Ο ΠΑΟΚ του Ίβιτς τρώει σίδερα...

Η επίθεση κόβει τα εισιτήρια, μα η άμυνα φέρνει τους τίτλους. Η άμυνα μπορεί να μη σου εξασφαλίζει την νίκη, αλλά τουλάχιστον σε διαβεβαιώνει ότι αποκλείεται να χάσεις. Η άμυνα. Από εκεί ξεκινούν όλα. Η επίθεση απαιτεί ταλέντο, ικανότητα. Η άμυνα απαιτεί μόνο αφοσίωση. Κι από αυτή, ο ΠΑΟΚ του Βλάνταν Ίβιτς φαίνεται ότι διαθέτει μπόλικη.

Ο τελευταίος μεγάλος ΠΑΟΚ του Φερνάντο Σάντος βασίστηκε σε τρεις απλές λεξούλες που έγιναν τατουάζ στον εγκέφαλο των παικτών του.

Οrganização, Paixão, Concentração, Confiança.

Οργανιζασάο, παϊσάο, κονσεντρασάο, κονφιάνσα.

Οργάνωση, πάθος, συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση.

Τόσο απλές έννοιες, μα τόσο δύσκολες να εφαρμοστούν στην πράξη. Ο Βλάνταν Ίβιτς δεν τις ξέχασε ποτέ, τις αφομοίωσε στο πετσί του και τις εφαρμόζει στην προπονητική του πρακτική. Εν αρχή ην η άμυνα. Όχι η παθητική άμυνα, αυτή πίσω από την μπάλα, αλλά η ενεργητική άμυνα, αυτή που κάνει τους αντιπάλους να βλέπουν την περιοχή σου με τα κιάλια!

ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ

Το περασμένο καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να αναστηλώσει την αμυντική του λειτουργία, κάνοντας ένα ολοκληρωτικό format. Αποκτήθηκε ο Λέο Μάτος ένας επιθετικογενής μπακ, με μεγάλη όμως ικανότητα σε αμυντικά και εξαιρετικά στημένα και με σπουδαία φυσικά προσόντα στις μάχες ένας εναντίον ενός.

Ήρθε το πολυεργαλείο που λέγεται Κρέσπο με την ικανότητα να διαβάζει φάσεις και να βοηθάει στο build-up από πίσω, ενώ ο ΠΑΟΚ περίμενε καρτερικά ως τον Αύγουστο για να κάνει δικό του τον Φερνάντο Βαρέλα, που προοριζόταν για το απόλυτο αφεντικό της άμυνας. Σε όλους αυτούς προσθέστε τον Ζέλικο Μπρκιτς, ο οποίος ήρθε για να πολεμήσει με τον Γλύκο για τα γάντια βασικού. Με τόσα νέα πρόσωπα σε μία άμυνα, λογικά χρειάζεται κάποιος χρόνος προσαρμογής για να δέσει το γλυκό.

ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΓΚΟΛ ΟΥΤΕ... ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ

Το 3-0 απέναντι στον Παναθηναϊκό ήταν το τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος στο οποίο ο ΠΑΟΚ διατηρεί το μηδέν στα μετόπισθεν μετά από αυτά απέναντι σε Πανιώνιο, Λάρισα και Ατρόμητο. Επίτευγμα που δεν προκαλεί και κάποιο δέος, αλλά πολύ σημαντικό για μία ομάδα που παραδοσιακά έχει άλυτα ανασταλτικά θέματα.

Αν ψάξει κανείς λιγάκι πιο αναλυτικά τους αριθμούς θα διαπιστώσει ότι ο ΠΑΟΚ του Βλάνταν Ίβιτς θυμίζει έντονα τον ΠΑΟΚ του Φερνάντο Σάντος σε ότι αφορά τις αμυντικές επιδόσεις. Μετά από 28 αγωνιστικές, ο Δικέφαλος του Βορρά έχει δεχθεί μόλις 17 γκολ και έχει κρατήσει σε 18 παιχνίδια το μηδέν παθητικό.

Επίδοση που μοιάζει ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ΠΑΟΚ δέχθηκε 7 γκολ μόλις σε δύο παιχνίδια από Ατρόμητο (3-4) και ΑΕΚ (3-0). Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό καμία άλλη ομάδα στο πρωτάθλημα δεν σκόραρε πάνω από μία φορά στο Δικέφαλο του Βορρά...

ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΑ... ΚΙΑΛΙΑ

Τα 17 γκολ παθητικό δεν λένε τίποτα από μόνα τους ως επίδοση. Στην εξίσωση πρέπει να μπουν και ορισμένοι άλλοι παράγοντες που αφορούν τη συνολική λειτουργία της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που έχει κάνει (με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο) τις περισσότερες τελικές στο πρωτάθλημα (390), αλλά και η δεύτερη που έχει δεχθεί τις λιγότερες (188) με διαφορά στήθους από τον Παναθηναϊκό που έχει «φάει» μία λιγότερη (187).

Υπάρχει όμως μία ακόμα σημαντική κατηγορία που μαρτυρά ότι οι περισσότερες από αυτές τις τελικές ήταν καταδικασμένες. Σύμφωνα με την επίσημη στατιστική της Super League, ο Δικέφαλος του Βορρά έχει δεχθεί μόλις 11 κλασικές ευκαιρίες που δεν έχουν μπει γκολ, την ώρα που ο Ολυμπιακός που διαθέτει την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα (16 γκολ παθητικό) έχει δει τους αντιπάλους του να αστοχούν σε 26 κλασικές ευκαιρίες. Τι σημαίνει αυτό με απλά ελληνικά;

Πως ο ΠΑΟΚ επιτίθεται με μεγαλύτερη αμυντική ασφάλεια, παίζοντας επιθετική άμυνα πολύ ψηλά, δίχως να τρώει φάσεις στην πλάτη της άμυνας του κι έχοντας βελτιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στα αμυντικά στημένα που ήταν η περσινή αχίλλειος πτέρνα του.

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

Η «σουλουπωμένη» αμυντική εικόνα του ΠΑΟΚ δεν εστιάζεται μόνο στο «εύκολο» ελληνικό πρωτάθλημα, όπου η ομάδα του Ίβιτς παίζει κατά κανόνα ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, αλλά επεκτείνεται και στην Ευρώπη, όπου ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε να παίξει και πίσω από τη μπάλα απέναντι σε πολύ ισχυρούς αντιπάλους, όπως ο Άγιαξ, η Φιορεντίνα και η Σάλκε.

Εκεί, οι επιδόσεις του πέφτουν λιγάκι (13 γκολ παθητικό σε 12 ευρωπαϊκά παιχνίδια φέτος), ωστόσο ο βαθμός δυσκολίας ήταν απείρως μεγαλύτερος, με την ομάδα του Ίβιτς να στέκεται αμυντικά πολύ καλύτερα εκτός έδρας, όταν χρειάστηκε να παίξει πίσω από τη μπάλα, με τις γραμμές του πολύ πιο κοντά.

ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ EFFECT

Το μεγαλύτερο ταρακούνημα στη σεζόν στην οικογένεια του ΠΑΟΚ προήλθε το βράδυ μετά την ντροπιαστική εντός έδρας ήττα από τον Ατρόμητο (3-4) που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του Γιώργου Τζαβέλλα από την ομάδα.

Εδώ δεν θα εξετάσουμε ούτε το πως ούτε το γιατί. Θα αναφερθούμε ξερά, αριθμητικά στις αμυντικές επιδόσεις του ΠΑΟΚ με και χωρίς τον Έλληνα αμυντικό.

Με αυτόν λοιπόν στην ενδεκάδα, ο Δικέφαλος του Βορρά δέχθηκε 7 γκολ στο πρωτάθλημα στα 5 παιχνίδια που αγωνίστηκε (Παναιτωλικός, Αστέρας Τρίπολης, Πανιώνιος, Ατρόμητος), και κράτησε το μηδέν μόνο στο ματς με την Ξάνθη, ενώ δίχως τον Τζαβέλλα ο ΠΑΟΚ δέχθηκε στη συνέχεια μόλις 10 τέρματα στα υπόλοιπα 23 παιχνίδια.

Μπορεί να είναι τυχαίο, μπορεί και όχι. Σε μία άμυνα αυτό που μετράει είναι η χημεία, οι αυτοματισμοί, η σύνθεση χαρακτηριστικών, στοιχεία που ξεπερνούν την ατομική ποιότητα.

​ΟΠΩΣ Ο ΠΑΟΚ ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΣ

Τα 17 γκολ παθητικό του ΠΑΟΚ μετά από 28 αγωνιστικές μπορούν να συγκριθούν μόνο με την αμυντική μηχανή που είχε στήσει ο Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ τη διετία 2008-10. Σε εκείνες τις δύο σεζόν, ο Δικέφαλος του Βορρά δέχθηκε από 16 γκολ σε κάθε σεζόν, μόνο που υπάρχουν δύο σαφείς διαφορές. Εκείνη η ομάδα διέθετε σαφώς πιο ποιοτικά αμυντικά όπλα (Κοντρέρας, Πάμπλο Γκαρσία, Βιτόλο), ενώ η φετινή ομάδα του Ίβιτς κατά γενική ομολογία έχει προσφέρει πολύ πιο χορταστικό ποδόσφαιρο, με σαφώς πιο επιθετικούς προσανατολισμούς.

Τώρα που όλη η σεζόν του ΠΑΟΚ θα κριθεί στα επόμενα 8 (ή 9 παιχνίδια) του Κυπέλλου και των πλέι-οφ και ως εκ τούτου στις λεπτομέρειες, η συνεπής αμυντική λειτουργία ενδεχομένως να κρίνει τα πάντα. Εξάλλου τα 3 γκολ παθητικό στα περσινά πλέι-οφ ήταν ουσιαστικά η λεπτομέρεια που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Δικεφάλου του Βορρά στα πρώτα προπονητικά διαπιστευτήρια του Βλάνταν Ίβιτς, που συνεχίζει πιστός στη δική του φιλοσοφία.