Η Τούμπα περιμένει τον επαναστάτη της!

 Αν θες να βρεις την αλήθεια, πρέπει να ψάξεις πίσω από τις λέξεις. Αν θες να βρεις το νόημα, πρέπει να μπορείς να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές. Αν θες να βρεις την αγάπη, πρέπει να αποκωδικοποιείς το βλέμμα και αν θες να βρεις την κάλτσα που έχει χαθεί, ε, συγγνώμη όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει. Δεν υπάρχουν λύσεις για όλα τα μυστήρια τούτου του κόσμου! Εκείνο που δεν είναι μυστήριο, για να περάσουμε στο θέμα μας, είναι ο λόγος, για τον οποίο λατρεύεται ο Ρόμπερτ Μακ στην Τούμπα.

Και δεν είναι τα οκτώ γκολ που πέτυχε στην πρώτη του σεζόν στη Θεσσαλονίκη. Τότε που ξεκίνησε φουριόζος, αλλά ομοίως με όλη την ομάδα του ΠΑΟΚ εκείνης της σεζόν έπαθε καθίζηση στην πορεία. Δεν είναι καν τα είκοσι γκολ που πέτυχε στη δεύτερη σεζόν του στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι το γκολ με την Ντόρτμουντ, δεν είναι το γκολ στο Ντόρτμουντ, δεν είναι το χατ-τρικ με την Μπρόντμπι (σ.σ. συν δύο ασίστ) ή το λυτρωτικό τέρμα με την Λοκομοτίβ στις καθυστερήσεις στα μέσα του καυτού Ιουλίου.

Είναι, εκείνο το βράδυ. Εκείνο το βράδυ, που τον εξύψωσε στα μάτια όλων των οπαδών του ΠΑΟΚ, επειδή πήγε κόντρα στο κατεστημένο. Οι οπαδοί που λάτρεψαν τον Πάμπλο Γκαρσία - ο οποίος σε αγωνιστικό επίπεδο είχε προσφέρει λιγότερα – δε θα μπορούσαν να μην ταυτιστούν με τον Ρόμπερτ Μακ. Ήταν στις 2 Μαρτίου. Ήταν το γκολ που πέτυχε στο ξεκίνημα του ημιτελικού, αλλά κυρίως εκείνο που δεν μπήκε ποτέ. Ήταν η φάση στο 89’, όταν δεν καταλογίστηκε πέναλτι υπέρ του και υπέρ της ομάδας του, ένα πέναλτι που πιθανώς να οδηγούσε στην ισοφάριση του ματς σε 2-2.

Και ήταν – γιατί αυτό ήταν, ας μην γελιόμαστε – το μετά. Το «fuck you bastard» στον Ανδρέα Παππά, το φτύσιμο στον Χρήστο Μήτσιο, η αποβολή του και η τιμωρία του με τέσσερις αγωνιστικές μετά το ματς που δεν τελείωσε απέναντι στον Ολυμπιακό. Ο Ρόμπερτ Μακ είχε γίνει ήρωας, με τον τρόπο που όλοι οι αντιστασιακοί του ποδοσφαίρου αγιοποιούνται. Και τη σημαία της επανάστασης, που υψώθηκε στις αρχές Μαρτίου από τον ΠΑΟΚ, θα την κρατούσε ο Σλοβάκος ψηλά για καιρό.

«Τρελάθηκα και θέλω να το ξεχάσω», θα πει μετά από λίγο καιρό στο επίσημο περιοδικό που εκδίδει ο ΠΑΟΚ, γυρίζοντας το χρόνο πίσω στον ημιτελικό που τον πλήγωσε. «Έπειτα από όσα έχω ζήσει εδώ, αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ήταν η πιο εξοργιστική στιγμή στη ζωή μου. Είμαι 25 χρονών και ασχολούμαι 18 χρόνια με το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Πάνω στα νεύρα μου, λοιπόν, είπα ότι δεν θέλω να είμαι κομμάτι αυτού του ποδοσφαίρου. Ήταν μια συναισθηματική αντίδραση διότι ανυπομονούσα γι’ αυτό το παιχνίδι, ήθελα ν’ αγωνιστώ και να τελειώσει δίκαια. Όχι μ’ αυτόν τον τρόπο. Όπως και να ’χει όλα περνάνε με τον χρόνο. Ό,τι συνέβη είναι στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να τ’ αλλάξω».

Πριν από εκείνο το ματς, υπήρχε μια μάλλον φυσιολογική καριέρα… Όπως θα υπάρχει και μετά από τον ημιτελικό του 2016.

Λένε πίσω από κάθε μεγάλο άντρα, βρίσκεται μια μεγάλη γυναίκα. Δεν λένε πως πίσω από κάθε γενναίο άντρα, κρύβεται και μια βαριά… παντόφλα! Η Σούζαν, η γυναίκα που ξεμυάλισε τον Ρόμπερτ Μακ από την προηγούμενη σχέση του, η γυναίκα που παντρεύτηκε και με την οποία έφτιαξε οικογένεια, δεν ήταν συνηθισμένη νοικοκυρά που τον περίμενε στο σπίτι για να τον ρωτήσει «πώς πήγε το ματς αγάπη μου;». Είχε άποψη και τον πίεζε για να είναι όσο καλύτερος μπορεί.

- «Είναι πολύ γρήγορος και με καλή τεχνική κατάρτιση, αλλά νομίζω ότι παίζει λίγο φοβισμένα».

- «Κάθε φορά μου λέει «δεν παίζεις καθόλου με το κεφάλι, δεν κάνεις τάκλιν, δεν μπαίνεις στις μονομαχίες ή στις κόντρες όπως οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές. Μου κάνει συνεχώς παρατηρήσεις κι έχει δίκιο. Πρέπει να βελτιωθώ, όπως και κάθε ποδοσφαιριστής οφείλει να δουλεύει για να γίνεται καλύτερος».

Η Σούζαν ήρθε και κατέκλυσε τη ζωή του Ρόμπερτ Μακ. Όπως συνηθίζεται στα αγαπημένα και ερωτευμένα ζευγάρια, αμφότεροι ρίχνουν την… ευθύνη της αποπλάνησης στον άλλον και χωρίς να το καταλάβουν είδαν τα γεγονότα να κατακλύζουν τη ζωή τους, πριν προλάβουν να κρατήσουν ομπρέλα. Ο έρωτας, η σχέση, η γέννηση του Ρόμπιν, ο υποβιβασμός της Νυρεμβέργης και η πρόταση του ΠΑΟΚ. Ο δικέφαλος του Βορρά θα έβρισκε τότε έναν σύμμαχο, που ακούστηκε και στο φετινό μεταγραφικό παζάρι.

Ο Μίροσλαβ Στοχ τον συμβούλεψε να αποδεχτεί την προσφορά, ο Ρόμπερτ Μακ ήρθε στην Ελλάδα, ήρθε η γνωριμία με τον Άγγελο Αναστασιάδη και μετά όπως λίγο-πολύ ο καθένας καταλαβαίνει, δεν ήξερε από πού του ήρθε! «Με έβαλε κάτω και με ρωτούσε ένα σωρό πράγματα. Αργότερα κατάλαβα ότι ήταν απλά ο τρόπος του για να τα έχει όλα υπό έλεγχο. Στην αρχή σε τρομάζει λίγο, αλλά μετά είναι ωραίος τύπος», έλεγε με… εκκλησιαστική κατάνυξη για τον Έλληνα τεχνικό με τον οποίο κατάφερε να συνεργαστεί καλά για τους πρώτους μήνες.

Είχε ξεκινήσει ζεστός τη σεζόν με πέντε γκολ σε ένα ημερολογιακό μήνα, όμως το μεγάλο του λάθος το έκανε πριν το ντέρμπι από τον Ολυμπιακό. «Ήταν κάτι που μετάνιωσα, όμως στη ζωή πρέπει να μαθαίνεις ακόμα και αυτό αυτές τις επιλογές σου», έλεγε στην πορεία για την απόφασή του να παίξει με την Εθνική Σλοβακίας και να πάθει υποτροπή στον τραυματισμό του, με αποτέλεσμα να χάσει το ματς στο Φάληρο. Κάπου τότε φαίνεται πως έχασε και τον ρυθμό του, μαζί φυσικά με ολόκληρο τον ΠΑΟΚ. Ο Άγγελος Αναστασιάδης έφυγε, ο Ρόμπερτ Μακ τον αποχαιρετούσε με τη δήλωση «όλοι έχουν θετικά κι αρνητικά. Σίγουρα ήταν ενδιαφέρουσα περίπτωση», αλλά και η δική του δεν πάει πίσω. Ένας παίκτης που ξεκίνησε εκρηκτικά και μετά τον Γενάρη δε σκόραρε ποτέ ξανά!

Η… παντόφλα στο σπίτι λογικά θα ήταν μεγαλύτερη. Ο μπέμπης ανάγκαζε τη Σούζαν να ξενυχτάει και το μόνο χειρότερο από μια γκρινιάρα σύζυγο, είναι μια γκρινιάρα, άυπνη σύζυγος! Ο Ρόμπερτ είχε τον τρόπο να την χαλαρώνει. Το σπίτι στο Πανόραμα με την πισίνα για να δροσίζεται τις ζεστές μέρες, μια βόλτα στην παραλία όπου ο μικρός κοιμάται στο καρότσι του με τις ώρες σαν ναρκωμένος ή ένα ωραίο γεύμα με θαλασσινά που είναι τα αγαπημένα της.
«Η ζωή στην Ελλάδα είναι πολύ καλύτερη απ’ όσο μπορούσαμε να τη φανταστούμε. Είχαμε συνηθίσει σε ένα μοτίβο στη Γερμανία και φοβόμασταν την αλλαγή. Αλλά είναι όλα υπέροχα και οι άνθρωποι πολύ ζεστοί», εξομολογούταν η Σούζαν που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα λίγο μετά τον Μακ και πήγε στο γήπεδο τον Σεπτέμβριο στο ματς με την Ντιναμό Μινσκ, μαζί με τον μηνών γιο του. Ο Ρόμπερτ σε εκείνο το ματς δεν είχε πετύχει γκολ, αλλά τουλάχιστον η σύζυγος είχε πια ένα καλό λόγο να πει. «Στην Γερμανία ήταν διαφορετικά. Εδώ σκοράρει και παίζει πολύ καλύτερα».

Ακάθιστος… ύμνος!
Η Σλοβακία που γεννήθηκε και μεγάλωσε δεν έμοιαζε ποτέ να ικανοποιεί την τελειομανία του. Από την SK Slovak έφυγε όταν ήταν 15 ετών και δεν άλλαξε απλώς πόλη ή ομάδα. Άλλαξε χώρα και βρέθηκε στο Μάντσεστερ για τις ακαδημίες της Σίτι. «Οι πρώτοι άνθρωποι που με βοήθησαν στα όνειρά μου, ήταν οι γονείς μου. Η οικογένειά μου είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Δε δίστασαν να τα παρατήσουν όλα στη Σλοβακία για να έρθουν μαζί μου στην Αγγλία».

Στο Μάντσεστερ, ο Ρόμπερτ δούλεψε επαγγελματικά από παιδί. «Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία, έμαθα τα πάντα για το ποδόσφαιρο», θυμάται, όμως οι φιλοδοξίες του στην Αγγλία έβρισκαν ταβάνι. Η Σίτι βρισκόταν σε μια εποχή που άλλαζε αγωνιστική πολιτική, λεφτά υπήρχαν συνεπώς έτοιμοι ποδοσφαιριστές αγοράζονταν, και οι μικροί έφταναν μόνο μέχρι την U21 και μετά έπρεπε να βρουν ομάδα. «Υπήρχε ενδιαφέρον και από άλλες ομάδες στην Αγγλία, κυρίως για να με αποκτήσουν δανεικό, αλλά εγώ προτιμούσα τη Νυρεμβέργη».

Ήταν 19 όταν βρέθηκε στη Γερμανία και έπρεπε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της Bundesliga. Ο κόσμος τον υποδέχτηκε θερμά, το ίδιο και ο Μάρεκ Μίνταλ, ο οποίος ήταν σαν δεύτερος πατέρας για τον Ρόμπερτ στην Νυρεμβέργη. Ο… γιος, όμως, ήταν ατίθασος και λίγο έλειψε να πληρώσει το παραστράτημά του. Ένα τιτίβισμα στο twitter κατά του προπονητή του (σ.σ. «το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο σκατένια πολιτική. Μισώ τον καταραμένο τον προπονητή») επειδή τον έκανε αλλαγή στο ημίχρονο του αγώνα με τη Φράιμπουργκ το 2012 λίγο έλειψε να τερματίσει την καριέρα του.

Ο σύλλογος φάνηκε μεγαλόψυχος, τον τιμώρησε με 10.000 ευρώ πρόστιμο και 20 μέρες προπόνησης με τους ερασιτέχνες και η καριέρα του Μακ δεν τελείωσε εξαιτίας της κόντρας του με τον Ντίετερ Χέκινγκ. Αντιθέτως, άρχισε να βελτιώνεται και έφτασε μέχρι και σε αναπροσαρμογή συμβολαίου με ταυτόχρονη επέκταση για ένα χρόνο. Κάπου τότε εμφανίστηκε η Σούζαν, ο Ρόμπερτ βρήκε τον άνθρωπό του και μαζί ξεκίνησαν την οικογένειά τους, υιοθετώντας ένα σκυλί!

Η οικογένεια θα έπρεπε σύντομα να βρει καινούργια στέγη. Μετά από μια πολύ δύσκολη και σκληρή σεζόν, όπου η Νυρεμβέργη πέρασε ως και 19 ματς χωρίς να κερδίζει και 15.000 κόσμου έβριζε τους παίκτες στην προπόνηση, ήρθε ο υποβιβασμός. «Βρισκόμουν στη Γερμανία τέσσερα χρόνια και είπα στη Σούζαν ότι χρειάζομαι μια αλλαγή. Δεν μπορούσα να μείνω άλλο εκεί, δεν μπορούσα συνέχεια τους ίδιους ανθρώπους και της είπα «αν θέλω να παίξω καλύτερο ποδόσφαιρο πρέπει να φύγω από εδώ. Δεν ξέρω που θα πάω, αλλά εδώ δεν κάθομαι».

Κι έφυγε… Μίλησε με τον Μίροσλαβ Στόχ, αποδέχτηκε την πρόταση του ΠΑΟΚ, έμεινε δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ, έπαιξε σε ένα Euro, πήρε μεταγραφή στη Ζενίτ και τώρα επιστρέφει! Η ιστορία γράφτηκε και θα ξαναγραφτεί. Αρκεί η Σούζαν να κάνει σωστές παρατηρήσεις το βράδυ στο σπίτι…