Ίβιτς, ο κόουτς που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω

Κάτω από αυτό το πρίσμα, ένας άνθρωπος που κρατά στα χέρια του τα ηνία μίας ποδοσφαιρικής ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί παρά να διαθέτει αυτό το χαρακτηριστικό.

Το είχε, για παράδειγμα, ο Ίγκορ Τούντορ. Ο Κροάτης έκανε αυτό που... κατέβαζε η γκλάβα του και δεν χαμπάριαζε τίποτα. Μόνο που υπέπιπτε συνεχώς στα ίδια λάθη και απόδειξη αποτελούν οι περίπου 40 θλάσεις που είχε την περσινή σεζόν ο Δικέφαλος. Έφταιγαν όλα τα υπόλοιπα (οι εγκαταστάσεις της Μεσημβρίας, το ιατρικό τιμ, οι ποδοσφαιριστές) εκτός από τον ίδιο και τις προπονητικές μεθόδους του.

Μέχρι που κάποια στιγμή στέρεψαν οι δικαιολογίες και ο νυν τεχνικός της Γαλατασαράι αποχώρησε από την Τούμπα, χωρίς να παραδεχθεί ούτε ένα λάθος του. Ξεροκεφαλιά, όχι προσωπικότητα. Έτσι ερμηνευόταν στην περίπτωσή του το "κάνω αυτό που θεωρώ σωστό". Για προσωπικότητα θα μιλούσαμε αν προβληματιζόταν από τα λάθη του και, που και που, διόρθωνε κανένα.

Οι συγκρίσεις είναι διδακτικές όταν βάζεις στη ζυγαριά γεγονότα και καταστάσεις της περασμένης περιόδου με κινήσεις που γίνονται στη διάρκεια της φετινής. Όπως για παράδειγμα το "λάθος μου" που είπε ορθά κοφτά χθες ο Βλάνταν Ίβιτς για τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος πήγε να δικαιολογήσει τον άσεμνο πανηγυρισμό του Πέλκα την προηγούμενη Κυριακή.

Ο Σέρβος τεχνικός έκανε την αυτοκριτική του με ηρεμία στη διάρκεια του τριήμερου ρεπό και αντιλήφθηκε πόσο κακή εικόνα δημιούργησε και για τον ίδιο του τον εαυτό με αυτή του τη δήλωση. Δεν πρόταξε πείσμα και ξεροκεφαλιά και βγήκε δημόσια να ομολογήσει ότι έσφαλε. Σπάνιο για το ποδόσφαιρο της χώρας μας και σε καμία περίπτωση ένδειξη αδυναμίας όπως θα το ερμήνευαν διάφοροι που κουβαλούν τις αντιλήψεις... ψευτομαγκιάς που είχαν κυριαρχήσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο για χρόνια.

Προσέχει την παραμικρή λεπτομέρεια

Ο Ίβιτς, όμως, είναι ένα νέο παιδί, με μεγάλη φιλοδοξία να κάνει καριέρα προπονητή σε υψηλό επίπεδο, οπότε ζύγισε τα πράγματα σωστά. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό το γεγονός που φανερώνει ότι ο 40χρονος τεχνικός δεν σφυρίζει αδιάφορος σε όσα συμβαίνουν γύρω του, αλλά παίρνει τα μηνύματα και προβληματίζεται.

Το κάνει και στη δουλειά του με την ομάδα, προσπαθώντας να αντιμετωπίζει ρεαλιστικά τις καταστάσεις. Απόρροια ρεαλισμού, για παράδειγμα, ήταν η διαχείριση του αγώνα με τον Πανιώνιο. Ο 40χρονος κόουτς δεν τα έπαιξε "όλα για όλα" για να έρθει το τρίποντο, αλλά προσπάθησε να πάρει ελεγχόμενα ρίσκα για να μην θέσει σε κίνδυνο το μηδέν παθητικό. Μέτρησε καλά τις δυνατότητες του Πανιωνίου, αλλά και τη δύναμη της Τούμπας που "δίνει" στον ΠΑΟΚ φάσεις ακόμη κι όταν είναι σε κακή μέρα.

Για να φτάσει σε αυτή την επιλογή ο Ίβιτς προβληματίστηκε από την εικόνα της ομάδας του σε προηγούμενα ματς και από το "κρύο-ζέστη" του τελευταίου μήνα.

Μόνο τυχαίο δεν είναι που το τελευταίο διάστημα λέει συνεχώς στους συνεργάτες του ότι η ομάδα πρέπει να γίνει περισσότερο... compact, να βγάζει μεγαλύτερο ρεαλισμό στο παιχνίδι της και να θυμίσει τον περσινό ΠΑΟΚ των πλέι οφ.

Επιπλέον, ο προβληματισμός υπήρχε και σε ατομικό επίπεδο.

Ο προπονητής του ΠΑΟΚ δεν ξεγελιόταν από τα γκολ του Μάτος και μεμονωμένες καλές ενέργειές του και έχει εδώ και καιρό επισημάνει το ντεφορμάρισμα, αλλά και την ανισορροπία μεταξύ επιθετικής και ανασταλτικής παρουσίας του Βραζιλιάνου μπακ το τελευταίο διάστημα. Διέγνωσε την κόπωση, σωματική και ψυχική, του έμπειρου άσου και προσπάθησε να του δώσει "ανάσες", όπως έκανε και με τον Λέοβατς στην αριστερή πλευρά. Κι αυτό γιατί γνωρίζει ότι αν έχει τους δύο φουλ μπακ του γεμάτους με ενέργεια και διάθεση στους ημιτελικούς Κυπέλλου και τα πλέι οφ, ο ΠΑΟΚ θα είναι άλλη ομάδα.

Υπάρχουν και άλλοι παίκτες που θεωρούνται από τον Σέρβο κόουτς κομβικοί (Τσίμιροτ, Ενρίκε, Σάχοβ) και περνούν συνεχώς από το κόσκινό του. Ψάχνει πώς θα πάρει το καλύτερο απ' όλους, γιατί γνωρίζει ότι η δική του δουλειά εξαρτάται από τα δικά τους κέφια.

Είναι υποψιασμένος για τα πάντα

Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ο Βλάνταν Ίβιτς κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Γνωρίζει μεν ότι έχει κερδίσει τον καλό λόγο του Λούμπος Μίχελ, την εμπιστοσύνη και τη στήριξη του Ιβάν Σαββίδη, όμως, από την άλλη ξέρει πολύ καλά πόσο ρευστά είναι τα πάντα στο ποδόσφαιρο και τον ΠΑΟΚ και πόσο πολύ μετρούν στο τελικό πρόσημο της σεζόν τα ματς στα οποία κρίνονται τα πάντα. Και για τον Δικέφαλο τα πάντα θα κριθούν στους ημιτελικούς του Κυπέλλου και τα πλέι οφ. Εκεί πρέπει και ο ίδιος και η ομάδα του να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους και να αποδείξουν ότι αυτή τη φορά δεν θα χυθεί η καρδάρα με το γάλα.

Το πιο μεγάλο στοίχημά του είναι η διαχείριση των παικτών

Πέρα και πάνω απ' όλα, όμως, ο Ίβιτς θα κριθεί από το πώς θα διαχειριστεί το υλικό που διαθέτει. Μπορεί στον ΠΑΟΚ οι ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής να είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (Πρίγιοβιτς, Μάτος, οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις), όμως, υπάρχουν πολλοί καλοί, σχεδόν ισάξιοι παίκτες. Οπότε, το ποιοι παίζουν και ποιοι απουσιάζουν κάθε φορά είναι το βασικότερο θέμα συζήτησης. Ειδικότερα, στη μεσοεπιθετική γραμμή οι επιλογές είναι πολλές για λίγες θέσεις. Θα παιξει ο Μπίσεσβαρ, ο Ουάρντα ή ο Πέλκας; Στα άκρα θα είναι ο Κάμπος και ο Ενρίκε ή έχει θέση ο Μυστακίδης; Στον άξονα πρέπει μονίμως να παίζει ο Σάχοβ; Ο Χαρίσης με τον Κάτσε πότε θα αγωνιστούν; Ο Κλάους έχει θέση στην ενδεκάδα όσο λείπει ο Πρίγιοβιτς; Κι ο Γλύκος πρέπει να παραμείνει βασικός τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ ή ήρθε η ώρα να δώσει τα γάντια στον Μπρκιτς;

Αυτά τα ερωτήματα κυριαρχούν σταθερά στην ατμόσφαιρα της Τούμπας και ο Ίβιτς είναι υποχρεωμένος, κάθε φορά από εδώ και στο εξής, να δίνει τις σωστές απαντήσεις για να κερδίζει και τα παιχνίδια. Ο νεαρός τεχνικός του ΠΑΟΚ έχει αντιληφθεί πλήρως τη σημασία που θα έχουν οι επιλογές του και ήδη έχει κάνει διεξοδική ανάλυση σε καθένα από τα διλήμματα. Μένει να φανεί στην πράξη πόσο καλές επιλογές θα κάνει στα παιχνίδια.

Σε κάθε περίπτωση, ο Ίβιτς μπαίνει στην τελική ευθεία της σεζόν αντιλαμβανόμενος πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω του και τι συνέπειες θα έχει, είτε η επιτυχία, είτε η αποτυχία. Η κατάσταση δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτό που ζούσε ο ΠΑΟΚ πέρυσι όταν η προβληματική ομάδα και τα αρνητικά αποτελέσματα που έφερνε... έφτυναν τον Τούντορ και εκείνος νόμιζε ότι έβρεχε...