Σοβαρά; Ούτε μια υπόσχεση;

Στα όρια του... τσιμπήστε να καταλάβω αν βλέπω όνειρο ή το ζω στην πραγματικότητα. Συνέντευξη δυο ωρών χωρίς ούτε μια υπόσχεση για το μέλλον. Απίστευτο κι όμως αληθινό.

Τόσο ρεαλισμό, τόση ειλικρίνεια, τόσο ποδοσφαιροσυζήτηση, χωρίς υποσχέσεις, μεγαλοστομίες, χάϊδεμα αυτιών και δημιουργίας εντυπώσεων, ξεχάσαμε από πότε είχαμε να ακούσουμε στον ΠΑΟΚ. Ένας Σλοβάκος και ένας Σερβοέλληνας, κατάφεραν να εντυπωσιάσουν με τις τοποθετήσεις τους, χρησιμοποιώντας ως όπλο τους την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Ο Μίχελ απαντούσε με την κυνικότητα και την απλότητα ενός διαιτητής που παίρνει αποφάσεις στο δευτερόλεπτο, γνωρίζοντας ότι μπορεί και να κάνει λάθος. Σημασία δεν έχει αν κάνει λάθος αλλά το γεγονός ότι δεν έχει πρόθεση. Ο Ιβιτς (πιο σφιγμένος δεδομένου ότι γνωρίζει καλύτερα την ασπρόμαυρη πραγματικότητα) απέφυγε τις υποσχέσεις, δίνοντας την εικόνα του ανθρώπου που ξέρει πολύ καλά που βρίσκεται τι πρέπει να κάνει για να πετύχει.

Να πετύχει μέσα από το έργο του και όχι μέσω δηλώσεων που θα προκαλέσουν εντύπωση και θα δημιουργήσουν μια εικονική πραγματικότητα. Πρωτόγνωρες καταστάσεις για μια ομάδα που σχεδόν κάθε καλοκαίρι ζει σε κλίμα ενθουσιασμού που διαλύεται με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές. Στην καλύτερη περίπτωση κάνει... Χριστούγεννα, ο καλοκαιρινός ενθουσιασμός στον ΠΑΟΚ.

Πρόεδρος (τεχνικός διευθυντής για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους) και προπονητής κατάφεραν να εντυπωσιάσουν –και όχι να ενθουσιάσουν- με τόσο απλές τοποθετήσεις που αποδεικνύουν ότι στόχος τους είναι να βάλουν βάσεις για την δημιουργία μιας αξιόμαχης ομάδας και στη συνέχεια να τοποθετήσουν στο κατάλληλο σημείο τον πήχη των επιτυχιών. Χωρίς υπερβολές αλλά για πλάνα και... αεροπλάνα, έδειξαν όχι μόνο ότι ξέρουν τι θέλουν να κάνουν αλλά, και πως θα πετύχουν τους στόχους τους.

Απόλυτα συντονισμένοι σε όλα (λες και συνεργάζονται 10 χρόνια) έδωσαν απαντήσεις χωρίς περιστροφές για τους παίκτες που χρειάζεται η ομάδα, για τους παίκτες που δεν χρειάζεται η ομάδα, για τους τραυματισμούς (που αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα στον ΠΑΟΚ), την ποιότητα και τα στοιχεία των παικτών που αναζητούν, το σύστημα, το μπάτζετ και άλλα πολλά, δημιουργώντας την εντύπωση ότι δεν μιλάνε για τον ΠΑΟΚ αλλά για κάποια ευρωπαική ομάδα που θα συμμετέχει σε προηγμένο πρωτάθλημα.

Φτάσαμε στο σημείο (και δεν τιμά κανέναν αυτό μέσα στον οργανισμό του ΠΑΟΚ) η απλότητα, η ειλικρίνεια και η εξωστρέφεια να προκαλούν εντύπωση. Κάλλιο αργά παρά ποτέ που λέει και ο λαός. Αν το σχέδιο των Μίχελ και Ιβιτς έχει την στήριξη του κόσμου και λίγη τύχη (με τους διαιτητές να σφυρίζουν ότι βλέπουν και όχι τους λένε να βλέπουν), ο Δικέφαλος έχει μέλλον.

Αν μάλιστα κρίνουμε από τις πρώτες 3 κινήσεις που έγιναν (Μάτος, Σάχοφ, Τζάλμα), δαπανώνται χρήματα που πιάνουν τόπο κι αυτό είναι επίσης κάτι που πιστώνεται στο δίδυμο. Δημιούργησαν μια γλυκιά αναμονή για όσα πρόκειται να γίνουν. Όχι ανυπομονησία. Δημιούργησαν ένα αίσθημα εμπιστοσύνης στον κόσμο. Κι αυτή είναι η πιο σημαντική επιτυχία τους. Χωρίς υποσχέσεις και διάθεση να εντυπωσιάσουν, έπεισαν τους φιλάθλους να κρίνουν απ΄ αυτό που θα παρουσιάσει ο ΠΑΟΚ όταν είναι έτοιμος.

Υ. Γ. 1 Ο αμυντικός που βρίσκεται ψηλά – ψηλά στην λίστα Μίχελ και Ιβιτς είναι από την ιβηρική χερσόνησο και αρκετά κοντά στο κατώφλι της Τούμπας.

Υ. Γ. 2 Το μόνο που με... ανησυχεί είναι ότι ζούμε χωρίς γκρίνια. Κατάσταση άγνωστη για τα δεδομένα του ΠΑΟΚ. Λίγη μιζέρια ρε παιδιά. Λίγη γκρίνια βρε αδελφέ. Δεν μπορεί... Όλο και κάτι πρέπει να μας ξινίζει...