καθημερινής νεύρωσης, αλλά πολύ περισσότερο είναι ένα ερώτημα ρητορικό για όσους ξέρουν ή νιώθουν τι εστί ΠΑΟΚ.

Λίγο πριν την αυλαία του πρώτου μισού του πρωταθλήματος ενεργοποιείται η persona non grata, Κάτσε. Τον πήρε στη 18άδα ο Στέφενς και αναμένεται να χρησιμοποιθεί. Και τον ζητούσε ο προπονητής και η ομάδα καιρό. Επίμονα. Γιατί Τζιόλης και Λάζαρ παίζουν με τεχνητές αναπνοές, στα όρια των αντοχών τους, σε συνεχείς υψηλούς ρυθμούς, σε παιχνίδια απαιτήσεων. Βγήκανε και για χαβαλέ οι μάσκες οξυγόνου.

Ο Κάτσε φανέρωσε αγωνιστικές και διοικητικές αδυναμίες της ομάδας. Πρώτα, ο ΠΑΟΚ "πονάει" κανα δίμηνο από την απουσία backup κεντρικών μέσων κι ο άξονας φυσιολογικά δεν ενδείκνυται για τα τρεξίματα, τη φρεσκάδα και την παραγωγικότητά του. Η μετακίνηση του Κατσουράνη δίνει μία εξτρά επιλογή στον άξονα, αλλά πάλι τονίζει το κενό πληρότητας στο δίδυμο του κέντρου της άμυνας (το πείραμα Τζαβέλα πετυχαίνει έστω προσωρινά). Το παιχνίδι της προηγούμενης Πέμπτης με την Άλκμααρ ανέδειξε ξεκάθαρα την ανάγκη για φρεσκάδα της μεσσαίας γραμμής.

Σε μία θεωρητικά εύκολη υπόθεση η διοίκηση χειρίστηκε το θέμα του Κάτσε με φοβικότητα, χωρίς λεπτότητα, με αδικαιολόγητες διαρροές στον τύπο και χωρίς κάποιο ουσιαστικό στόχο άμεσης επίλυσής του. Και το θέμα είναι ότι τα αντανακλαστικά του συλλόγου, κατά γενική ομολογία, μου θυμίζουν τα ρεφλέξ του Χαλκιά στα τελευταία ένσημα. Όλοι περιμένουν τι θα πει το αφεντικό (Σαββίδης). Διοικητικά ο ΠΑΟΚ στερείται πρωτοβουλιών. Δεν είδα ούτε το Ζαγοράκη που μας θύμισε τι σημαίνει ηγέτης, ούτε το Βρύζα, που μας θύμισε τι σημαίνει οργάνωση, να βγαίνουν σε μία υπόθεση δυναμικά. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από τους ανθρώπους του. Να καθαρίζουν και να τρέχουν εύκολα, άμεσα και αποτελεσματικά την καθημερινότητά του. Και άσε το Μαράκι να σου κάνει τα λογιστικά και στείλε τον Τσίτσι να σου κλείσει τις δουλειές. Ας δούμε λίγο ιεραρχία, όχι άλλο τσάι και συμπάθεια επιτέλους.

Από την υπόθεση αυτή πιο πολύ έχασε και τιμωρήθηκε ο ΠΑΟΚ συλλογικά, παρά ο 20χρονος ποδοσφαιριστής ατομικά. Ο ΠΑΟΚ έχασε εκτός από αγωνιστικά και επικοινωνιακά. Σε σημείο που να δέχεται καλοπροαίρετες υποδείξεις από τα media για την επαναφορά ή όχι του παίκτη.

Το θέμα είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν αποφάσισε ποτέ αν θέλει τον παίκτη ή όχι. Το θέλεις; Τιμώρησέ τον 2-4 αγωνιστικές εκτός αποστολής, να προπονείται μόνος και μετά πάλι με την ομάδα. Περιουσιακό σου στοιχείο είναι, 20χρονών και με μεταπωλητική αξία. Δεν το θέλεις; Διακοπή συμβολαίου ή άμεση πώληση μέσω manager. Τόσα τα κονεδάκια στην αγορά και νόστιμη περίπτωση πουλάς. Γιατί δεν το παίζεις επαγγελματικά λοιπόν; Πέραν αυτού είναι υποκριτικό να μιλάμε για μαθήματα ιστορίας τη στιγμή που ο αναλφαβητισμός σε αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει μόνο στη μπάλα. Ας δούμε τους πανσόφους που αποφασίζουν για εμάς. Από πολιτικής άποψης, είναι πιο ενδιαφέρον να ελέγξεις το εκπαιδευτικό υπόβαθρο ενός μέσου Έλληνα βουλευτή, παρά ενός μέσου-κυριολεκτώντας-ποδοσφαιριστή. Είπαμε το σφάλλειν ανθρώπινον.

ΥΓ.1. Περιμένω χειροκρότημα και ντόπες στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ. Όχι γιούχα κι αποδοκιμασίες. Ιδιαίτερα αν είναι και άκυρες ή άκαιρες. Όπως αυτές στη Νέα Σμύρνη.

ΥΓ.2. Εν ευθέτω χρόνο θα γράψω και την άποψή μου για το Γκαρσία.

ΥΓ.3. Τρία χρόνια ακούγεται το όνομα του Θαπατέρ. Ελπίζω να κλείσει. Εξαιρετικό 6άρι, σε καλή ηλικία και με δίψα να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο. Αν κλείσει ο Ισπανός ο Πάμπλο μπορεί επιτέλους να καυχιέται για επάξιο διάδοχο. Αγωνιστικά λέω, δε βλασφημάω.

The Outlaw