Τον ξέχασαν ή συμβαίνει σκόπιμα;

Τη μια αγωνιστική κάποιον του πρόσφατου και την επόμενη κάποιον παλιότερο. Είχαμε μέσα από αυτή την εξαιρετική διαδικασία, την ευκαιρία να γνωρίσουμε παίκτες που φόρεσαν την ασπρόμαυρη φανέλα και κάποους από αυτούς τους είδαμε να αγωνίζονται, ενώ κάποιους παλιότερους τους γνωρίσαμε μόνο μέσα από δημοσιεύματα και photos μιας άλλης εποχής...

Πολλοί παίκτες σε βάθος χρόνου έχουν πατήσει το χορτάρι της Τούμπας και έχουν τιμηθεί από την ΠΑΕ με πλακέτες, αλλά και από τον κόσμο που έδωσε το ζεστό του χειροκρότημα σαν ελάχιστο φόρο τιμής για τα όσα χρόνια ο καθένας τους αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ.

Υπάρχει όμως μια βράβευση, που προσωπικά περιμένω να δω να γίνεται -κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε ήδη να είχε συμβεί- και μάλιστα σε μια κατάμεστη Τούμπα, πριν από κάποιο σπουδαίο παιχνίδι! Αναφέρομαι φυσικά στο πρόσωπο που όλοι σας καταλάβατε: τον πολύ μεγάλο Γιώργο Κούδα!

Τον άνθρωπο που αποτελούσε το πρώτο βιολί στον ΠΑΟΚ του Σάνον, του Λόραντ και γενικότερα εκείνης της χρισής δεκαετίας. Αυτόν που με δύο δικά του γκολ χάρισε στην ομάδα τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της (κύπελλο 1972) και συνετέλεσε τα μέγιστα στις κατακτήσεις του κυπέλλου του 1974 και του πρωταθλήματος του 1976. Αυτόν που τα όσα χρόνια αγωνίστηκε στην ομάδα μας τίμησε τη φανέλα της όσο κανείς άλλος! Αυτόν που συνέβαλε σε πολύ σημαντικό βαθμό στο να έρθουν οι πρώτες μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες, που απογείωσαν το όνομα του συλλόγου στα πέρατα του κόσμου!

Αυτόν που στα 11 χρόνια συνεχούς παρουσίας του στον Δικέφαλο, αγωνίστηκε 504 φορές σε παιχνίδια πρωταθλήματος και ανάγκασε τους αντίπαλους πορτιέρο να μαζέψουν το τόπι από τα δίχτυα τους 133 φορές. Αυτόν που αγωνίστηκε από 12 χρονών στις μικρές ομάδες του ΠΑΟΚ και συνέχισε στην μεγάλη, μέχρι να κρεμάσει τα παπούτσια του το 1984. Αυτόν που η προτομή του κοσμεί τον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας!

Δεν είναι λίγο περίεργο πώς μια τέτοια προσωπικότητα, τη μεγαλύτερη για μένα που ανέδειξε ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ, κάποιοι την έχουν περιθωριοποιήσει; Και μην μου πει κανείς πώς του "κρατάνε Μανιάτικο" το σκηνικό που είχε συμβεί το 1966 όταν είχε μισο-μεταγραφεί στον γάβρο γιατί θα γελάσω! Ο Κούδας επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη δόξασε την ομάδα, σαν αρχηγός της σήκωσε τα τρόπαια που προανέφερα και η προσφορά του αναγνωρίστηκε από ΟΛΟΝ τον κόσμο του ΠΑΟΚ, με το όνομά του να γίνεται σύνθημα στα χείλη μας για χρόνια...

Η αναφορά μου στο όνομα του Γιώργου Κούδα δεν έγινε με αφορμή τα πρόσφατα δημοσιεύματα που τον έφεραν να είναι υποψήφιος για γενικός αρχηγός του ΠΑΟΚ (προσωπικά δεν πιστεύω πως αυτή είναι η κατάλληλη θέση για αυτόν, είναι λίγη για την ακρίβεια), αλλά αποκλειστικά και μόνο με την αποκατάσταση μιας μεγάλης αδικίας την οποία κάποιοι "εκ των έσω" και "εκ των έξω" με έντεχνο και δόλιο τρόπο, συνεχίζουν!

Αυτά για την ώρα και αν χρειαστεί θα επανέλθω...    

Υ.Γ1. Το ερώτημα στον τίτλο του κειμένου είναι καθαρά  ρητορικό.

Υ.Γ2. Κάποιες από τις βραβεύσεις της ΠΑΕ, έφεραν μουρμούρα και απορία στον κόσμο! Το κατάλαβε κανείς στην Μικράς Ασίας;