Ταυτότητα και κληρονομιά ...
SHARE:
Όχι γιατί του έγινε γενναία αναπροσαρμογή, ήτοι 700.000 καθαρές ετήσιες απολαβές, που τον έκανε επίσημα τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της ομάδας. Ούτε γιατί τελικά υπέγραψε και δεν "πρόδωσε" ή "πούλησε" την ομάδα. Άλλωστε, οι θεωρίες συνωμοσίες πάντα αρέσουν στον τύπο και στον κόσμο. Η είδηση αυτή καθεαυτή είναι ότι ο Στέφανος Αθανασιάδης θα είναι στο κλαμπ που λέγεται ΠΑΟΚ και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, πιθανότατα μέχρι το τέλος της καριέρας του. Μία κίνηση που δε συνηθίζεται από πολλούς επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Να ανοίξεις και να κλείσεις την καριέρα σου στον ίδιο σύλλογο. Ο Τζέραρντ μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό, ο Τέρι, ο Λάμπαρντ, α αυτός είναι προδότης. Η λίστα είναι μικρή σήμερα.
Ο Κλάους σαν ballboy ξεκίνησε και σέντερ μπακ στις ακαδημίες της ομάδας. Πρωτοσυστήθηκε στην αντρική ομάδα σε εκείνη την σουρρεαλιστική αυλαία του πρωταθλήματος με τις "σαρδέλες", στο παιχνίδι με τη Λάρισα στο Αλκαζάρ (ήττα με 4-3). Ένα ντελικάτο, τσακνιάρικο παλικαράκι, με ξεπέταγμα και τσαγανό. Ένα γκολ μαγεία κι ένα ακόμη, τελείωμα από τα προσεχώς. Ήταν η αυλαία μίας καταστροφικής σεζόν, μα και η γνωριμία με μία από τις επερχόμενες κυρίαρχες φιγούρες της Τούμπας.
Η σχέση του με το Σάντος είναι γνωστή. Ο Πορτογάλος δεν έβαλε ποτέ κάτω τον εγωισμό του να πει "ναι ρε amigos, έκανα λάθος με αυτό το παιδί". Και πρέπει να το φέρει βαρέως. Το παιδί, λοιπόν, το καθιέρωσε κάποιος Χάβος που τόλμησε να βάλει το Γκαρσία στα 34 του αριστερό εξτρέμ στην προπόνηση πριν από το παιχνίδι με τη Βιγιαρεάλ για τους ομίλους του Europa Leagueέλα και κοντοζυγώνει Πέμπτη. Ο Κλάους καθιερώνεται. Στο Μπόλονι βρίσκει ένα πρώτο δάσκαλο που θα του μάθει τις λειτουργίες του "κουτιού". Σκοράρει στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, βρίσκει την αυτοπεποίθησή του, πιστεύει στον εαυτό του. Ακόμα και με τους 10 τρόπους ανάπτυξης του Δώνη σκοράρει, ανάθεμα. Ο Κλάους έχει γίνει σταθερά της ομάδας.
Είναι αρχηγός. Με τον Στέφενς βγαίνει από το κουτί, δυναμώνει την πλάτη στην περιοχή, παίζει κάθετα, παίζει πιο δυναμικά στο πρέσινγκ. Δεν είναι πια τόσο σοφτ ενώ το κοινό δεν αρκείται στο να σπρώχνει τη μπάλα στα δίχτυα. Για την περασμένη σεζόν έχει να λέει και για τους σάκους με κάρτες που μάζεψε, μία εξ αυτών του στέρησε και τον "πληγηρό" τελικό Κυπέλου. Φέτος το παραμύθι έχει άλλο δράκο...
Ο Κλάους κλείνει 22 χρόνια στον ΠΑΟΚ. Δεν τον λες και χθεσινό. Αν ήθελε να φύγει θα το είχε κάνει και δε θα του έφερνε κανείς εμπόδιο. Πάνω απ' όλα σέβεσαι άτομα με την ιστορία και την ταυτότητα του Κλάους. Γιατί, πλέον, δεν είναι εκείνο το τσακνιάρικο και ακατέργαστο παλικαράκι που έκανε ντεμπούτο στο Αλκαζάρ.
Είναι ο αλητάκος με τα τατουάζ, μάλλον, το τουπέ με τα 700 καφετιά, το τσουλουφάκι και την έντονη εξωγηπεδική ζωή. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Είναι αυτός που ενσαρκώνει τη νέα, φρέσκια εικόνα του ΠΑΟΚ. Ο αρχηγός αυτής της νέας γενιάς, παράδειγμα και πρότυπο για τα ερχόμενα παιδιά από τις ακαδημίες. Να χτίσουν κι εκείνα το δικό τους μύθο. Κι ας έχουν για ατζέντη τον πατέρα τους. Από ballboys, ήρωες της εξέδρας. Αν και είναι λεπτή η γραμμή της απαξίωσης από την αποθέωση. Θέλει γερό στομάχι για να μάθεις να κυνηγάς τα αστέρια σου. Να λες κάθε πρωί επιτρέπεται να πέσεις, αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς. Κι ας μην κλωτσάς μια μπάλα. Θα θυμάσαι, όμως, μία ωραία ιστορία. Αυτή του Στέφανου Αθανασιάδη.
Είναι μεγάλη ευθύνη να ακούς το όνομά σου ρυθμικά στα χείλη 28.703 ανθρώπων. Κι αν είσαι μάγκας την κουβαλάς. Σαν τον Κούδα, που έκανε και διάλειμμα, σαν το Σαράφη, τον προπονητή σου τον Αναστασιάδη. Θα είσαι ο πρώτος να το ξέρεις. Έχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου, όμως, πως κάθε μεγάλη ιστορία αγάπης, τελειώνει με τη ρήξη. Δεν υπάρχει happy end. Και τότε συνέχισε να είσαι τόσο κυνικός όσο με την πόρνη τη μπάλα. Ξερόμυτο και στα δίχτυα. Και πάνω απ' όλα, χαμηλά η μπάλα.
Το ωραίο παιχνίδι δεν παίζεται ψηλά, αλλά χαμηλά...Η ταπεινοφροσύνη ενέχει τη μεγαλοπρέπεια. Ιδίως αν ξέρεις ποιος είσαι. Κι ο Κλάους είναι η ταυτότητα και η κληρονομιά αυτής της ομάδας.
The Outlaw
