Ο Σαββίδης, το Toumba Magazine και ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός στην Ελλάδα

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και υπεύθυνος έκδοσης του Toumba Magazine μίλησε για τη «γέννηση» της ιδέας του «ασπρόμαυρου» περιοδικού που έχει πάρει διθυραμβικά σχόλια και βραβεία σε Ελλάδα και εξωτερικό, τα επόμενα βήματα, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον Ιβάν Σαββίδη

Ο Παναγιώτης Αρωνιάδης παραχώρησε εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στην ιστοσελίδα golasomag.com με τη συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από το Toumba Magazine, τον Ιβάν Σαββίδη, τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό στην Ελλάδα, αλλά και το Euro 2004.

Πώς ξεκίνησε το περιοδικό;

Ήταν σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όντας ο διευθυντής των νέων Μέσων, το βασικό καθήκον μου ήταν η ψηφιακή ανάπτυξη του συλλόγου. Αλλά τα περιοδικά ήταν η ... αδυναμία μου, και η φιλοδοξία μου ήταν να συνδυάσω την ψηφιακή εποχή με την... ξεθωριασμένη χαρακτηριστική μυρωδιά του χαρτιού.

Μου προτάθηκε να δημιουργήσω ένα περιοδικό από την αρχή, η πρόκληση που έθεσε το συμβούλιο ήταν να κάνουμε το καλύτερο που τυπώθηκε ποτέ στην Ελλάδα, το αποδέχθηκα και το περιοδικό Toumba Magazine γεννήθηκε.

Επέλεξα να συνεργαστώ με μια πραγματικά μικρή ομάδα κορυφαίων επαγγελματιών, ώστε να μπορέσω να διαμορφώσω τη φιλοσοφία του περιοδικού όπως ήθελα (δηλαδή έπρεπε να γράψω τα περισσότερα από τα άρθρα), και δώσαμε το όνομα του περιοδικού προς τιμήν του όμορφου γηπέδου του ΠΑΟΚ, την Τούμπα. Είναι ένα έργο για το οποίο είμαι πραγματικά περήφανος και ποτέ δεν θα άλλαζα τα καρδιοχτύπια, την αγωνία και τις άγρυπνες νύχτες που μου προσέφερε (και μου προσφέρει).

Ποια άλλα περιοδικά σας ενέπνευσαν;

Βασική μας έμπνευση είναι ο ΠΑΟΚ και η ιδιαίτερη κουλτούρα του. Υπάρχουν πολλά -πραγματικά- μεγάλα περιοδικά όπως το Soccerbible, Rabona, Panenka, 8by8, Howler, Pickles, Mundial, Glory. Όμως, όλοι μπορούν να δουν μέσα από την ανάγνωση του Toumba Magazine προσπαθήσαμε να περάσουμε τις ιδέες και τη φιλοσοφία μας μέσα στα περιοδικά ποδοσφαίρου.

Τι προσπαθείτε να επιτύχετε στα θέματα σας;

Προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε την εικόνα του συλλόγου μέσω ενός πολύ σύγχρονου, ελάχιστου και εξαιρετικά αισθητικού σχεδιασμού σε συνδυασμό με υψηλής ποιότητας άρθρα και συνεντεύξεις. Θέλουμε να παρουσιάσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στο ποδόσφαιρο.

Έτσι, η φιλοδοξία μας είναι να εκπαιδεύσουμε μια νέα γενιά οπαδών, να τους κάνουμε να αγαπήσουν τον ΠΑΟΚ και να κατανοήσουν τη φιλοσοφία του συλλόγου μέσα από το περιοδικό μας. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, είναι σημαντικό να έχουμε φρέσκες ιδέες, ισχυρές εικόνες και μια σαφή οπτική ταυτότητα που συνδυάζει το μοντέρνο σχεδιασμό με το παλιό ποδόσφαιρο και καλά άρθρα.

Πώς θα περιγράφατε τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό στην Ελλάδα;

Με μια λέξη; Δύσκολος. Και σίγουρα συναισθηματικός. Συχνά πολύ συναισθηματικός. Κυρίως όλα σχετίζονται με τη νίκη, με κάθε κόστος. Δεν επιτρέπεται να χάσουν μεγάλες ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, έτσι η πίεση είναι τεράστια.

Τα γήπεδα δεν είναι γεμάτα, αφού η οικονομική κρίση και η διαφθορά έκαναν τον κόσμο να χάσει το ενδιαφέρον του. Οι Έλληνες είναι πολύ θορυβώδεις, δημιουργώντας φανταστική ατμόσφαιρα στα ντέρμπι. Το τελετουργικό αγώνων περιλαμβάνει pregame με καφέ ή μπύρα και φαστ φουντ δίπλα στο γήπεδο και το postgame πραγματοποιείται σε ραδιοφωνικές εκπομπές με τους οπαδούς να αναλαμβάνουν ως έμπειροι προπονητές που δείχνουν τι έκανε λάθος ο προπονητής και η ομάδα τους έχασε...

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της μόδας και της ποδοσφαιρικής κουλτούρας;

Είναι μια αυξανόμενη τάση. Δεν είναι πάντα επιτυχής. Όλο και πιο συχνά βλέπετε εταιρείες ένδυσης εμπνευσμένες από την κουλτούρα του ποδοσφαίρου και ταυτόχρονα τα σετ ποδοσφαίρου και τα ενδύματα να ακολουθούν το στυλ της μόδας στο δρόμο.

Πιστεύω ότι ο Μπέκαμ ήταν αυτός που άλλαξε το καθεστώς και κατάφερε να συνδυάσει το ποδόσφαιρο και τη μόδα. Σήμερα οι ποδοσφαιριστές θεωρούνται style icons. Μη με ρωτάς αν είναι πραγματικά κομψό όμως...

Το περιστατικό με τον κ.Σαββίδη πως το σχολιάζετε; Ποια ήταν η αντίδρασή σας;

Όπως γνωρίζετε, μια εικόνα μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και η ιστορία ενός κακού είναι σαφώς πιο ελκυστική από μια ιστορία επιτυχίας. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι ο πρόεδρος μας έδειξε το όπλο στον διαιτητή. Ωραίος σαν τίτλος, αλλά ψευδή είδηση.

Όλα αυτά βασίστηκαν σε μια φωτογραφία, δεν είναι άνθρωπος με κακές προθέσεις. Ήταν μια συναισθηματική έξαρση μετά από ένα λάθος του διαιτητή που θα μπορούσε να στερήσει από τον ΠΑΟΚ έναν τίτλο πρωταθλήματος, που άξιζε, μετά από 33 χρόνια. Ο κ. Σαββίδης δεν έχει απειλήσει ποτέ κανέναν. Είναι επιχειρηματίας που καταπολεμά τη διαφθορά, δέχεται απειλές για τη ζωή του και έχει επενδύσει πολλά χρήματα στο ποδόσφαιρο.

Δεν υπήρχε καμία αντίδραση, αφού κανείς δεν είχε δει το όπλο, παρά μόνο φαινόταν στη συγκεκριμένη φωτογραφία. Ο κ. Σαββίδης έκανε ένα λάθος και ζήτησε συγγνώμη. Τα υπόλοιπα είναι πολιτική. Δουλεύω σχεδόν 20 χρόνια στο ποδόσφαιρο και γνωρίζω ποιες είναι οι πραγματικές απειλές. Έχω δεχθεί και εγώ...

Ποιες άλλες πρωτοβουλίες / σχέδια έχετε προγραμματίσει;

Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών που βρίσκομαι στον ΠΑΟΚ εγώ και η ομάδα μου δημιουργήσαμε τη νέα επίσημη ιστοσελίδα που βραβεύτηκε ως η καλύτερη στην Ελλάδα, τη νέα επίσημη εφαρμογή του ΠΑΟΚ, προχωρήσαμε στο περιοδικό Toumba Magazine που έλαβε τρία βραβεία στην Ελλάδα ενώ βραβεύτηκε ως το δεύτερο καλύτερο περιοδικό στην Ευρώπη, κατακτώντας το Silver Award από την κριτική επιτροπή στην κατηγορία των εκδόσεων.

Αυτή τη στιγμή προγραμματίζουμε τη συνολική επανασχεδίαση της οπτικής ταυτότητας του ΠΑΟΚ New Media, μια νέα πύλη για τον ειδικό δεσμό μεταξύ του ΠΑΟΚ και της Θεσσαλονίκης, μια νέα εφαρμογή το PAOK Football Quiz και μια νέα μουσική πλατφόρμα που θα παρουσιάσει τις λίστες μουσικής που ακούν οι παίκτες μας, τα podcast, οι ζωντανές συνεντεύξεις, τα σχόλια παιχνιδιών και πολλά άλλα ...

Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από το Euro του 2004;

Πολλές και ζωντανές ακόμη! Πως μπορεί κανείς να ξεχάσει αυτό το όνειρο; Κανείς δεν πίστευε πως θα φθάναμε τόσο μακριά, τερματίζοντας ως πρωταθλητές. Ήταν μια απίστευτη περίοδος για όλη την χώρα, ειδικά για εμάς που αγαπάμε και εργαζόμαστε στο ποδόσφαιρο. Όλοι πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά...