Παλέ, ΠΑΟΚ, Σούλης, ... αναζητείται το πως και γιατί

«Από ποιους χάσατε…» είναι το διασκεδαστικό σλόγκαν που κυριαρχεί από το βράδυ του Σαββάτου. Ναι η Μπαρτσελόνα έχασε από την Οβιέδο, η ΤΣΣΚΑ από την Σπάρτακ Βλαδιβοστόκ και η Φενέρ σπό την Μπουγιούκτσεκ… πως τη λένε αυτή την περίεργη. Να θυμίσουμε απλά για να συνεχίσουμε να διασκεδάζουμε ότι ο ΠΑΟΚ έχασε από 4 Έλληνες παίκτες που τους ήθελε στο «Παλατάκι», αλλά δεν μπορούσε λόγω κόστους να τους φέρει. Από Ξανθόπουλο, Τσαϊρέλη, Καβαδά, Γιάνκοβιτς… Σε αυτούς δίπλα και ο Σίμτσακ, που προφανώς είναι η αγάπη των διαιτητών, αλλά σίγουρα είναι πιο χρήσιμος και ενεργός από τον συνομήλικο του Γλυνιαδάκη.

Ναι ο Άρης χθες είχε 4 ξένους για το θεαθήναι, για το ροτέισον και αυτό δίνει μεγαλύτερο κρέντιτ στη νίκη του, η στοιχειώνει ακόμα περισσότερο την ήττα του ΠΑΟΚ και μειώνει θεαματικά όσους συμμετείχαν και πέρασαν απαρατήρητοι. Προφανώς όμως η ποδοσφαιρική ενασχόληση καίει το μυαλό, όταν αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να εντρυφήσει στο δαιδαλώδες μπασκετικό γίγνεσθαι. Προφανώς και όταν ο πλούσιος ΠΑΟΚ ντροπιάζεται στην Τούμπα από Πανιώνιο και Γιάννενα , εκεί σταματά κάθε λογική και συζήτηση και αναζητούνται διέξοδοι αλλού... Ας είναι όμως. Ο Άρης είχε και έχει αυτό που από το καλοκαίρι δεν έχει ο ΠΑΟΚ. Έναν σύγχρονο άσο, ένα παιδί που και εμπειρία να έχει και σε αυτό το επίπεδο να τρέχει την ομάδα του, να πιέζει στην μπάλα, να ξέρει που πατά. Τον Ξανθόπουλο… Δεν είναι τυχαίο που ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του χθες.

Ο ΠΑΟΚ από την άλλη είχε (και έχει) 4 άσους, αλλά… Έναν που θέλει να βγάλει στο άμεσο μέλλον (Κόνιαρης), έναν που δεν είναι άσος (ΜακΦάντεν), έναν που απλά δεν υπάρχει (Μιλιένοβιτς) και έναν που στα δικά του στάνταρ-δεν είναι και πολύ υψηλά για αυτό το επίπεδο, ενώ είχε και πολλά προβλήματα το τελευταίο 10ήμερο- προσπαθεί αλλά δεν φτάνει (Τσόχλας). Για αυτό ευθύνεται-και είναι μεγάλη η ευθύνη-ο Μαρκόπουλος και όχι τόσο γιατί δεν του βγήκε κάτι άλλο επιθετικά. Αν και δεν είδαμε ένα σωστό ποστάρισμα (στο 30λεπτο, όχι μετά στο κατς), μια συνεργασία ψηλών, έναν αιφνιδιασμό, ένα εύκολο λέι απ από πικ εν ρολ, κάτι... τέλος πάντων. Kαι με 17 πόντους στα πρώτα 19 λεπτά του 2ου ημιχρόνου mister; Ε όχι και έτσι... Που ήταν τα ατού; Τα πρότζεκτ; Σε αυτό το ματς... πουθενά.

Πάντως η καλή αμυντική παρουσία του ΠΑΟΚ σε μια δύσκολη έδρα απέναντι σε μια δύσκολη ομάδα δεν μπορεί παρά να είναι κρέντιτ και στον προπονητή που διάβασε και έκοψε τρανζίσιον, έξτρα πάσες και ινσάιντ γκέιμ του Άρη. Τόχασε όμως ο Σούλης το ματς, γιατί του ξέφυγε ο Ξανθόπουλος και για τα παραπάνω.

Όσο παιζόταν το σπορ (έστω αυτό το κακό μπάσκετ) ο ΠΑΟΚ είχε τον έλεγχο σχετικά εύκολα, είχε εγκλωβίσει τον Άρη που πνιγόταν και από το άγχος και ήταν θέμα χρόνου, με βάση την λογική, να βρει ένα καλό επιθετικό διάστημα (να μην μένει σε ατομικές ενέργειες που τον κρατούσαν μπροστά), να ξεφύγει με 10-12 πόντους και να τελειώσει το ματς.

Εσύ είσαι που το λες; Και δεν έγινε για 30 λεπτά εξαιτίας της κακής οργάνωσης στην επίθεση και στην 4η περίοδο το σπορ άλλαξε. Έγινε κατς-πολύ καλά έκανε ο Άρης αφού με «απόντα» τον Κάμινγκς, μόνο έτσι θα διεκδικούσε τη νίκη-ο ΠΑΟΚ κόλλησε καθώς σε κάθε πάσα στην ρακέτα οι παίκτες του Άρη έδιναν απίστευτο ξύλο-μπράβο στις αντοχές τους πάντως-οι μεν του ΠΑΟΚ σοκαρίστηκαν, ασχολούνται πλέον μόνο με τους διαιτητές, όταν αποφάσισαν να παίξουν απέξω, τα σουτ ήταν εκτός τόπου και χρόνου και απλά στο τέλος οι γηπεδούχοι χάθηκαν, το 4ποντο του Τσόχλα ήταν ψυχολογική τόνωση στο τέλος ενός τραγικού δεκάλεπτου και όταν πάει το ματς στο ένα σουτ (γιατί δεν έγινε φάουλ στον ΜακΦάντεν που και ένα μωρό έβλεπε ότι πάει για τρίποντο;)… άγχος.

Και εκεί που η κερκίδα είχε παγώσει, που οι παίκτες του Άρη είχαν το βάρος του χαμένου -7 σε χρόνο dt, που ο κόσμος άρχισε να γκρινιάζει έντονα, που με βάση την μπασκετική (και όχι μόνο) λογική την οποία απέρριψε πάντως ο Τσόχλας (αφορά ανθρώπους βρε «Άπο» και όχι μπάλες και μπασκέτες) ο ΠΑΟΚ θα είχε το ψυχολογικό μομέντουμ… μια από τα ίδια. Κακές επιθέσεις, άστοχα σουτ, μια δύο ευκαιρίες ο Άρης που αναγεννήθηκε και τέλος…

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να επιστρέψει στο Παλέ, μπορεί να κερδίσει εκεί. Το έδειξε. Αρκεί με την ίδια αμυντική επιμονή και λειτουργία (αυτή την φορά και απέναντι στον Κάμινγκς, έτσι;) να βρει τρόπο να ξεπεράσει τα δύο μεγάλα και μόνιμα μειονεκτήματα του από την αρχή της σεζόν. Τις βολές (άσχετα αν έχασε 13 και ο Άρης) και πάνω απόλα την επιθετική του οργάνωση, να λείψει αυτό το αλάι-μαλάι… Ένα εύκολο λέι απ, μια συνεργασία για ένα δύο χαλαρά καλάθια ψυχολογίας, κάτι που να δείξει ότι σε 7 μήνες έβγαλε δύο πράγματα η ομάδα παρά τις αστοχίες της εκεί απ΄ όπου αρχίζει το σύγχρονο μπάσκετ. Α και μερικές λεπτομέρειες… όπως το να χάνεις δύο σερί αμυντικά ριμπάουντ από βολές, ή η ομαδικότητα και η αποφασιστικότητα κάποιων παικτών που χθες ήταν σε υπόγειο πάρκινγκ επιπέδου 4, ή το να προσπαθείς να καρφώσεις από τα νεύρα σου και να σπας χέρι και στεφάνη. Όταν χάνονται απέναντι σε αντιπάλους που μπορούν να τους κοιτούν στα μάτια, υπάρχει θέμα ρε φίλε...

Και για να το λήξουμε με τα διασκεδαστικά της εισαγωγής… Ο γνωστός που βλέπει παντού εχθρούς και συνωμοσίες για την ομάδα του τι μας είπε (έγραψε…) χθες; Ότι, λέει, στον ΠΑΟΚ, λέει, μια χαρά, λέει, περνά (πωλείται μάλιστα αλλά από ποιους δεν λέει) αυτό το κλίμα της έλλειψης απαιτήσεων και στόχων, λέει, λόγω του χαμηλού μπάτζετ. Βρε τι λέει και ο κάθε αξιοπρεπής-σε μυαλό- κλαίει (από τα γέλια)…

*Φταίει ο Μαρκόπουλος; Άντε ρε… Όταν χάνει μια ομάδα, προφανώς ο προπονητής δεν φταίει. Αλλά όσοι κουρασμένοι από τη φουτμπαλέρα κομπάζουν ότι βλέπουν και κυρίως καταλαβαίνουν μπάσκετ, θα θέλαμε να μας πουν και που ακριβώς έφταιγε ο Μαρκόπουλος. Στο ματς, όχι στο recruiting του καλοκαιριού… Εκεί και μωρό παιδί… Δύο σημεία που φταίει λοιπόν-κάτι γράψαμε πιο πάνω για να βοηθήσουμε- δεν ακούσαμε και δεν διαβάσαμε από αυτούς που τόσο βλέπουν μπάσκετ. Μόνο το σύνθημα. Φταίει. Φχαριστούμε. ΟΚ η ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή. Η γη γυρίζει.

*Mαγκλογιάννης λέμε... Τεράστιο ταλέντο, πάντα τέτοια. Να μείνει λίγο στην άκρη κύριοι της ΚΕΔ, να ξεκουραστεί το παλληκάρι, να αποφασίσει τι θέλει να κάνει στη ζωή του με το μπάσκετ. Καλός ήταν ο Πουρσανίδης, καλύτερος από άλλες φορές ο Πηλοίδης, αλλά αμφότεροι ευθύνονται για το ρoντέο με δόσεις κατς στην 4η περίοδο. Αυτό... όχι μπάσκετ. Oυγκ...