Φιλίες και λυκοφιλίες...

Δε γράφω συχνά γιατί δεν έχω κάτι να πω. Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω μόνο όταν μυρίζω τον...αέρα και οσφραίνομαι καταιγίδα και βαριά ατμόσφαιρα.

Το θέμα Μελισσανίδης-Αλαφούζος-Συμμαχία ή εσείς βάλτε όποια επικεφαλίδα θέλετε, θα μας απασχολήσει πολύ τον επόμενο καιρό. Να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους, λοιπόν, εξετάζοντας και τους συμφωνούντες και τους διαφωνούντες.

Παιδιά, βλέπετε τι γίνεται... Ο εμπαιγμός με τα χρέη μας,το προπονητήριο της Θέρμης και η καθυστέρησή του, εμπόδια αναμενόμενα και άλλα που ... ξεπηδούν ξαφνικά. Αν τακτοποιηθούν αυτά τα δύο πράγματα,τότε ο Ιβάν Σαββίδης θα πάρει δύναμη και προβάδισμα στο μυαλό πολλών. Αλλά δεν τον αφήνουν...Θα μου πείτε: Τι μας λες ρε Μπέτσο πρωί πρωί; Δεν τα ξέρουμε; Τα ξέρετε, αλλά δεν τα συνδυάζετε! Ο κολλητός μου Κυριάκος λέει: Δε χρειαζόμαστε τέτοιους δήθεν φίλους! Μόνοι μας μπορούμε. Απλά να σφυρίξει ο Ιβάν και φύγαμε. Ε..τότε, αν μπορούμε μόνοι μας δε ξέρω γιατί ΑΚΟΜΑ δεν τακτοποιήθηκε το θέμα των χρεών ή δεν τακτοποιήθηκε ΑΚΟΜΑ το προπονητήριο. Αφού μπορούμε μόνοι μας! Το θέμα είναι απλό. Η κυρίως είσοδος είναι επτασφράγιστη. Και ο Ιβάν ψάχνει την πίσω πόρτα. Και τώρα ήρθε η ώρα να αφήσουμε τις ανοησίες και να απαντήσουμε παλληκαρίσια! Παλληκαρίσια όμως...Υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος σεβόμενος τα λεφτά του και τον χρόνο του να μη δοκιμάσει να βρει την πίσω πόρτα και να περιμένει σαν τον χάνο να του ανοίξουν (όποτε θέλουν αυτοί την κυρίως είσοδο;)

Παλληκάρια μου, που λέει κι ο Άγγελος...

Εγώ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ τι να υποστηρίξετε και τι όχι..Απλά θέλω να σας αποσυμπιέσω, να σας χαλαρώσω..

Φιλία και λυκοφιλία...

Πού υπάρχει ρε παιδιά στο χώρο της πολιτικής και της επιχειρηματικότητας φιλία; Πού; Παντού υπάρχουν συνεργασίες -λυκοφιλίες. Μια τέτοια λοιπόν πάει να δημιουργήσει απο πέρσι ακόμα ο Ιβάν. Λυκοφιλία που θα του ανοίξει την πίσω πόρτα που λέγαμε, μια που η κυρίως πόρτα δεν ανοίγει. Δεν πάει να πει αυτό ότι συμπεθεριάσαμε και αδερφοποιηθήκαμε με τον Μελισσανίδη και τον Αλαφούζο... Αυτό έλειπε. Αλλά πάμε από την πίσω πόρτα. Θα το γράφω συνέχεια μέχρι να το καταλάβετε.

Και να λοιπόν ένα τεράστιο παράδειγμα που αρμόζει στην περίπτωσή μας.

Βλαντιμίρ Πούτιν αγαπητοί μου..

Στη διάρκεια της οκταετούς θητείας του, κατάφερε να ανασυγκροτήσει τη χώρα του με τους γνωστούς τρόπους, που άλλοι ξέρετε, άλλοι δεν ξέρετε και δεν είναι η ώρα και ο τόπος για να τα πούμε. Τι θέλω όμως να σας πω...

Πως ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να κάνει ο Βλαδίμηρος, χωρίς να φτιάξει μια βάση. ΜΙΑ ΒΑΣΗ. Δηλαδή να βρει συμμάχους, όχι φίλους. Προσέξτε τις διαφορές.Έτσι λοιπόν δημιούργησε μια ΛΥΚΟΦΙΛΙΑ με την χώρα την οποία αυτή τη στιγμή της χρωστάνε όλοι οι λαοί της υφηλίου! Και φυσικά αυτή ειναι η Κίνα..Δεν το ξέρατε; Λυπάμαι, αλλά έτσι είναι. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η βάση για την επανάκαμψη της Ρωσίας, ξαναπήρε πίσω τα κοιτασματά της, το κύρος της, τη δυναμή της, τα ωραία της πετρελαιάκια και τα ωραία της αεριάκια.

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΣΟΔΟ...Μην τρελαθούμε! Τελείωσα. Ολα αυτά, θέλετε δε θέλετε, είναι μια αλήθεια. Και εγώ θέλω να πάρω την κουμπούρα και να βγω στους δρόμους σαν άλλος Παπαφλέσσας, ξέρω όμως ταυτόχρονα ότι οι εποχές αλλάξαν. Και μία άλλη άποψη παιδιά που ίσως να έρθουμε σε διαφωνία...

Θεωρώ πως κανένα καθεστώς δεν έπεσε εξαιτίας των διαδηλώσεων και των πορειών! Έπεσε γιατί απλά...ήρθε η ώρα να πέσει...