Της Δικαιοσύνης 'Ηλιε νοητέ...

2.000 περίπου χρόνια εορτάζονται τα Χριστούγεννα στον Κόσμο και 2.000 περίπου χρόνια εορτάζονται τα Χριστούγεννα από τον Ελληνισμό. Όμως επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι τα Χριστούγεννα του 2013, περισσότερο αποτελούν αφορμή περισυλλογής, ενδοσκοπήσεως και απολογισμού για τους Έλληνες και λιγότερο αιτία γλεντιού και ξεσαλώματος. Βέβαια ούτως η άλλως, τα Χριστούγεννα ήταν παραδοσιακά μια εορτή χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες και κλαμπατσίμπανα, μια φαινομενικά χειμωνιάτικη και μελαγχολική ατμόσφαιρα, γεμάτη όμως εσωτερικότητα, γαλήνη, ηρεμία, ζεστασιά και καλοσύνη.

Μέχρι που το παγκόσμιο εμπορικό κατεστημένο, με την χρήση του μεγαλύτερου και αποτελεσματικότερου όπλου/Μέσου Μαζικής Καταστροφής, του Τύπου, κυρίως του τηλεοπτικού, «απεφάνθη» ότι Χριστούγεννα σημαίνουν ένα απλό επαναλαμβανόμενο σαββατιάτικο ξεσάλωμα στις «μεγάλες πίστες» με άφθονο... λουλουδοπόλεμο και ροή κριθαρένιου υγρού. Κι έτσι κατέστησε ανενεργή την όποια επαφή του ανθρώπου με γεγονότα μεγάλης φιλοσοφικής και θεωρητικής σημασίας και ενασχολήσεως.

Μέχρι που το παγκόσμιο εμπορικό κατεστημένο, με την χρήση του μεγαλύτερου και αποτελεσματικότερου όπλου/Μέσου Μαζικής Καταστροφής του Τύπου κυρίως του τηλεοπτικού, «απεφάνθη» ότι Πρωτοχρονιά σημαίνει ένα ξεφάντωμα άχρωμης αριθμολατρείας (πρωτομηνιά και πρωτοχρονιά) και αντικατέστησε τον Άγιο Βασίλειο τον ΔΙΚΟ ΜΑΣ άγιο Βασίλη, που ΕΙΝΑΙ ένας καθαρά πρωτοχρονιάτικος άγιος, ένα πρόσωπο συμβολικό του Ελληνισμού, που ξεκινούσε από τα βάθη της ελληνικής Ασίας, κι έφτανε την ίδια μέρα σ' όλα τα πλάτη, από τον Πόντο ως την Επτάνησο κι από την Ήπειρο ως την Κύπρο που ξεκινούσε σαν μεσαιωνικός πεζοπόρος, αμέσως ύστερ' από τα Χριστούγεννα, με το ραβδί στο χέρι, και περνούσε απ' τους διάφορους τόπους, καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε. Δεν κρατούσε κοφίνι στην πλάτη του, ούτε σακί φορτωμένο με δώρα.

Το δώρο του «δικού μας» Αι- Βασίλη, είναι η θύμησή του ως ο άυλος συνεκτικός πολιτιστικός κρίκος των Ελλήνων, σ' όλον τον ευρύτερο Εθνικό χώρο, η αφορμή και το έναυσμα αλλά και η παρακαταθήκη, του ΚΟΙΝΟΥ πολιτιστικού αλλά θρησκευτικού βίου των Ελλήνων. Αυτός που κουβαλά στις πλάτες του το ΔΩΡΟ της κοινής πνευματικής και θρησκευτικής πορείας των Ελλήνων ανά τους αιώνες και ανά περιοχές. Σ' εποχές όμως που αυτά τα δώρα δεν αποτιμώνται σε χρήμα, μάλλον δεν εκτιμώνται και ως δώρα.

Και αντικαταστάθηκε από τον «σύγχρονο» σημερινό Αϊ-Βασίλη που είναι δημιούργημα του αγγλοσαξωνικού κόσμου και απηχεί την νοοτροπία του, και η σύλληψή του έγινε αποδεκτή, διότι έδωσε, μια άλλη διάσταση που αντικατόπτριζε την αφθονία και την ευμάρεια.

Επομένως ο Αϊ-Βασίλης της Μικράς Ασίας που είναι εγγράμματος και δίδει ως δώρο την γνώση, μετατρέπεται στον Σάντα Κλάους που δίδει την εφήμερη ηδονή της κατανάλωσης και αποτελεί την «μασκώτ» γνωστού αναψυκτικού.

Σ' εποχές λοιπόν που δεν υπήρχε το «κράτος» Ελλάς, ο Κύπριος, ο Μακεδόνας, ο Καππαδόκης και ο Πόντιος, αισθάνονταν «ένα σώμα και μια ψυχή και μια γλώσσα και ένα έθιμο» μόνο μέσα από τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και τις ΚΟΙΝΕΣ τελετουργίες.

Και κρατήθηκαν ΨΥΧΙΚΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ χωρίς να έχουν ανάγκη, κανένα κώμα, κανέναν «πολιτικό», κανέναν πωλητικό, κανένα κρατικό αξιωματούχο, κανένα δημοτικό άρχοντα , ούτε περιφερειακό παράγοντα.

Κρατήθηκαν, εορτάζοντας τα Χριστούγεννα, ακούγοντας το απολυτίκιο της Γεννήσεως που μεταξύ των άλλων μας λέει, αναφερόμενο στον νεογέννητο Χριστό « ... σε προσκυνείν, τον Ήλιο της Δικαιοσύνης..». Την φράση που ενέπνευσε τον αξεπέραστο ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ και έγραψε το ομώνυμο ποίημα που μελοποίησε ο τεράστιος Μίκης ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ.

Και όμως αυτό το πολιτιστικό δώρο του Θεού στον άνθρωπο και ιδιαίτερα στον Έλληνα, αυτό το σπάνιο προϊόν των Τεχνών, ένα διαχρονικό και επίκαιρο εμβατήριο για όλες τις παρελάσεις,που θα έπρεπε να αποτελεί τον «λαϊκό» και πάνδημο ύμνο των Ελλήνων προς τον Θεό, πέρασε μέσα από τις «κωματικές» λογικές και αντί να ενώσει.. διαίρεσε και μάλιστα με εντελώς άρρωστο και ψυχιατρικά δυσεξήγητο τρόπο.

Ένα δημιούργημα με εμφανείς τις θρησκευτικές επιρροές και τις πατριωτικές επικλήσεις, έγινε «ύμνος» για τους .. άθρησκους και διεθνιστές «αριστερούς» και έγινε «κόκκινο πανί» για τους εθνικόφρονες και θρησκευόμενους «δεξιούς» απλά επειδή το μελοποίησε ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ και το άκουγαν οι αριστεροί

ΤΡΕΛΛΑ! Πραγματική και δυσίατη

Αυτά τα Χριστούγεννα λοιπόν, που ο Έλληνας έχοντας κατανοήσει το ψέμα, την απάτη, την υστεροβουλία και την ιδιοτέλεια όλων των κωματικών μορφωμάτων και έχοντας διαπιστώσει ότι σ' αυτόν τον κόσμο, όπως έχει πει ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, μόνος του κολυμπά και μόνος του διαγράφει την πορεία του, είναι καιρός να στραφεί στον ένα και ασφαλέστερο πλοηγό αυτού του ταξιδιού: στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, στον ανθρώπινο πολιτισμό, τον πολιτισμό που:

-θεοποίησε το ΚΑΛΛΟΣ

-ύμνησε την ΟΜΟΡΦΙΑ

-δεν απέφυγε τον ΚΟΠΟ

-δεν δαιμονοποίησε τον ΜΟΧΘΟ

-στήριξε στην ΑΜΙΛΛΑ

-δίδαξε τον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

-παρέδωσε τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ αγώνες (και όχι το έκτρωμα του Πειραιά, όπως άψογα το περιγράφει ο ΟUTLAW)

- σεβάσθηκε την ΦΥΣΗ

-προήγαγε τις ΤΕΧΝΕΣ και τις ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Θα με πεις: αν ασχοληθώ με τον πολιτισμό, θα έχω να φάω; Θα έχω να πληρώσω;

Κατ' αρχήν η ανάγκη να πληρώσεις, είναι το «τίμημα» των προηγούμενων χρεοκοπημένων επιλογών σου. Και δεν χρειάζεται πλέον άλλος καταγγελτικός λόγος, παρά μόνο αίσθημα ευθύνης και ΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ. Αυτό είναι το ΚΕΡΔΟΣ.

Χριστούγεννα 2013, η αφορμή να δεις τι σε ενώνει με τον διπλανό σου και όχι τι σε χωρίζει, η αφορμή να δεις ΕΣΥ την ουσία των πραγμάτων και όχι όπως στην σερβρίρουν οι άλλοι, η αφορμή να κατανοήσεις ότι ο Θεός δεν σε ζητάει να τον λατρέψεις αλλά να τον κατανοήσεις, η ευκαιρία να ψάλλεις ΜΑΖΙ με τον γείτονά σου με γενναιοδωρία ψυχής:

«...της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ, μη λησμονάς την Χώρα μου..»

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ  κι ας είναι και πολλά....