ΣΚΕΠΤΙΚΟ: Έτσι αποφάσισε ο αθλητικός δικαστής για ΠΑΟΚ!

Όπως είναι ήδη γνωστό, το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό όργανο της Super League έκρινε πως η αναμέτρηση ΠΑΟΚ-ΑΕΚ δεν ολοκληρώθηκε με υπαιτιότητα των γηπεδούχων και κατακυρώνει το ματς με σκορ 3-0 στους φιλοξενούμενους. Για την υπαιτιότητα της διακοπής, από τον ΠΑΟΚ αφαιρούνται 3 βαθμοί από το φετινό πρωτάθλημα και 2 από το επόμενο.

Παράλληλα, επιβάλει στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ τρεις αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών 63.000 ευρώ πρόστιμο για τις συμπεριφορές του Ιβάν Σαββίδη και του Λούμπος Μίχελ, ενώ στο μεν πρώτο επιβάλει 3ετή απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο και 100.000 ευρώ πρόστιμο για το παράπτωμα της απειλής, στο δε δεύτερο 90 ημέρες απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους και 15.000 ευρώ πρόστιμο για τα παραπτώματα της εξύβρισης διαιτητή και της απόπειρας βιαιοπραγίας σε βάρος του δημοσιογράφου Μανώλη Βογιατζάκη.

Στο σκεπτικό της απόφασής του, ο αθλητικός δικαστής Σπύρος Καποδίστριας καταλήγει ότι αυτή: «βασίσθηκε στην ορθή εκτίμηση ότι δεν θα μπορούσε να υποχρεωθεί η ομάδα της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. να συμμετάσχει στην επανέναρξη και στην ολοκλήρωση του επίμαχου ποδοσφαιρικού αγώνα, λόγω της έντονης ανασφάλειας και του φόβου που δοκίμασαν τα μέλη της, συνεπεία της προπεριγραφόμενης καταστάσεως, η οποία είχε προηγουμένως λάβει χώρα εντός του αγωνιστικού χώρου. Και ναι μεν οι συνθήκες που επικρατούσαν στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες του γηπέδου ήταν ομαλές, κατά τον χρόνο της ανακοινώσεως της αποφάσεως οριστικής διακοπής του αγώνα από τον διαιτητή, ωστόσο, τα εκτιθέμενα περιστατικά (βίαιη είσοδος του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο, συνοδεία εύσωμων ανδρών της προσωπικής του ασφάλειας, με εριστική και απειλητική διάθεση, επιθέσεις εκ μέρους του σε βάρος των μελών της αποστολής της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε., ενώ αυτός έφερε πυροβόλο όπλο, σε συνδυασμό και με τις ενέργειες του Lubos Michel, καθώς και την εν γένει έκρυθμη κατάσταση που επικρατούσε στον αγωνιστικό χώρο) είχαν διαταράξει μόλις προσφάτως τότε την τάξη και τις συνθήκες ασφάλειας στον αγωνιστικό χώρο του Γηπέδου Τούμπας και είχαν επηρεάσει αρνητικά τη διάθεση και την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., οι οποίοι φοβούνταν πως ήταν σφόδρα πιθανή η εκ νέου δημιουργία έκρυθμης και ανεξέλεγκτης καταστάσεως στο γήπεδο, με απρόβλεπτες δυσμενείς συνέπειες για την υγεία και τη σωματική ακεραιότητά τους. Ως εκ τούτων, η Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ. κατέστη αποκλειστικώς «υπαίτια» για την οριστική αυτή διακοπή της επίμαχης ποδοσφαιρικής αναμετρήσεως, πριν την κανονική λήξη της, καθώς ευθύνεται αντικειμενικώς για τις ανωτέρω πράξεις των εκπροσώπων της, οι οποίες πυροδότησαν το κλίμα εντάσεως και εκφοβισμού των μελών της αποστολής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. και εντεύθεν είχαν ως συνέπεια την μη ολοκλήρωση του αγώνα».

Ας δούμε αναλυτικά ορισμένα από τα κρίσιμα σημεία του σκεπτικού που έκριναν και την απόφαση του αθλητικού δικαστή:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΑΒΒΙΔΗ ΣΕ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ:
«Συνεπεία, δε, των ανωτέρω αποδεικνυόμενων πραγματικών περιστατικών, προκλήθηκε κλίμα φόβου, ιδιαίτερης εντάσεως και ανασφάλειας στα μέλη της αποστολής της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., ήτοι στους ποδοσφαιριστές και τους αξιωματούχους της. Πλέον συγκεκριμένα, η βίαιη και χωρίς δικαίωμα είσοδος του εγκαλούμενου Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη, στον αγωνιστικό χώρο με εμφανή απειλητική διάθεση και αντίστοιχες κινήσεις, φέροντας πυροβόλο όπλο στη ζώνη του και με τη συνοδεία εύσωμων ανδρών της ιδιωτικής του ασφάλειας, σε συνδυασμό και με την βίαιη απώθηση του αξιωματούχου της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. (σ.σ. Δημητριάδη), αλλά και την ενέργειά του να κινηθεί ομοίως επιθετικά και απειλητικά προς τον πάγκο της φιλοξενούμενης ομάδας, σαφώς διασάλευσε την ομαλότητα της διεξαγωγής του επίμαχου ποδοσφαιρικού αγώνα και αποτέλεσε την αιτία προκλήσεως φόβου και ανασφάλειας στα μέλη της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε. (…) Μάλιστα, το γεγονός ότι ο εν λόγω εγκαλούμενος, κατά τον χρόνο της επιθέσεώς του σε βάρος του ανωτέρω αξιωματούχου της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε., έφερε πυροβόλο όπλο στη ζώνη του, ήτοι σε εμφανές και ευχερώς προσιτό σημείο -δεδομένου ότι είχε βγάλει προηγουμένως το μπουφάν του-, το οποίο (όπλο) έπιασε με το χέρι του, ενώ κινείτο με επιθετική και απειλητική διάθεση εναντίον του, επέτεινε σαφώς τον προκληθέντα σε αυτόν φόβο και ανησυχία.

Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση που δεν υπέπεσε στην άμεση αντίληψη του Βασιλείου Δημητριάδη η οπλοφορία του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη, κατά την ανωτέρω σε βάρος του βίαιη επίθεση, όπως ισχυρίζονται οι εγκαλούμενοι, τότε και πάλι ουδόλως δύναται να αναιρεθεί ο πράγματι προκληθείς σε αυτόν φόβος και η ανησυχία, καθώς το γεγονός αυτό (οπλοφορία) περιήλθε σε γνώση του άμεσα, μετά την πάροδο λίγων λεπτών, από τους τρομοκρατημένους ποδοσφαιριστές της ομάδας του και ενώ είχε προηγηθεί η σαφώς απειλητική συμπεριφορά του εγκαλουμένου, που συνίστατο στην απειλή ασκήσεως βίας εναντίον του (…) Η δε οπλοφορία του εν λόγω εγκαλουμένου, η οποία περιήλθε σε γνώση του Βασιλείου Δημητριάδη είτε εξ ιδίας αντιλήψεώς του, καθ’ ο χρόνο εκτυλίχθηκε το σχετικό συμβάν, είτε κατόπιν μεταγενέστερης πληροφορήσεώς του, ενόσω, όμως, ακόμη το περιστατικό αυτό ήταν νωπό στη συνείδησή του, επέτεινε έτι περαιτέρω την ταραχή και την αγωνία του σε σχέση με το αίσθημα της ασφάλειάς του».

«ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ»
«Ο προκείμενος ισχυρισμός των εγκαλουμένων, περί νόμιμης οπλοφορίας του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη εντός του γηπέδου, ελέγχεται απορριπτέος, ως νόμω αβάσιμος, καθώς, με τη διάταξη του άρθρου 41ΣΤ παρ. 1 περ. γ΄ του Ν. 2725/1999, τυποποιείται ως ποινικό αδίκημα και απαγορεύεται ρητώς η εκ προθέσεως κατοχή ή χρήση αντικειμένων, που μπορούν να προκαλέσουν σωματικές βλάβες, μέσα σε αθλητικές εγκαταστάσεις ή στον αμέσως περιβάλλοντα χώρο τους ή στις βοηθητικές εγκαταστάσεις ή στους χώρους προσελεύσεως και σταθμεύσεως, κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδηλώσεως. Επομένως, ο εγκαλούμενος Ιωάννης (Ιβάν) Σαββίδης παρανόμως έφερε το πυροβόλο όπλο του, για το οποίο διέθετε, βέβαια, νόμιμη άδεια, εντός των χώρων των αθλητικών εγκαταστάσεων του γηπέδου της Τούμπας.

Σε κάθε, δε, περίπτωση, ο επικουρικώς προβαλλόμενος ισχυρισμός των εγκαλουμένων, περί συγγνωστής νομικής πλάνης του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη, ως προς την εκ μέρους παράνομη οπλοφορία εντός του γηπέδου, δεδομένου ότι από την χορηγηθείσα σε αυτόν άδεια κατοχής και οπλοφορίας προέκυπτε ρητώς μόνον η σχετική απαγόρευση οπλοφορίας εντός ελεγχόμενων, κατά τον κανονισμό Πολιτικής Αεροπορίας, χώρων των αεροδρομίων, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Και τούτο, καθώς ο εγκαλούμενος Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ, τυγχάνει έμπειρος επιχειρηματίας με πολυσχιδή και εξαιρετικά επιτυχημένη επιχειρηματική δράση τόσο στην ημεδαπή, όσο και στην αλλοδαπή, στον χώρο των καπνών, των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, καθώς και στον ποδοσφαιρικό τομέα. Από την ιδιαίτερα, δε, δραστήρια ενασχόλησή του με τον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, γνώριζε ή τουλάχιστον όφειλε και μπορούσε ευχερώς να γνωρίζει, κατόπιν σχετικής ενημερώσεώς του και από τους νομικούς του συμβούλους, ότι η οπλοφορία, μολονότι είχε χορηγηθεί σε αυτόν νόμιμη άδεια, απαγορεύεται ρητώς εντός των αθλητικών εγκαταστάσεων, κατά τη διάρκεια αθλητικών εκδηλώσεων.

Άλλωστε, παρά τις απειλές, τις οποίες φέρεται ότι έχει δεχθεί στο παρελθόν τόσο προσωπικώς ο εγκαλούμενος, Ιωάννης (Ιβάν) Σαββίδης, και η οικογένειά του, όσο και οι επιχειρήσεις του, δεν υφίστατο αντικειμενικός λόγος να φέρει αυτός το πυροβόλο όπλο του εντός των χώρων του Γηπέδου της Τούμπας, κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του επίμαχου ποδοσφαιρικού αγώνα, καθώς αφενός μεν συνοδευόταν από αρκετούς άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας, που λάμβαναν επαρκή μέτρα για την προστασία του και την διαφύλαξη της σωματικής του ακεραιότητας, αφετέρου δε στις εν λόγω αθλητικές εγκαταστάσεις ευρίσκονταν μόνον οι φίλαθλοι της γηπεδούχου Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., των οποίων ο εγκαλούμενος τυγχάνει του απολύτου σεβασμού τους».

Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΠΑΟΚ ΠΕΡΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗ
«Οι εγκαλούμενοι ισχυρίζονται ότι ο Ιωάννης (Ιβάν) Σαββίδης εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο από δικαιολογημένη αγανάκτηση, ένεκα της κατάφωρα άδικης για την ομάδα του προηγούμενης διαιτητικής αποφάσεως, για την ακύρωση του αμφισβητούμενου τέρματος, που θα έκρινε στην ουσία και τον τίτλο του τρέχοντος πρωταθλήματος. Επίσης, υποστηρίζουν ότι ο ίδιος εγκαλούμενος είχε ασυναίσθητα παραλείψει να αφήσει προηγουμένως το πυροβόλο όπλο του στο γραφείο ή στο αυτοκίνητό του, ότι ένεκα της υπερέντασης της στιγμής έβγαλε ακολούθως το μπουφάν του εντός του αγωνιστικού χώρου και ότι ουδεμία πρόθεση είχε να επιδείξει τοιουτοτρόπως το όπλο, το οποίο έφερε, ή να απειλήσει οποιονδήποτε παρευρισκόμενο στο σημείο.

Ωστόσο, άπαντες οι ανωτέρω ισχυρισμοί των εγκαλουμένων, τυγχάνουν απορριπτέοι ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Ειδικότερα, μπορεί οι προηγηθείσες τυχόν εσφαλμένες διαιτητικές αποφάσεις του εν λόγω διαιτητή του αγώνα – η ορθότητα των οποίων δεν αποτελεί αντικείμενο της προκείμενης πειθαρχικής διαδικασίας- να προκάλεσαν την έντονη δυσαρέσκεια τόσο των φιλάθλων, όσο και των παραγόντων της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., μεταξύ των οποίων και του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη, δοθέντος ότι, κατά τις παραστάσεις τους, θεωρούσαν πως οι εν λόγω διαιτητικές αποφάσεις ήσαν αδικαιολόγητες και ότι είχαν ληφθεί εσκεμμένα, προκειμένου να επηρεασθεί δυσμενώς σε βάρος τους το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα, αλλά και η δυνατότητα της ομάδας τους να διεκδικήσει τον τίτλο, ωστόσο σε κάθε περίπτωση ο ως άνω εγκαλούμενος, υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ. -το μέτρο ευθύνης του οποίου είναι αυξημένο, ένεκα ακριβώς της εν λόγω ιδιότητάς του, που επέτασσε την επίδειξη εκ μέρους του υποδειγματικής συμπεριφοράς, προκειμένου να αποτελεί πρότυπο για τους φιλάθλους της ομάδας του Π.Α.Ο.Κ.-, όφειλε να περιορισθεί αποκλειστικώς εντός του πλαισίου της νομίμου και θεμιτής πάντοτε, δυνατής δράσεώς του και να καταγγείλει στις αρμόδιες ποδοσφαιρικές αρχές τις προδήλως εσφαλμένες, κατ’ αυτόν, διαιτητικές αποφάσεις, ως και τις δυσμενείς συνέπειές τους, αναφορικά με την έκβαση του επίμαχου ποδοσφαιρικού αγώνα. Άλλοις λόγοις, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ούτε είναι ανεκτή, με βάση τις ιδέες του μέσου συνετού και εμφρόνως σκεπτόμενου ανθρώπου, η ανωτέρω περιγραφόμενη απειλητική και άκρως εριστική συμπεριφορά του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη από το τυχόν αίσθημα αγανακτήσεως και δυσθυμίας του, συνεπεία των οιωνδήποτε εσφαλμένων αποφάσεων των διαιτητών.

Ο εγκαλούμενος, εξάλλου, προβαίνοντας στις ανωτέρω περιγραφόμενες ενέργειές του, ήτοι στην είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο, συνοδεία πλείστων ανδρών της προσωπικής του ασφάλειας, με επιθετικά-απειλητικά νεύματα, στη βίαιη απώθηση του εκπροσώπου της φιλοξενούμενης ομάδας και σε απειλητικές κινήσεις προς τα μέλη της αποστολής της, σε συνδυασμό και με το ότι αυτός, βγάζοντας το μπουφάν του, κατέστησε εμφανές στη δημόσια θέα το γεγονός ότι έφερε όπλο, ευχερώς προσιτό προς ενδεχόμενη χρήση του, γνώριζε ότι η επαπειλούμενη εκ μέρους του ενέργεια ήταν αυτή της ασκήσεως βίας, ενώ αποδέχθηκε το ενδεχόμενο να προκαλέσει στα μέλη της αποστολής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. και ιδίως στον παθόντα, Βασίλειο Δημητριάδη, φόβο και ανησυχία για την ασφάλεια και τη σωματική τους ακεραιότητα».

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΙΧΕΛ ΣΕ ΚΟΜΙΝΗ ΚΑΙ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ
«Από την εν γένει συμπεριφορά του εγκαλουμένου, και δη από το γεγονός ότι αυτός εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο, τρέχοντας με σκοπό να προσεγγίσει τον ως άνω διαιτητή, με επιθετική και εριστική διάθεση, σε συνδυασμό και με την χαρακτηριστική ένταση των απειλητικών χειρονομιών του, συνάγεται ότι η φράση, την οποία αυτός απηύθυνε προς τον διαιτητή του αγώνα ήταν ευθέως απειλητική τουλάχιστον για την επαγγελματική ανέλιξη και πορεία του τελευταίου στο χώρο της διαιτησίας, καθώς, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής, δεν εξικνείτο έως της προαναγγελίας της νόμιμης και θεμιτής δράσεως του εγκαλουμένου, δια της υποβολής σε βάρος του διαιτητή αναφοράς-καταγγελίας, εξαιτίας της τυχόν επαγγελματικής του ανεπάρκειας, αλλά περιείχε και υπαινιγμό, που υποδήλωνε σαφώς την προαίρεση, αλλά και τη δυνατότητα του ιδίου του εγκαλουμένου, να μετέλθει και αθέμιτων μέσων, που αντίκεινται σε επιτακτικούς ή απαγορευτικούς κανόνες, ώστε να ανακόψει το επαγγελματικό μέλλον του Γεωργίου Κομίνη. Ωστόσο, δεν αποδεικνύεται εν προκειμένω ότι η εν λόγω απειλητική συμπεριφορά του Michel Lubos ενείχε ικανή βαρύτητα και σοβαρότητα, ώστε να εμποιήσει στον απειληθέντα διαιτητή του αγώνα τρόμο και ανησυχία. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την από 12-03-2018 ένορκη μαρτυρική κατάθεση του ως άνω διαιτητή, Γεωργίου Κομίνη, ενώπιον των αρμοδίων προανακριτικών υπαλλήλων της Δ.Α.Θ./Υ.Α.Β.Α.Χ., αυτός δεν εξέλαβε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του εγκαλουμένου ως απειλή για την σωματική του ακεραιότητα, αλλά ως ένα απλό υπονοούμενο για την επαγγελματική του καριέρα. Επισημαίνει, δε, στην ίδια ένορκη κατάθεσή του ότι, μετά από αυτό το περιστατικό, δεν έγινε αποδέκτης οιασδήποτε άλλης ενόχλησης από το συγκεκριμένο άτομο. Μάλιστα, ουδόλως ανέφερε πως αισθάνθηκε τρόμο ή ανησυχία για την πορεία της επαγγελματικής του καριέρας, ως διαιτητή, ενώ δήλωσε ρητώς ότι για την ως άνω φράση, την οποία του απηύθυνε ο εγκαλούμενος Michel Lubos, δεν επιθυμούμε την άσκηση ποινικής διώξεως σε βάρος του.

Ωστόσο, η ίδια ως άνω συμπεριφορά του εν λόγω εγκαλουμένου κρίνεται τουλάχιστον ως απαξιωτική και προσβλητική για το πρόσωπο του διαιτητή του αγώνα, συνιστούσε, δε, σε κάθε περίπτωση ευθεία μομφή για τη διαιτητική ικανότητα του Γεωργίου Κομίνη και έλαβε χώρα με προφανή σκοπό εξυβρίσεως του τελευταίου.

(…) Σε κάθε, δε, περίπτωση, ο προκείμενος ισχυρισμός τους (σ.σ. ότι δεν βιαιοπράγησε σε βάρος του Μανώλη Βογιατζάκη) αναιρείται ευθέως από το οπτικό, άνευ ήχου, υλικό, το οποίο επισυνάφθηκε στη δικογραφία, από το οποίο προκύπτει ανενδοίαστα ότι ο εγκαλούμενος Lubos Michel απώθησε βιαίως τον δημοσιογράφο της «NOVA», Εμμανουήλ Βογιαντζάκη, με τα χέρια του δύο φορές».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
«Οι ποδοσφαιριστές και οι αξιωματούχοι της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. είχαν επηρεασθεί ιδιαιτέρως από το κλίμα υψηλής εντάσεως και εκφοβισμού τους, που είχε προκληθεί από τη Βίαιη και χωρίς νόμιμο δικαίωμα είσοδο του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο, με τη συνοδεία πλείστων ανδρών της προσωπικής του ασφάλειας, καθώς και από την επακολουθήσασα συμπεριφορά τόσο αυτού, όσο και των λοιπών παραγόντων της γηπεδούχου Π.Α.Ε. Η ψυχική τους κατάσταση αναμφίβολα δεν ήταν η προσήκουσα και δεν τους επέτρεπε να επανέλθουν στον αγωνιστικό χώρο και να αγωνισθούν, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο προσωρινώς τότε διακοπείς αγώνας. Άλλωστε, δεν υπήρξε επίσημη ενημέρωση προς την Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., σχετικά με την τυχόν οριστική αποχώρηση του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη από το γήπεδο, ενώ μετά την έκρυθμη κατάσταση, που είχε εκτυλιχθεί στον αγωνιστικό χώρο, το ενδεχόμενο της επανενάρξεως του αγώνα, θα μπορούσε να λάβει επικίνδυνες διαστάσεις για την ασφάλεια των μελών της αποστολής της φιλοξενούμενης ομάδας

Το γεγονός ότι εξήλθε των αποδυτηρίων στον αγωνιστικό χώρο μόνον η ομάδα του Π.Α.Ο.Κ. δεν οδηγεί αυτόδηλα στο συμπέρασμα ότι είχε δοθεί σχετική προς τούτο ρητή εντολή από τον διαιτητή του αγώνα σε αμφότερες τις διαγωνιζόμενες Π.Α.Ε., προκειμένου να ξεκινήσει εκ νέου και να ολοκληρωθεί ο αγώνας, αλλά αποτελεί γεγονός ενδεικτικό της προθέσεως της γηπεδούχου ομάδας να μην διακοπεί οριστικά η εν λόγω ποδοσφαιρική αναμέτρηση.

(…) Δεν προκύπτει από οιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο ότι τα μέλη της αποστολής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., κατά την παραμονή τους στα αποδυτήρια του γηπέδου, ευρίσκονταν σε απολύτως ήρεμη ψυχική κατάσταση και ότι ως εκ τούτου μπορούσαν να επανέλθουν στον αγωνιστικό χώρο, για τη συνέχιση του αγώνα».

Η ΚΑΤΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΓΚΟΛ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΕΚ
«Σε κάποια της ως άνω διεξαγόμενης συσκέψεως (σ.σ. στα αποδυτήρια των διαιτητών), ο εκπρόσωπος της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., Μηνάς Λυσάνδρου, ζήτησε από τον διαιτητή να γνωστοποιήσει εντός των αποδυτηρίων την οριστική του απόφαση, για την κατακύρωση ή μη του αμφισβητούμενου τέρματος. Το σχετικό, δε, αίτημα του ανωτέρω εκπροσώπου της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., το οποίο υπεβλήθη στο πλαίσιο της διερευνήσεως των απαιτούμενων συνθηκών ασφαλείας, για το ενδεχόμενο συνεχίσεως της διεξαγωγής και ολοκληρώσεως του αγώνα, κρίνεται ως απολύτως εύλογο και δικαιολογημένο, καθώς συναπτόταν άρρηκτα με την επιδιωκόμενη από αυτόν διασφάλιση της ευταξίας και της σωματικής ακεραιότητας των ποδοσφαιριστών και των αξιωματούχων της ομάδας του εντός του αγωνιστικού χώρου. Ειδικότερα, σε περίπτωση που τα μέλη της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. διέθεταν την αναγκαία ψυχική ηρεμία, προκειμένου να ολοκληρώσουν τον επίμαχο αγώνα και ανακοινωνόταν τελικώς στον αγωνιστικό χώρο, μετά την έξοδό τους σε αυτόν, τυχόν απόφαση του διαιτητή, περί οριστικής τελικώς ακυρώσεως του αμφισβητούμενου τέρματος, λόγω παραβάσεως off-side, τότε μετά και τα προγενεστέρως εκτυλιχθέντα γεγονότα, πιθανολογείτο βασίμως από τον ανωτέρω εκπρόσωπο της φιλοξενούμενης ομάδας ότι το τεταμένο έως εκείνο το χρονικό σημείο κλίμα θα εντεινόταν έτι περαιτέρω και ότι η τοιαύτη ενδεχομένως απόφαση του διαιτητή θα μπορούσε να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες αντιδράσεις σε βάρος τους, τόσο από τους φιλάθλους, όσο και από τα μέλη της γηπεδούχου Π.Α.Ε.

Αντιθέτως, δεν κρίνεται πως το υποβληθέν αυτό ερώτημα του Μηνά Λυσάνδρου προς τον διαιτητή του αγώνα ήταν δηλωτικό της προαιρέσεως της φιλοξενούμενης Π.Α.Ε. να συμμετάσχει στη συνέχιση και ολοκλήρωση του διακοπέντος αγώνα, υπό την προϋπόθεση ότι θα ακυρωνόταν το αμφισβητούμενο τέρμα, όπως αβασίμως διατείνεται η εγκαλούμενη Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ.».

«ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΟΤΙ Ο ΚΟΜΙΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΕΠΑΝΕΝΑΡΞΗ»
«Από τις παρατηρήσεις του διαιτητή στο συνταγέν από αυτόν φύλλο αγώνος, συνάγεται ότι υιοθετεί απολύτως την προηγηθείσα δήλωση του εκπροσώπου της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., αποδεχόμενος την ουσιαστική βασιμότητά της. Άλλωστε και ο ίδιος ο διαιτητής, μετά την παράθεση στο φύλλο αγώνος, ορισμένων εκ των προπεριγραφόμενων περιστατικών εντάσεως, που είχαν εκτυλιχθεί εντός του αγωνιστικού χώρου, έκρινε ότι έπρεπε να αποσυρθεί με την υπόλοιπη διαιτητική ομάδα στα αποδυτήρια, διακόπτοντας τουλάχιστον προσωρινώς τη διεξαγωγή του αγώνα, καθώς η κατάσταση που επικρατούσε απαγόρευε την ομαλή συνέχισή του.

Εξάλλου, δεν αποδεικνύεται ότι η οριστική διακοπή της εν λόγω ποδοσφαιρικής αναμετρήσεως οφείλεται σε υπαιτιότητα της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., καθώς δεν προκύπτει ότι η εν λόγω ποδοσφαιρική ομάδα, μολονότι είχε την αντικειμενική δυνατότητα να εξέλθει εκ νέου στον αγωνιστικό χώρο, αρνήθηκε μεθοδευμένα τούτο, προκειμένου να μην ολοκληρωθεί ο αγώνας και ακολούθως να κατακυρωθεί αυτός υπέρ της. Πλέον συγκεκριμένα, δεν προκύπτει ότι ο διαιτητής είχε αρχικώς αποφασίσει εντός των αποδυτηρίων την επανέναρξη του αγώνα και ότι κάλεσε με ρητή προς τούτο εντολή του αμφότερες τις διαγωνιζόμενες ομάδες, προκειμένου να εξέλθουν στον αγωνιστικό χώρο. Εάν, αντιθέτως, είχε λάβει τέτοια απόφαση ο διαιτητής, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εγκαλούμενη-ενιστάμενη Π.Α.Ε., τότε σαφώς θα έβγαινε ο ίδιος στον αγωνιστικό χώρο, σηματοδοτώντας την επανέναρξη του αγώνα.

Επίσης, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, δεν προκύπτει ότι ο διαιτητής ανακοίνωσε εντός των αποδυτηρίων στους εκπροσώπους των δύο Π.Α.Ε. πρώτα την κατακύρωση του αμφισβητούμενου τέρματος υπέρ της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ. και ότι ακολούθως ο Μηνάς Λυσάνδρου προέβη στην ανωτέρω δήλωσή του προς αυτόν, περί της μη δυνατότητας της ομάδας του να αγωνισθεί, ένεκα της επιβεβαρημένης ψυχολογίας και της ανασφάλειάς της. Αντιθέτως, τόσο από το φύλλο αγώνος, όσο και από τις έγγραφες από 16-03-2018 παρατηρήσεις-διευκρινίσεις του διαιτητή επί της ενστάσεως της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., αλλά και από την έκθεση του παρατηρητή του αγώνα, προκύπτει ανενδοίαστα ότι ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της οριστικής διακοπής του αγώνα, λόγω των προεκτεθέντων συμβάντων εντός του αγωνιστικού χώρου, ενημερώθηκαν οι εκπρόσωποι των δύο Π.Α.Ε. για την κατακύρωση του αμφισβητούμενου τέρματος υπέρ της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ».

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΧΙΜΕΝΕΘ ΚΑΙ ΚΟΝΕ
«Εξάλλου, τα αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά ουδόλως δύνανται να αναιρεθούν από τις δηλώσεις στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο, τόσο του προπονητή της ομάδας της Α.Ε.Κ., Jimenez Manuel, όσο και του ποδοσφαιριστή της, Κονέ Γκέργκι-Παναγιώτη. Αντιθέτως, από τις εν λόγω δηλώσεις, προκύπτει η αγωνία και η ανασφάλεια που δοκίμασαν τα μέλη της αποστολής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., καθώς και η βούλησή τους να μην επανέλθουν στον αγωνιστικό χώρο σε ενδεχόμενη επανέναρξη του αγώνα, για τη λήξη του οποίου απέμεναν μόλις πέντε (5) λεπτά, υπό συνθήκες εντάσεως και φόβου, που αυτονόητα απάδουν προς το γνήσιο αθλητικό ιδεώδες, το οποίο θα έπρεπε να επικρατεί στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο».

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΩΝ
«Το αίτημα, το οποίο υπεβλήθη τόσο προφορικώς, όσο και εγγράφως από την Π.Α.Ε., περί προσκομιδής από την Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Βίας στους Αθλητικούς Χώρους της Διευθύνσεως Ασφαλείας Θεσσαλονίκης περαιτέρω οπτικοακουστικού υλικού από το σύστημα ηλεκτρονικής εποπτείας των αποδυτηρίων της φιλοξενούμενης ομάδας του Γηπέδου της Τούμπας, προκειμένου να διαπιστωθεί από τις εκφράσεις των προσώπων των μελών της αποστολής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. η ψυχική τους κατάσταση, κατά τη διάρκεια της προσωρινής διακοπής του αγώνα, και το γεγονός ότι δεν τελούσαν υπό καθεστώς φόβου και ανασφάλειας, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο. Και τούτο, καθώς η ικανοποίηση του εν λόγω αιτήματος δεν κρίνεται σκόπιμη, δεδομένου ότι από το σύνολο του προσμνησθέντος αποδεικτικού υλικού δεν καταλείπεται οιαδήποτε αμφιβολία στο παρόν δικαιοδοτικό όργανο, περί της δυσμενούς ψυχικής καταστάσεως των μελών της αποστολής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., μετά τα ανωτέρω εκτυλιχθέντα συμβάντα εντός του αγωνιστικού χώρου, που δεν τους επέτρεπε να επανέλθουν στον αγωνιστικό χώρο, ενώ σε κάθε περίπτωση η πειθαρχικώς εγκαλούμενη-ενιστάμενη Π.Α.Ε. θα μπορούσε ευχερώς να έχει εξασφαλίσει και να έχει εισφέρει το εν λόγω αποδεικτικό στοιχείο, προκειμένου να υποστηρίξει λυσιτελώς τους ισχυρισμούς της στην προκείμενη πειθαρχική διαδικασία».