Τι σημαίνει "φτιάχνω ομάδα";

Θα μου πει κάποιος: Πρώτη φορά ήταν ή η τελευταία; Ρητορική η ερώτηση, γιατί όλοι μας βιιώσαμε τα τελευταία χρόνια πολλές απογοητεύσεις, πολλές πίκρες και ελάχιστες στιγμές χαράς... Περίμενα να καταλαγιάσουν οι εντυπώσεις και να μη γράψω εν θερμώ. Γιατί το απόγευμα της Κυριακής ήμουν πράγματι εν θερμώ, με όλα αυτά που είδα να διεδραματίζονται στο προβληματικό (και πάλι) γρασίδι της Τούμπας.

Ήμουν και είμαι υποστηρικτής της άποψης πως το πλάνο για το οποίο μίλησε ο τεχνικός διευθυντής μέσα στο καλοκαίρι πρέπει να υλοποιηθεί και να στηριχτεί. Θεωρώ δεδομένο πως όταν μια ομάδα είναι καινούρια θα έρθουν και τα απρόσμενα αποτελέσματα. Αποτελέσματα που ασφαλώς έχουν να κάνουν με το νέο ρόστερ, τον καινούριο προπονητή που δεν γνωρίζει το μικροκλίμα του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά και κάποια εξωαγωνιστικά δεδομένα. Για αυτό σφήνωσα και πάλι στο μυαλό μου και πάλι τη λέξη υπομονή, τα αποθέματα της οποίας είναι είδος προς εξάντληση, εδώ και πολύ καιρό, όχι όμως η αγάπη για την ομάδα που παραμένει ανεξίτηλη. Και αυτή είναι που ανανεώνει κάθε φορά την έννοια της υπομονής και μας κρατάει ζωντανούς και δίπλα στην ομάδα.

Πιστεύω πως το ίδιο συμβαίνει στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, που παρακολουθεί αμήχανος τα τεκταινόμενα, καθώς βλέπει τους στόχους τον έναν μετά τον άλλον να μας εγκαταλείπουν και να ανανεώνουμε τις ελπίδες μας για την επόμενη/ες χρονιά/ες. Έργο χιλιοπαιγμένο και ιδιαίτερα ψυχοφθόρο!

Προσωπικά θα ήμουν ευχαριστημένος αν για φέτος έβλεπα την ομάδα να παίζει καλό ποδόσφαιρο (έπαιξε είναι η αλήθεια σε κάποια παιχνίδια της) και να βάζει τις βάσεις για τα επόμενα δύο χρόνια του τριετούς πλάνου. 

Παρόμοιο πλάνο είχε ο ΠΑΟΚ και την εποχή Σάντος. Και τότε η αρχή ήταν πολύ ανάποδη (go home, go village και λαϊκά δικαστήρια) αλλά με σαφέστατα υποδιαίστερο ρόστερ (σαρδέλες). Τη δεύτερη χρονιά με τις κατάλληλες προσθήκες η εικόνα βελτιώθηκε για να φτάσουμε στον τρίτο χρόνο που ο ΠΑΟΚ διεκδίκησε στα ίσα τον τίτλο, τον οποίο έχασε εξωαγωνιστικά για τους γνωστούς λόγους! Πιστεύω πως κάτι παρόμοιο έχουν στο νου τους και τώρα οι ιθύνοντες της ομάδας.

Αυτό όμως που πόνεσε την Κυριακή είναι το ότι ο ΠΑΟΚ συνέχισε να δέχεται γκολ κατά συρροή, αν είναι δυνατό να σε κάνει τρία γκολ ο Πανθραξ στην Τούμπα (!!!), και να μην μπορείς να διαχειριστείς σωστά μια ανατροπή απέναντι στον ουραγό του πρωταθλήματος... Αυτό φυσικά σε συνδυασμό με τα προηγούμενα δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα στην Τρίπολη (και πάλι θύμα ανατροπής), αλλά και στο Κράσνονταρ (ήττα με κάτω τα χέρια και αποκλεισμός ουσιαστικά από τους ομίλους).

Τις μέρες που ακολούθησαν από το παιχνίδι, διάβασα απόψεις και σχόλια πάρα πολλά. Ευθύνες καταλογίστηκαν στον Τούντορ, στους παίκτες, στον Σαββίδη, στον Άρνεσεν. Ευθύνες που έφτασαν στα όρια των κραυγών από κάποιους! Ειδικά ο Κροάτης βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, καθώς θεωρήθηκε ο κύριος υπεύθυνος της βαθμολογικής απώλειας.  Και στο συγκεκριμένο παιχνίδι ίσως ήταν...

Και μια και ο λόγος για τον Τούντορ, δύο πράγματα για αυτά που έχω δει ως σήμερα: Μια ομάδα που μεσοεπιθετικά λειτουργεί, φαίνεται πως γίνεται δουλειά στις προπονήσεις, η ομάδα αν και μπήκε στα επίσημα παιχνίδια από τον Ιούνιο βγάζει ενέργεια στο παιχνίδι της, αλλά στο αμυντικό κομμάτι και στο θέμα του διαβάσματος του παιχνιδιού από τον πάγκο, κάποια πράγματα γεννούν ερωτηματικά! Το είχα γράψει από το καλοκαίρι πως ο ερχομός του Κροάτη ήταν ρίσκο. Ένα ρίσκο που από την αρχή ήταν δεδομένο για όλους. Όμως εδώ που έφτασαν τα πράγματα - κατά τη γνώμη μου- δεν τίθεται θέμα προπονητή μεσούσης της περιόδου. Το πρόσφατο παρελθόν καταδεικνύει τι αποτελέσματα έφεραν τέτοιες ενέργειες.

Ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ένα στοίχημα για όλους όσους εμπλέκονται με την ομάδα από οποιοδήποτε πόστο! Με παίκτες που δεν διαθέτουν ακόμη έντονη προσωπικότητα (υπήρχε στην ομάδα του 2009-2011!), με προπονητή που βγήκε για πρώτη φορά από τα σύνορα της πατρίδας του έχοντας ελάχιστη προϋπηρεσία σε πάγκους, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι μέλει γενέσθαι! Θεωρώ πως ακόμη δεν είδαμε τίποτε, απρόσμενα αποτελέσματα θα έρθουν κι άλλα, είτε αρνητικά είτε θετικά!

Και για να επανέλθω στον τίτλο του κειμένου: Τι σημαίνει "φτιάχνω" ομάδα; Βάζω τις βάσεις; Κυνηγάω άμεσα αποτελέσματα; Κράζω με την πρώτη/ες στραβή/ες; Τα φορτώνω όλα στον προπονητή στοχοποιώντας τον; Την πέφτω σε παίκτες έξω από το γήπεδο; Την απάντηση δεν θα τη δώσω εγώ! Ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια, τον δικό του τρόπο σκέψης και τη δική του οπτική γωνία.  

Υ.Γ. Δεν πρόλαβε να καταλιαγάσει ο "κρότος" από τον διχασμό που έφερε η επιστροφή Σαλπιγγίδη και από ότι φαίνεται βρέθηκε το καινούριο σημείο τριβής! Και αυτό γιατί, ΠΑΟΚ είσαι και η εσωτερική φαγωμάρα είναι στο DNA μας...