Μια βραδιά στο Βελιγράδι…

Ευρωπαικούς αγώνες του ΠΑΟΚ (όλους ανεξαιρέτως από το 1992 στο Παρίσι στην κόντρα του Δικεφάλου με την Παρί Σεν Ζερμέν), αγώνες της εθνικής ομάδας, συναρπαστικούς τελικούς Champions League, σημαντικά παιχνίδια της κορυφαίας ευρωπαικής διοργάνωσης καθώς και του Europa League.

Είδα την εθνική ομάδα να κατακτά τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης το 2004 στην Πορτογαλία, ξεκινόντας από το πρώτο παιχνίδι της προκριματικής φάσης, έζησα την αγάπη των ομογενών της Αυστραλίας στο φιλικό παιχνίδι του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος το 2006, με 55.000 έλληνες στο κατάμεστο Στάδιο της Μελβούρνη και πολλά ακόμα παιχνίδια που θα όσο χρόνια κι αν περάσουν θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μου.

Δεν φανταζόμουν ότι θα κέρδιζε μια θέση στις έντονες ποδοσφαιρικές μου αναμνήσεις ένα φιλικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν. Ήξερα ότι θα έχει κάτι το ξεχωριστό αυτός ο αγώνας, αλλά αυτό που είδα με τα μάτια μου ξεπέρασε κάθε σκέψη, κάθε προσδοκία που είχα ταξιδεύοντας για την πρωτεύουσα της Σερβίας. Δεν ήταν τελικά ένα φιλικό παιχνίδι που αυτό που διεξήχθη το απόγευμα του Σαββάτου στο γήπεδο της Παρτιζάν.

Ήταν ένας... ύμνος στο ποδόσφαιρο απ΄ αυτούς που δεν πιστεύεις ότι μπορείς να ζήσεις. Ξεκινώντας από την φιλοξενία των Παρτιζάνων και το γεγονός ότι από τον πορτιέρη στην είσοδο του γηπέδου μέχρι τα κορυφαία στελέχη της ομάδας, απευθύνονταν στους εκπροσώπους της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και τους απεσταλμένους δημοσιογράφους που ακολούθησαν την αποστολή του Δικεφάλου στα Ελληνικά, μέχρι φυσικά την ατμόσφαιρα που επικράτησε στο γήπεδο.

Κάτι παρόμοιο δεν έχω ζήσει. 600 χιλιόμετρα μακριά από την Θεσσαλονίκη, κι όμως ο ΠΑΟΚ αγωνιζόταν στην έδρα του. Οι Παρτιζάνοι φρόντισαν να δημιουργήσουν συνθήκες και ατμόσφαιρα Τούμπας για τον Δικέφαλο προκαλώντας την έκπληξη των παικτών του Βλάνταν Ιβιτς για την εμπειρία που βίωσαν. Δεν συμβαίνει κάθε μέρα να παίζεις φιλικό σε άλλη χώρα και να ακούς από χιλιάδες φιλάθλους να υμνούν την ομάδα σου, χρησιμοποιώντας τα συνθήματα που «γεννήθηκαν» στην Τούμπα.

Το παιχνίδι πέρασε αναγκαστικά σε δεύτερη μοίρα. Δεν σου επέτρεπε η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις κερκίδες να συγκεντρωθείς στην προσπάθεια των παικτών στον αγωνιστικό χώρο. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους εκπροσώπους του Τύπου και τους φιλάθλους του Δικεφάλου που ταξίδεψαν από την Ελλάδα για να παρακολουθήσουν το φιλικό, αλλά και για τους ίδιους τους παίκτες του ΠΑΟΚ, όπως ομολόγησαν μετά το τέλος του αγώνα.

Οι Παρτιζάνοι επιβεβαίωσαν ότι αισθάνονται για τον ΠΑΟΚ και τους φιλάθλους του ότι ακριβώς αισθάνονται για την ομάδα τους. Θεωρώ ότι αυτό που ζήσαμε όσοι βρεθήκαμε στο Βελιγράδι αποτελεί μια ωδή στο ποδόσφαιρο και τον βαθμό που μπορεί να επηρεάσει το δημοφιλέστερο άθλημα του κόσμου, στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.

Αγωνιστικά θα σταθώ σε δυο παίκτες. Ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ απέδειξε ότι είναι ένας παίκτης που δεν ήρθε στην Τούμπα για να περάσει τον... χρόνο του. Ο Ολλανδός διαθέτει προσωπικότητα και δυνατότητας που μπορούν να μεταμορφώσουν την αγωνιστική εικόνα του ΠΑΟΚ. Ο χρόνος που κύλησε από την ημέρα που αποκτήθηκε από τον Δικέφαλο (καθυστερημένα το σημειώνω) λειτούργησε υπέρ του.

Η βελτίωση του είναι θεαματική και με την απόδοση του στο Βελιγράδι, έδειξε ότι μπορεί να εξελιχθεί σε κινητήριο μοχλό του Δικεφάλου. Η ευχέρεια με την οποία «πατάει» στην αντίπαλη περιοχή και σκοράρει, ο άψογος χειρισμός της μπάλας, οι αλλαγές στο παιχνίδι, η ευκολία και η ταχύτητα με την οποία περνά η μπάλα από τα πόδια του για να τροφοδοτηθούν οι συμπαίκτες του, είναι στοιχεία που σύντομα θα του δώσουν μόνιμη θέση στην 11αδα του ΠΑΟΚ.

Έχει πολλά να πάρει ο Δικέφαλος από τον Μπίσεσβαρ. Οσο βελτιώνεται η φυσική και αγωνιστική του κατάσταση σε συνάρτηση με την αύξηση του βαθμού προσαρμογής του στα δεδομένα της ομάδας, τόσο θα ανεβάζει ρυθμούς, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του ανθρώπου που θα οργανώσει επιτυχημένα το παιχνίδι του ΠΑΟΚ.

Ο δεύτερος παίκτης στον οποίο θα σταθώ είναι ο Μπρκιτς. Ο Σέρβος γκολκίπερ είχε εξαιρετικές επεμβάσεις κάτω από την εστία του ΠΑΟΚ. Φοβερή αντίληψη του χώρου, συγκροτημένη σκέψη για σωστές τοποθετήσεις στην εστία, γρήγορα αντανακλαστικά και εμπειρία συνθέτουν την εικόνα ενός τερματοφύλακα που όταν του δοθεί η ευκαιρία, θα προκαλέσει αίσθηση στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Υ. Γ. Σύντεκνε Νίκο, οι Κρητίκαροι είναι λεβέντες. Έχουν μπέσα και πάνω απ΄ όλα τιμούν το λόγο τους. Δεν συμβιβάζονται και δεν συμμαχούν ποτέ με τους... κατακτητές. Κρατούν το... λάβαρο της... επανάστασης μέχρι τέλους και γεύονται την τσικουδιά της επιτυχίας. Εσύ προτίμησες να συμμαχήσεις με όσους σε έσυραν στα δικαστήρια, σε λοιδόρησαν και έκαναν τα πάντα για να σε αφήσουν εκτός ποδοσφαίρου γιατί ήσουν καθαρός μέχρι το μεδούλι και υπέρμαχος της κάθαρσης και της εξυγίανσης.

Η μοναδική σου τιμωρία θα είναι η επανάσταση του ίδιου σου τους εαυτού εναντίον σου, όταν αντιληφθείς τι έκανες. Ποιους «πούλησες» δηλαδή και το λόγο που αθέτησες. Δεν θα σταθώ καθόλου στις δεκάδες συνεντεύξεις που έδωσες, τονίζοντας ποιοι είναι οι μόνοι που μπορούν να προσφέρουν στους ελληνες καθαρό ποδόσφαιρο. Η «εγκληματική οργάνωση» δεν είναι ο χώρος σου σύντεκνε.

Δεν θα μπορέσεις να ξανακοιτάξεις στα μάτια κάποιους ανθρώπους. Προφανώς αποφάσισες να ζήσεις με τις τύχεις. Δικαίωμα σου και επιλογή σου. Κανείς δεν θα σε κατηγορήσει περισσότερο απ΄ όσο θα κατηγορήσεις εσύ τον εαυτό σου όταν καταλάβεις πόσο μεγάλο λάθος έκανες. Λάθος απέναντι στους θεσμούς που υπηρέτησες και τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα σου.