Λίγο πριν το τέλος…

Πως τα φέρνει η ζωή! Λίγες εργασιακές δυσκολίες, έλλειψη χρόνου και κακός προγραμματισμός, με φέρνουν σήμερα σε θέση αντί να απολογούμαι, να… χαίρομαι που δεν γράψαμε κείμενο για το ματς κόντρα στον Ατρόμητο…
Προπονητής της Κερκίδας
Λίγο πριν το τέλος…

Το παιχνίδι στην Αθήνα είναι αλήθεια πως έδωσε πολλές υποσχέσεις. Όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα παιχνίδια αυτών των Playoff, όπου ο ΠΑΟΚ μάλλον ήταν η καλύτερη ομάδα σε σχέση με τις άλλες. Ήρθε όμως η χθεσινή… κατραπακιά και μας έκανε όλους να δούμε τη σκληρή αλήθεια.

Ποια είναι αυτή; Μα πως, δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ φέτος κυριολεκτικά ΠΑΤΩΣΕ κόντρα στον εαυτό του! Ως ομάδα, ως σύνολο, ως διοίκηση αλλά και ως αγωνιστικό τμήμα. Και όλα αυτά βεβαίως, σε συνάρτηση με τις εξαγγελίες, το μπάτζετ, αλλά και τις ευρύτερες συνθήκες. Όλοι ξέραμε πως ομάδες δεν φτιάχνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Όταν όμως έχεις λίγο μυαλό, τουλάχιστον κάνεις κάποια βήματα.

Το αν ο Δικέφαλος φέτος έκανε αυτά τα βήματα, θα φανεί τον Ιούνιο και στις κινήσεις που πρόκειται να γίνουν για τη νέα χρονιά. Η προσωπικά μας άποψη, παρότι περιττεύει, θα αναρτηθεί με την επίσημη λήξη των υποχρεώσεων και θα είναι ειλικρινής, σκληρή αλλά και ως συνήθως, αισιόδοξη.

Χθες, στην Τρίπολη ήρθε όλο το αρνητικό… κύμα της χρονιάς που πέρασε και βγήκε με τον πιο εμφατικό τρόπο. Δεν ήταν δηλαδή αυτό καθεαυτό το παιχνίδι που μας στράβωσε τόσο. Δεν ήταν καν η βαθμολογική απώλεια. Έχω εκφράσει δεκάδες φορές την άποψη μου σε αυτή τη στήλη, πως η έξοδος στα προκριματικά του ChampionsLeague είναι ευχή, αλλά ταυτόχρονα και κατάρα. Επομένως, δεν είναι η απώλεια της, αυτό που με εκνευρίζει και φαντάζομαι πως το ίδιο ισχύει για πολλούς. Είναι ο τρόπος που ήρθε, η αδυναμία που φάνηκε, είναι η αποτυχία στην πράξη.

Ο Δικέφαλος παρατάχθηκε εκ νέου με πειραματική αρχική ενδεκάδα, κάτι που παρότι υπερασπίστηκα σε αρκετούς μέχρι τώρα αγώνες, δεν μπορούσε παρά να τιμωρήσει την ομάδα κάποια στιγμή. Οι συνεχείς δοκιμές παικτών σε θέσεις σχετικά άγνωστές φέρει μπέρδεμα όχι μόνο στους ίδιους, μα και σε όλη την ομάδα. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και τη δεδομένη έλλειψη χημείας, φορμαρισμένων παικτών και τραυματισμών, το κράμα γίνεται εκρηκτικό.

Κάπως έτσι, ο ΠΑΟΚ έχοντας στη βασική σύνθεση τους Νάτσχο και Μάρτενς σε θέση απροσδιόριστη, το δίδυμο Σπυρόπουλου Κατσικά στα κεντροαριστερά της άμυνας αλλά και τον Κατσουράνη βασικό μετά από καιρό, μπήκε να παίξει το ματς της χρονιάς σε μια έδρα με κάκιστη παράδοση.

Παρ ολ αυτά, ΑΝ θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να πούμε πως μέχρι το 40’ όλοι, μα ΟΛΟΙ οι ΠΑΟΚτσήδες, λέγαμε πως το ματς «το έχουμε» και σε κάθε περίπτωση δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος. Επειδή όμως έχουμε πει πως το ποδόσφαιρο ΔΕΝ είναι μπάσκετ και τα ματς δεν κρίνονται στις στατιστικές και τα Tendex, ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε ξανά με τρόπο γελοίο, παιδαριώδη, προκλητικό.

Ένα γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα, κόντρα στο ήρεμο, στρωτό και λελογισμένο ποδόσφαιρο που παίζαμε, κόντρα και στις –πράγματι- πολύ λίγες ευκαιρίες που είχε κάνει η ομάδα. Και μετά, το χάος.

Ακόμα κι αν θεωρήσουμε πως υπήρχαν ψυχικά και σωματικά αποθέματα να γυρίσουμε το ματς κόντρα σε έναν Αστέρα που έπαιξε παθητικότατα και έδινε πολλούς χώρους, αποδείχθηκε στην πράξη πως ακόμα και ΔΥΟ προπονητές μαζί, μπορεί να κάνουν το ίδιο ηλίθιο λάθος. Λάθος τραγικό, προφανές και αποκαρδιωτικό.

Η αποχώρηση του Κάτσε από τον αγωνιστικό χώρο, στο βωμό της δήθεν μετατροπής του συστήματος σε επιθετικό, δεν γίνεται ούτε από δεκάχρονο παιδί σε παιχνίδι Manager. Κατά πολύ προτιμότερη θα ήταν μια αποχώρηση Σκόνδρα (μαζί με τις… ξυραφένιες σέντρες του), μετατόπιση του Σάλπι σε ρόλο μπακ, αρκεί να παρέμενε έστω ΕΝΑ αμυντικογενές «πνευμόνι» στο γήπεδο για να μη κοπεί η ομάδα κυριολεκτικά ΣΤΗ ΜΕΣΗ. Ακόμη και μετά το σφάλμα, προτιμότερη θα ήταν η αποχώρηση ενός μπακ, ώστε να υπερισχύσουμε στο κέντρο.

Χιλιάδες παραδείγματα αλλαγών θα μπορούσαν να υπάρξουν. Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως στόχος ήταν η άμεση μεταφορά της μπάλας στην αντίπαλη περιοχή, θα πρέπει κανείς να είναι εκτός πραγματικότητας για να μη μπορεί να δει την απόλυτη κυριαρχία του Σανκαρέ στις βαθιές μπαλιές.

Από τη στιγμή λοιπόν που η ομαλή κυκλοφορία της μπάλας στη μεσαία γραμμή χάθηκε, το παιχνίδι για πολλή ώρα απέκτησε μορφή τελείως ηλίθια και ασυντόνιστη, με το Δικέφαλο να μη κάνει απολύτως τίποτα. Ακόμα και τότε, πιθανή προώθηση του Κατσουράνη στα χαφ, ώστε να γίνει παιχνίδι, θα μπορούσε να είναι σωτήρια.

Εκτός κι αν κρίθηκε απαραίτητη η… ταχύτητά του στην άμυνα για πιθανές αντεπιθέσεις των Αρκάδων….

Συνεπώς, το δεύτερο ημίχρονο αποτέλεσε μια παρωδία, με τον ΠΑΟΚ να δείχνει ξεκάθαρα για μένα πως ΔΕΝ ήταν ζήτημα κούρασης το τελικό αποτέλεσμα, αλλά στρατηγικών επιλογών. Αν σε αυτά ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ η κόπωση, είναι άλλο θέμα.

Στο σύνολό του, το παιχνίδι κρίθηκε από το απόλυτο τίποτα. Με κερασάκι στην τούρτα τον κόντρα άνεμο σε ένα ημίχρονο που προσπαθήσαμε να παίξουμε σοβαρά.

Συμπερασματικά, δεν μπορώ να πω σε καμία περίπτωση ότι αξίζαμε την ήττα λόγω απόδοσης των αντιπάλων. Αν όμως το δούμε από σκοπιά θεωρητική, πιθανώς αυτή η απώλεια να δικαιολογείται, μήπως και βάλουμε μυαλό, ως ΠΑΟΚ.

Ξανατονίζω πως η συνολική κριτική παικτών και … ιθυνόντων για το αγωνιστικό τμήμα θα γίνει μετά τη λήξη των υποχρεώσεων, οπότε και θα προσπαθήσουμε να εστιάσουμε σε ατομικές ευθύνες, αλλά και να διακρίνουμε την… ήρα από το στάρι.

Μέχρι τότε, θεωρώ δεδομένη την κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Ειδάλλως…

 

Κριτική Παικτών

 

Γλύκος : Δεν φέρει μεγάλη ευθύνη στο γκολ. Καλούτσικα πήγε, είχε κάποιες μέτριες στιγμές, αλλά ήταν τόσο λίγες οι φορές που τον είδαμε στο παιχνίδι. Ώστε ουσιαστικά  δεν μπορεί ούτε καν να κριθεί. Βαθμός : 5/10

Σκόνδρας : Έδειξε την ανικανότητά του στο επιθετικό παιχνίδι, καταστρέφοντας πάνω από 15 επιθέσεις της ομάδας. Ήταν και από τους υπεύθυνους της φάσης του γκολ. Θα τα πούμε και γι αυτόν… Βαθμός : 3/10

Κατσουράνης : Δεύτερο συνεχόμενο καλό παιχνίδι. Ήταν λόγω μουντιάλ; Ήταν λόγω ποιότητας; Για μεταγραφή; Όποιος κι αν ήταν ο λόγος, κράτησε καλά τη θέση του. Φέρει βέβαια ευθύνη για τη πολύ μετριοπαθή επέμβαση στη σέντρα πριν το γκολ, αλλά γενικώς κράτησε σε καλό επίπεδο την απόδοσή του, προωθώντας καλά το παιχνίδι. Βαθμός : 6/10


Κατσικάς : Ο συνήθης ύποπτος. Όχι απλά περιμέναμε να κρεμάσει την ομάδα, αλλά τον κράζαμε κι εκ των προτέρων. Εν τέλει, είναι δεδομένο πως αν κερδίζαμε, θα λέγαμε ότι «έσβησε το Μπαράλες» και άλλα τινά. Και αυτός ευθύνεται για το γκολ, αλλά γενικώς είχε πολύ καλές επεμβάσεις, σε σωστούς χρόνους και με δυναμισμό. Πιθανώς το μοναδικό τόσο καλό παιχνίδι του φέτος. Τι να πεις; Βαθμός : 6/10

Σπυρόπουλος : Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Είχε τρία λάθη στο πρώτο δίλεπτο. Μετριότατες προωθήσεις, δεν τον θυμάμαι στην άμυνα. Η αναγκαστική επιλογή του ως βασικού, είχε να κάνει με την κούραση του Λίνο. Δεν συνεργάστηκε και τόσο καλά με το Στοχ, πούλησε μπάλες, χάλασε επιθέσεις. Λίγες οι σωστές επιλογές του. Βαθμός : 4/10

Κάτσε : Άλλο ένα καλό ματς. Κινητήριος μοχλός στο κέντρο, μάρκαρε πολύ πιο σωστά σε σχέση με άλλα παιχνίδια, ενώ είχε και μια καλή τελική. Δεν κατάλαβα το λόγο που αντικαταστάθηκε, αν και η κούραση ήταν αναμενόμενη. Βαθμός : 6/10

Λαζάρ : Ξεκίνησε εκπληκτικά, αλωνίζοντας στο κέντρο και μοιράζοντας άριστα το παιχνίδι. Στη συνέχεια έχασε το ρόλο και τη συγκέντρωσή του, πιθανότατα και λόγω κούρασης. Καλό ματς, τζάμπα ο κόπος. Βαθμός : 7/10

Νάτσχο : Μετριότατο παιχνίδι, από ένα παίκτη που υπέστη δέκα φορές αλλαγή θέσης, αλλά και ο οποίος έκανε πολλά ανούσια λάθη. Μεγάλη θα είναι η συζήτηση γι αυτόν. Βαθμός : 5/10

Μάρτενς : Ξεκίνησε κάπου ανάμεσα στη θέση «10» και στο δεξί άκρο. Μετά πήγε αριστερά. Μετά πήγε στον πάγκο. Είχε κάποιες θετικές εκλάμψεις, αλλά τα ανόητα λάθη ήταν και πάλι πολλά, ενώ η περιλάλητη τεχνική του κατάρτιση δεν έχει φανεί ΠΟΥ ΘΕ ΝΑ. Βαθμός : 4/10

Στοχ : Ο ξεκάθαρος ηγέτης της ομάδας μέσα στα playoff, είχε διάθεση και παλμό, αλλά στην πορεία ξεφούσκωσε κι αυτός. Και πάλι έκανε μάλλον καλό ματς αλλά από ένα σημείο και μετά κατάλαβε ότι το ματς «στράβωσε» οριστικά. Βαθμός : 6/10

Κλάους : Πολλές οι μάχες, ανύπαρκτη η τροφοδότησή του. Έχει βελτιωθεί αισθητά στην υποδοχή της μπάλας και το μοίρασμα του παιχνιδιού, αλλά επιθετικά δεν τον είδαμε. Στη μοναδική ευκαιρία δεν τα κατάφερε. Από τους λιγότερο υπεύθυνους για την ήττα. Βαθμός : 6/10

Σάλπι : Μπήκε ξανά ως αλλαγή, προσπάθησε να γεμίσει την περιοχή, αλλά δεν είχε το κάτι ιδιαίτερο. Βαθμός : 5/10

Κουλούρης : Και πάλι έδωσε δείγματα της ποιότητας και του ταλέντου του. Κλασσικός επιθετικός, παιδεύει αντιπάλους, έχει μάτι για το γκολ, αλλά ήταν και άτυχος. Δεν φοβήθηκε, αλλά δεν τα κατάφερε. Κρίμα και άδικο να του φορτώνει η ομάδα ευθύνες μέσα στο αγωνιστικό χώρο σε τέτοια ματς. Βαθμός : 6/10

Λίνο : Εμφανώς κλαταρισμένος, έκανε πολλά λάθη και κακές επιλογές. Δεν μπορεί συνεχώς να καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Βαθμός : 5/10

Γ.Χ. : Από τη μία, ένα μέτριο ρόστερ, με πολλά προβλήματα και κακή ψυχολογία. Από την άλλη οι συνεχείς πειραματισμοί και ανακατατάξεις. Και στη μέση ένας προπονητής (;;) που δεν ήταν σίγουρος για το τι θέλει να πετύχει. Στο πιο κρίσιμο ματς, έγιναν όλα τα λάθη μαζί. Κρίμα γιατί η ομάδα τα πήγε γενικώς καλά στα Playoff. Αδίκησες την ομάδα, σε αδίκησαν και οι παίκτες. 

Διαβάστε ακόμη...