Είναι «έγκλημα» να κερδίζει ο κακός ΠΑΟΚ

Η γκρίνια επέστρεψε πολύ γρήγορα στον «ασπρόμαυρο πλανήτη», που είναι δύσκολο να πιστέψεις, ότι ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου του ΠΑΟΚ προτάσσει, με χαρακτηριστική ευκολία, την κακή απόδοση και τα λάθη του Ίβιτς και αφήνοντας στη μοίρα του τον Αϊχάν Χούσκογλου και τον κάθε λογής Χούσκογλου.

Ειλικρινά, αυτό που συμβαίνει πέριξ της Τούμπας είναι ολίγον τι περίεργο, ίσως και δυσκολοχώνευτο. Ακαταλαβίστικο. Καταλήγει δε, μερικές φορές, επικίνδυνο για την ίδια την ομάδα. Ποιο; Η εκφρασμένη, με χίλιους δυο τρόπους, «διαφορετικότητα» των οπαδών του ΠΑΟΚ απ' τους υπόλοιπους...

Αυτό το πράγμα, το να μην έχει δικαίωμα η ομάδα να κερδίσει στην κακή της ημέρα, επειδή πρέπει να είναι «διαφορετική» απ' τους αντιπάλους της και πάνω απ' όλα να το δείχνει σ' όλους τους τόνους, ειλικρινά δεν έχει καμία λογική και καμία μα καμία ποδοσφαιρική εξήγηση. Όμως, αυτό ισχύει.

Ο ΠΑΟΚ στη Βέροια ήταν ΚΑΚΟΣ. Να το ξαναγράψουμε, μπας και το εμπεδώσουμε όλοι: ΚΑΚΟΣ. Για να ακριβολογούμε, ήταν κάκιστος. Απ΄ την αρχή ως το τέλος. Ο Βλάνταν Ίβιτς έκανε λάθη. Ίσως, να υποτίμησε τον αντίπαλο, ίσως κάτι να φοβήθηκε. Επισημάνθηκαν απ' όλους, ουδείς έκρυψε «κάτω από το χαλάκι», τις όποιες ποδοσφαιρικές ασθένειες ξαναέβγαλε ο «Δικέφαλος» στο χορτάρι. Ούτε, οι περισσότεροι κρύφτηκαν πίσω από τη φάση του 44ου λεπτού και του πεντακάθαρου γκολ, που σημείωσε ο Φακούντο Περέιρα.

Άλλο αυτό, άλλο όμως να μην μπορεί η ομάδα να «σηκώσει» το συγκεκριμένο θέμα ψηλά, επειδή το επιτάσσει η νοοτροπία και η «διαφορετικότητα» των φίλων της ομάδας, που κυριάρχησε από το απόγευμα της Κυριακής μέχρι και τώρα. Για τους «επαγγελματίες» του είδους, που έβγαλαν τις... καραμούζες, αδιάφοροι μας ήταν, αδιάφοροι θα μας είναι. Αυτοί βρίσκουν, μετά από τις νίκες και λένε, τώρα δε θα έλεγαν.

Γι' αυτό και δεν προκαλεί καμία έκπληξη η «επίθεση» τους προς τον Ίβιτς, ως αποκλειστικού υπεύθυνου για την ισοπαλία στη Βέροια, προς την ομάδα για την απόδοσή της, ούτε φυσικά η λαϊκίστικη προσέγγιση «ο ΠΑΟΚ πρέπει να παίζει μπάλα για να κερδίζει τα ματς και όχι να ασχολείται με τη διαιτησία», που εκφράστηκε κατά κόρον μετά τη λήξη του αγώνα, επειδή αυτό ήθελε να ακούσει το αυτί του φιλάθλου, που εκείνη την ώρα είχε πάρει το δρόμο της επιστροφής για τη Θεσσαλονίκη.

«Μα, ήταν κακός και με τη Σλόβαν στο Λίμπερετς,» συμπλήρωναν για να δέσει το... γλυκό της κριτικής και των αφορισμών. Λες και το ότι ήταν δύο κλάσεις ανώτερος της Ξάνθης, του έδωσε τους τρεις βαθμούς της νίκης πριν μια εβδομάδα. Έναν πήρε και τότε, που ήταν καλύτερος, έναν πήρε και με τη Βέροια, που ήταν ασύνδετος άχρωμος, άγευστος, λόγω και των πολλών αλλαγών από τον Ίβιτς, όπως γράψαμε από την πρώτη στιγμή στην κριτική του αγώνα.

Κανείς τους, όμως, δεν στέκεται στο γεγονός της εν ψυχρώ «κλοπής» των δύο βαθμών από τον βοηθό Χούσκογλου. Τους είναι, μάλλον, αδιάφορο, ότι η ομάδα τους «σφάχτηκε» μπροστά στα μάτια τους. Όλοι τους στάθηκαν στην απόδοσή της, λες και ο ΠΑΟΚ απαγορεύεται να κερδίζει όταν είναι στην κακή του μέρα, λες και επειδή είναι κάκιστη η απόδοσή του, επιτρέπεται στον κάθε Χούσκογλου να έρχεται και με τόση χαρακτηριστική ευκολία να του στερεί δύο βαθμούς.

Αν δεν αλλάξουν μυαλά και τακτική στην Τούμπα θα βρεθούν λίαν συντόμως κι άλλοι Χούσκογλου να τους στερήσουν δύο και τρεις βαθμούς. Αφού έτσι κι αλλιώς δε θα είναι πρώτοι και αποκλειστικοί υπεύθυνοι αυτοί, αλλά θα προηγούνται ο Ίβιτς, ο Μπίσεσβαρ, ο Κρέσπο, ο Γλύκος, ο Τζαβέλλας και ο Κλάους, που θα φταίνε πρώτα, έτσι γιατί «ΠΑΟΚ, είσαι»,

Το αν θα φταίει ένας διαιτητής, που λόγω μερικής ή ολικής ανικανότητας, δεν είδε μπροστά στα μάτια του, ότι ο Περέιρα ήταν δύο μέτρα πίσω από τον τελευταίο αμυντικό, είναι ψιλά γράμματα...

Γι' αυτό ο Κύρος Βασσάρας και ο κάθε Κύρος Βασσάρας βρήκε πρόσφορο έδαφος και οι κάθε λογής Παππάδες, Μήτσιοι, Λαμπρόπουλοι επέστρεψαν στους ορισμούς των αγώνων.

Είπαμε, αποτελεί «έγκλημα και τιμωρία» να κερδίζει ο ΠΑΟΚ ένα παιχνίδι στην κακή του μέρα. Α – Π – Α – Γ – Ο – Ρ – Ε – Υ – Ε – Τ – Α – Ι.