Διέψευσαν τις Κασσάνδρες!

Όσοι περίμεναν να δουν κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει στις αντίστοιχες τελευταίες αγωνιστικές της Super league, μάλλον ... απογητεύτηκαν. Τα παιχνίδια παίχτηκαν στα ίσα, οι ομάδες που πριν το τζάμπολ εμφανιζόταν σαν αδιάφορες βαθμολογικά, έδωσαν στο παρκέ μαθήματα συνέπειας και πήραν νίκες που αποδείχτηκαν καταδικαστικές για τις αντίπαλες.

Αυτή είναι η ομορφιά του αθλητισμού!!! Μια ομορφιά που ναι μεν είναι άγρια, προσδίδει όμως κύρος και αξιοπιστία στις διοργανώσεις. Ότι δεν συμβαίνει δηλαδή στο ποδόσφαιρο! Εκεί που οι παράγοντες το έχουν κάνει εδώ και πάρα πολά χρόνια (για να μην γράψω από καταβολής του) κυριολεκτικά μπάχαλο. Εκεί όπου η ΚΕΔ, η ΕΠΟ, η Super League έχουν δώσει τεράστια δείγματα αναξιοπιστίας σε βαθμό που να γελάνε και οι πέτρες με τα τεκταινόμενα ...

Καταλαβαίνετε τι εννοώ, πολλά και πρόσφατα τα παραδείγματα που έχουν όμως όλα την αιτία τους. Διακυβεύονται συμφέροντα στο χώρο. Άλλοτε μικρά και άλλοτε μεγάλα. Σε τέτοιο βαθμό που αλλοιώνονται και καταστρατηγούνται αποτελέσματα, στο βωμό του χρήματος. Προφανώς η απώλεια αξιοπιστίας δεν ενδιαφέρει κανέναν από τους εμπλεκόμενους... Η δουλειά τους να γίνει και από εκεί και πέρα όποιοι φωνάζουν θεωρούνται γραφικοί!

Το αδιάφορο Ρέθυμνο έστειλε τον Ηλυσιακό στη λήξη του παιχνιδιού στην Α2, ο Κολοσσός έστειλε τον συμποπλίτη πάνω στον γάβρο (καλά ξεμπερδέματα), ο ΚΑΟΔ πέρασε δια πυρός και σιδήρου από τα αδιάφορα Τρίκαλα, ο ΠΑΟΚ διέλυσε τον Ίκαρο που έπαιζε το τελευταίο του χαρτί!

Δεν είναι η πρώτη φορά που το μπάσκετ παραδίδει μαθήματα ... τιμιότητας. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα παιχνίδια παίζονταιν στα παρκέ και όχι σε κάποια σκοτεινά γραφεία με τη βοήθεια στοιχηματικών και κάθε άλλου είδους δοσοληψιών.

Ο καταρρακωμένος -σε όλα τα επίπεδα- ελληνικός αθλητισμός έχει ανάγκη από τέτοια "φινάλε", που δυστυχώς μάς τα προσφέρει μόνο το μπάσκετ...