Οι χαφ που άλλαξαν την ιστορία του ΠΑΟΚ!

Οι μέσοι του ΠΑΟΚ ήταν ανέκαθεν τα πιο ζωτικά του όργανα, από εκεί ξεπετάχτηκαν οι πιο εμβληματικές μορφές του...

Η καρδιά και οι πνεύμονες. Τα πιο ζωτικά όργανα κάθε οργανισμού. Οι (Έλληνες) μέσοι που έγραψαν ιστορία στον ΠΑΟΚ άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίοι οι ασπρόμαυρες γενιές έβλεπαν το ποδόσφαιρο...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΔΑΣ

Τα πάντα έγιναν γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Από το παιχνίδι με αυτοσχέδιες μπάλες στην παλιά λαχαναγορά στα μάρμαρα του Διοικητηρίου, στο ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ σε ηλικία 17 ετών, εν έτει 1963. Ο «Μεγαλέξανδρος», ο στρατηγός του ΠΑΟΚ, το σύμβολο μίας ολόκληρης εποχής, ο χαρισματικός ηγέτης που απογείωσε με το ταλέντο του, μία προικισμένη παρέα που βρέθηκε να φορά τα ασπρόμαυρα την ίδια εποχή.

Το απόλυτο «δεκάρι» που σαν κι αυτό δεν πέρασε άλλο από την «Τούμπα». Ο άνθρωπος που με το ταλέντο του ανάγκασε κοτζάμ Κρόιφ να προσπαθήσει να τον πάρει μαζί του στην Μπαρτσελόνα. Ένας άνθρωπος που είχε μάτια ακόμα και στην πλάτη και ζούσε για να κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Ουδείς άλλος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν έχει παίξει περισσότερα από τα 504 του παιχνίδια με έναν και μόνο σύλλογο. Μόνο ο Σταύρος Σαράφης έχει πετύχει περισσότερα από τα 134 του γκολ με τον ΠΑΟΚ. Τα δικά το χέρια σήκωσαν πρώτα τα κύπελλα του 1972 και του 1974, αλλά και το πρωτάθλημα της σεζόν 1975-76.

Από το 1958, όταν υπέγραψε το πρώτο του δελτίο στον Δικέφαλο του Βορρά μέχρι το 1984 που αποσύρθηκε σε ηλικία 38 ετών έγινε ο λόγος που αμέτρητα παιδιά επέλεξαν να γίνουν ΠΑΟΚ. Ένας ευλογημένος ιχνηλάτης, που ταξίδεψε τον ΠΑΟΚ σε απάτητες βουνοκορφές. Ένας θρύλος.

Αν έλειπε κι εκείνος ο λεκές της διετίας 1966-68, όπου αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό χωρίς να παίξει ποτέ σε επίσημο παιχνίδι, αφού ο ΠΑΟΚ δεν έδωσε ποτέ την συγκατάθεση του, θα ήταν η απόλυτη ιστορία αιώνιας αφοσίωσης και ταύτισης με ένα σύλλογο...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΡΤΑΔΟΣ

Ήρθε στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 1982 (έναντι 8 εκατομμυρίων, ποσό σημαντικό για την εποχή) από την Ρόδο και σημάδεψε την επόμενη δεκαετία, ως ο πλέον επιδραστικός παίκτης του συλλόγου. Μολονότι αρχικά κλήθηκε να καλύψει το κενό του Γιάννη Γούναρη ως δεξί μπακ, έκανε καριέρα με το «8» στην πλάτη, παίζοντας όμως κυριολεκτικά όπου υπήρχε ανάγκη: λίμπερο, στόπερ, δεκάρι, ακόμα και σέντερ-φορ! Ένα πραγματικά πασπαρτού, ένας ηγέτης, ένας παίκτης που, αν και μέσος, ήταν πρώτος σκόρερ του ΠΑΟΚ σε 6 διαφορετικές σεζόν στο πρωτάθλημα! Έφυγε από τον ΠΑΟΚ το 1992, μόλις στα 32 του, μετά από 341 συμμετοχές και 112 γκολ (τρίτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου), αφήνοντας το στίγμα του ως ένας παίκτης που μπορούσε να κάνει τα πάντα στο γήπεδο.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ

Ο «αρχηγός». Ο «σκύλος». Ο «μπροστάρης». Ο άνθρωπος που (ξανα)έδωσε όραμα στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Ένα μοναδικό παραμύθι από την Λυδία Καβάλας μέχρι την κορυφή της Ευρώπης (Euro 2004) τυλιγμένο με ασπρόμαυρη κορδέλα. Ήρθε στον ΠΑΟΚ τον Δεκέμβριο του 1992 και από την πρώτη ημέρα πήρε την φανέλα του βασικού σπίτι του. Δεν την αποχωρίστηκε ποτέ. Στην πρώτη του θητεία που κράτησε 5,5 χρόνια (155 ματς, 10 γκολ) πριν την απογείωση στον μαγικό κόσμο της Premier Leagie και της Λέστερ ήταν ο χαφ που συνέχιζε εκεί που όλοι σταματούσαν. Η παικτή επιστροφή του το 2005 σήμανε το τέλος της παλιάς εποχής για τον ΠΑΟΚ που επικυρώθηκε το 2007, όταν προ του φάσματος της καταστροφής, βγήκε μπροστά ανέλαβε την προεδρία (δύο διετείς θητείες), συσπείρωσε όσο ποτέ τον κόσμο, ο οποίος ως βασικός χρηματοδότης έχτισε την τελευταία μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ, με τον «Τέο» να κρατάει το τιμόνι και να προσελκύει με την προσωπικότητα του, φιγούρες που απογείωσαν ξανά τον σύλλογο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

Ο αγαπημένος «Μητσάρας» των οπαδών του ΠΑΟΚ ήταν ένας φτεροπόδαρος εξτρέμ, αλλά κι ένας μποέμ τύπος, με έμφυτο χιούμορ, αλλά ένα μεγάλο ελάττωμα: μισούσε το πρωϊνό ξύπνημα! Με ποντιακές ρίζες, ήρθε στον ΠΑΟΚ το 1968 με προσωπικές ενέργειες του Γιώργου Παντελάκη, ο οποίος τον «έκλεψε» μέσα από τα χέρια του Άρη και για 9 χρόνια δεν σταμάτησε να ζαλίζει τους αντίπαλους μπακ με το αέρινο στιλ και την απίθανη ταχύτητα του. Συνεννοούνταν με κλειστά μάτια με τον Γιώργο Κούδα, ο οποίος μπορούσε να τον βρει παντού στο γήπεδο. Μία διαμάχη με την διοίκηση τον έκανε να σταματήσει το ποδόσφαιρο το 1977, μετά από 219 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις και 68 γκολ, με τον Παρίδη να χάνει την μάχη με την επάρατο νόσο στις 22 Αυγούστου του 2015, σε ηλικία 70 ετών.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΕΡΜΑΝΙΔΗΣ

Γεννήθηκε στην Πολωνία από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες, μεγάλωσε κι έμαθε μπάλα στην Ουγγαρία, μέχρι το καλοκαίρι του 1973 που ήρθε στον ΠΑΟΚ για να συμπληρώσει εκείνη την καταπληκτική ομάδα. Ποιοτικός μεσοεπιθετικός, με ανεπτυγμένη τεχνική και αίσθηση του γκολ, έμεινε στον Δικέφαλο του Βορρά 8 χρόνια (ως το 1981), σκοράροντας συνολικά 59 φορές (6ος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου) σε 233 αγώνες πρωταθλήματος, ενώ τα τελευταία παραμένει ενεργός στο ποδόσφαιρο ως διευθυντής σε ακαδημία ποδοσφαίρου.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Υπήρξε ο μεγαλύτερος πασαδόρος της εποχής του. Ο μπαλαντέρ που δημιουργούσε όλες τις φάσεις και «τάιζε» με έτοιμα γκολ τους Λάμπη Κουϊρουκίδη και Χριστόφορο Γιεντζή, έχοντας μία σπάνια αίσθηση του χώρου. Μία εμβληματική μορφή του ΠΑΟΚ, ο οποίος αγωνίστηκε από το 1945 ως το 1957, σκοράροντας 55 γκολ σε 152 παιχνίδια πρωταθλήματος, σε μία εποχή που δεν μπορούσαν να μετρηθούν οι ασίστ. Την περίοδο 1965-66 διετέλεσε και προπονητής της πρώτης ομάδας, ασχολήθηκε ενεργά με τα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ και θεωρείται ο άνθρωπος που δημιούργησε την ακαδημία του συλλόγου στις αρχές της δεκαετίας του '70. «Έφυγε» στις 17 Ιουνίου του 2013, σε ηλικία 87 ετών, πλήρης ημερών, πλήρης ΠΑΟΚ.

ΚΩΣΤΑΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ

Ο άνθρωπος που έκανε την «Τούμπα» να πανηγυρίζει τα κερδισμένα φάουλ, πιο έντονα από ότι τα πέναλτι! Ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να κάνει χατ-τρικ μόνο με εκτελέσεις φάουλ (σε ένα 6-0 επί της Καστοριάς)! Η απόκτηση του από τον ΟΦΗ τον Ιανουάριο του 1997 (πρώτο όνομα τότε) ήταν το μήνυμα του Γιώργου Μπατατούδη για την δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας. Χωρίς να πουλήσει ποτέ του «οπαδιλίκι» ο Mr. Φάουλ έγινε ο ηγέτης εκείνης της ομάδας, σκόραρε ουκ ολίγα αξέχαστα νικητήρια γκολ (Άρσεναλ, Παναθηναϊκός δις) και άφησε το στίγμα του στα 3,5 χρόνια που έμεινε στην «Τούμπα» με το μαγικό του αριστερό πόδι να αφήνει παρακαταθήκη 54 γκολ σε 129 παιχνίδια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΡΣΟΥΝΙΔΗΣ

Κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν αν... Τι θα γινόταν αν αυτό το θεόσταλτο ταλέντο προικιζόταν και με ανάλογη επαγγελματική νοοτροπία. Έκανε ντεμπούτο στα 18 του, στα 20 του ήταν διεθνής με την Εθνική Ανδρών, βαφτίστηκε από τον ίδιο τον Κούδα ως ο διάδοχος του, όμως όλα στην καριέρα του ξεκίνησαν και τελείωσαν πολύ γρήγορα. Παρότι είπε όχι στις σειρήνες των ομάδων της Αθήνας (κυρίως του Παναθηναϊκού), ο Τουρσουνίδης που ξεκίνησε ως δεξί μπακ, μετατέθηκε σε θέση επιτελικού μέσου, μέχρι που ακροβολίστηκε ξανά δεξιά, ποτέ δεν έφτασε εκεί που θα μπορούσε, παρότι αγωνίστηκε σε 292 παιχνίδια με την φανέλα του ΠΑΟΚ (37 γκολ). Κακή νοοτροπία, κακή εξωγηπεδική ζωή, τραυματισμοί στέρησαν από τον ΠΑΟΚ, έναν παίκτη το ταβάνι του οποίου δεν θα το μάθουμε ποτέ.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΕΡΖΑΝΙΔΗΣ

Έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι «ο φιλότιμος». Μπορεί να μην είχε το ταλέντο των σπουδαίων συμπαικτών του στην ομάδα των 70's, αλλά το αναπλήρωνε με ψυχή, τρέξιμο, αυταπάρνηση, σκληράδα. Ότι ήταν ο Νέεσκενς για τον Κρόιφ ήταν ο Τερζανίδης για τον Κούδα. Το «μηχανάκι», ο χαφ που έτρεχε για όλους στο κέντρο. Για 9 χρόνια φόρεσε την φανέλα του ΠΑΟΚ (1968-1977) και σημείωσε 13 γκολ (τα περισσότερα με βολίδες εκτός περιοχής) σε 236 παιχνίδια πρωταθλήματος, σηκώνοντας με τον ΠΑΟΚ δύο κύπελλα και ένα πρωτάθλημα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΝΑΚΗΣ

Μπορεί να γεννήθηκε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τις ιστορικές ρίζες του ΠΑΟΚ (Χανιά), αλλά ταυτίστηκε με τον σύλλογο όσο λίγοι. Σημειολογικά αποκτήθηκε το καλοκαίρι που ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα (1976) και αποχώρησε το καλοκαίρι μετά τον δεύτερο τίτλο του συλλόγου (1985). Αμυντικός μέσος που κατέθετε και την ψυχή του στο γήπεδο, ένας παίκτης που σήμερα θα είχε τον τίτλο του box-to-box μέσου, αφού όχι μόνο έκοβε, αλλά οργάνωνε και ενίοτε σκόραρε. Μολονότι έπεσε στην μεγάλη ομάδα των 70's με τους σπουδαίους χαφ έγινε αμέσως βασικός και στα 9 χρόνια που έμεινε στην «Τούμπα» φόρεσε 242 την ασπρόμαυρη φανέλα (16 γκολ) κι έμεινε στην ιστορία για την βαθιά (μέχρι σήμερα) αφοσίωση του στον σύλλογο.

ΕΥΦΗΜΟΣ ΜΝΕΙΑ

Κώστας Λαγωνίδης (αληθινός εργάτης που όργωνε το γήπεδο)

Μιχάλης Λεοντιάδης (οπαδός με φανέλα και εξάταπα)

Βασίλης Βασιλάκος (κλάση, τεχνική, ηγετικά χαρίσματα)

Γιώτης Εγκωμίτης (ποιότητα)

Αχιλλέας Ασλανίδης (τσαμπουκάς, κρύο αίμα, διεμβολιστής)

Γιανέλλος Μαργαρίτης (χόρευε στα χωμάτινα γήπεδα της δεκαετίας του '50)

Λιάσος Λουκάς (άθελά του θα μείνει για πάντα χαραγμένος στην ιστορία για τους λάθος λόγους)