«Στο Ρέντη η κορυφαία στιγμή μου»
SHARE:
-Πότε ήρθε η πρώτη σου επαφή με το βόλεϊ;
«Ξεκίνησα το βόλεϊ περίπου στα 13. Παράλληλα έπαιζα και μπάσκετ. Η κομβική στιγμή ήρθε στα 17 μου όταν είχαμε κάποιες επιτυχίες με την Εθνική Παίδων»
-Τότε ήταν που κατάλαβες ότι αυτό θα γίνει καθημερινότητα;
«Ναι, τότε επέλεξα να σταματήσω στο μπάσκετ και να αφιερωθώ στο βόλεϊ επαγγελματικά. Είχαμε βγει δεύτεροι στην Ευρώπη και στον κόσμο, όποτε αυτή ήταν η φυσική εξέλιξη»
-Θυμάσαι την πρώτη σου συμμετοχή;
«Η πρώτη μου συμμετοχή ήρθε στην Α1 ήρθε στα 17 μου χρόνια με τον Ηρακλή, όταν έγιναν κάποιες απεργίες των παικτών»
–Τι διαφορετικό συνάντησες στο εξωτερικό;
«Το πιο σημαντικό είναι ότι οι αθλητές αντιμετωπίζονται εκεί σαν εργαζόμενοι. Κατάλαβα από μικρός πως είναι να σου συμπεριφέρονται επαγγελματικά και αυτό δεν έχει να κάνει με το μπάτζετ. Να σου δώσω να καταλάβεις, είναι σα να δουλεύεις σε μια εταιρία και να προσπαθείς, με την απόδοση σου να φέρεις χορηγούς και επιτυχίες στην ομάδα»
-Έχεις διαγράψει μεγάλη πορεία στον χώρο. Ποια στιγμή κρατάς ως κορυφαία;
«Σίγουρα η περσινή κατάκτηση του πρωταθλήματος στου Ρέντη. Ήταν οι συνθήκες, τα μπρέικ, ότι ο Ολυμπιακός ήταν το φαβορί και τον κερδίσαμε στην έδρα του. Στα 38 μου χρόνια κατέκτησα ένα πρωτάθλημα που για πολλούς ήταν ανέλπιστο και δώσαμε μεγάλη χαρά»
-Πολλά τα χρόνια της υπομονής, ε;
«Είναι δύσκολο όταν έχεις παίξει τόσα πολλά χρόνια να έχεις την υπομονή και την επιμονή να περιμένεις το αποτέλεσμα στο τέλος, ειδικά σε μια τέτοια ηλικία, για αυτό είναι τόσο σημαντικό για εμένα»
-Τι περιλαμβάνει μια τυπική σου ημέρα;
«Το κάνω πάρα πολλά χρόνια. Όταν κάνεις πρωταθλητισμό όλη η μέρα σου γυρνάει γύρω από αυτό. Διπλές προπονήσεις, μια ρουτίνα με το φαγητό και το βράδυ, που έχεις λίγο χρόνο για τον εαυτό σου»
-Και τι είναι αυτό που σε χαλαρώνει;
«Θα πάω σινεμά ή έστω κάποια ταινία στο σπίτι. Σε «φουλ» περίοδο είναι δύσκολο το κάτι παραπάνω»
-Αγαπημένη ταινία;
«Είμαι των ψυχολογικών θρίλερ. Στην κορυφή μου είναι το «Seven»»
-Σειρές παρακολουθείς;
«Υπάρχει το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να τις δούμε στα ταξίδια και στις αποστολές. Μου αρέσει το "Narcos"»
-Τι θα φας, όταν είναι να «ξεφύγεις»;
«Κυρίως ευρωπαϊκή κουζίνα, κάτι που να είναι καλά ψημένο. Δεν μου αρέσουν οι «περίεργες» γεύσεις»
-Έχεις κάποιο χόμπι;
«Μου αρέσει το σνόουμπορτ, αλλά χειμώνα είναι λίγο «ζόρικα» τα πράγματα και δεν μπορείς να το ρισκάρεις»
-Αγαπημένος προορισμός διακοπών;
«Έχοντας παίξει μια χρονιά στα Κανάρια, έγινε αγαπημένη περιοχή. Είναι τροπικό το τοπίο. Γενικότερα, με ξεκουράζουν αρκετά οι διακοπές σε ιστιοπλοϊκό»
–Έφτασες στα 39. Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να συνεχίζεις;
«Μου αρέσει ο αθλητισμός και αυτό μου δίνει ζωή και ενέργεια. Η φάση των προπονήσεων, των αγώνων με τα παιδιά στα αποδυτήρια. Όλα αυτά δίνουν δύναμη για να συνεχίσω σε αυτό το επίπεδο. Επίσης, ήμουν τυχερός που δεν είχα σοβαρούς τραυματισμούς»
-Αν γυρνούσες πίσω στον χρόνο, θα άλλαζες κάποια απόφαση σου;
«Οι εποχές έχουν αλλάξει πολύ. Αυτή η περίοδο που διανύουμε είναι ιδανική για να συνδυάσει επαγγελματική καριέρα στο βόλεϊ με σπουδές, αν γίνεται και στο εξωτερικό. Αυτό θα έκανα και εγώ τώρα»
-Τι θα συμβούλευες κάποιον νέο και ταλαντούχο που θέλει να ασχοληθεί με το βόλεϊ;
«Θα του έλεγα να έχει ένα «δυνατό» πτυχίο για την συνέχεια. Οι απολαβές πολύ σπάνια σου εξασφαλίζουν το υπόλοιπο της ζωής σου, οπότε πρέπει να έχεις γερές βάσεις»
