«Δικαίωση για τον ΠΑΟΚ, η πίκρα των κλεμμένων δεν φεύγει»

Αποτελεί ένα από τα καλύτερα χαφ της δεκαετίας του ΄70 που φόρεσε την φανέλα του ΠΑΟΚ και αναπόσπαστο μέλος της τότε... χρυσής ομάδας.

Το όνομά του, είναι γραμμένο στις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας του Δικεφάλου, έχοντας πανηγυρίσει τους πρώτους τρεις τίτλους των "ασπρόμαυρων" (δύο Κύπελλα, ένα πρωτάθλημα), αποτελώντας έναν παίκτη υπόδειγμα και το απόλυτο εργαλείο για τον προπονητή του.

Ο λόγος για τον Χρήστο Τερζανίδη, ο οποίος ανοίγει την... καρδιά του σε μία εφ όλης της ύλης συνέντευξη στο SDNA και γυρνάει τον χρόνο 43 χρόνια πίσω, εξιστορώντας όλα όσα γινόντουσαν εκείνα τα χρόνια, ενώ θεωρεί το φετινό πρωτάθλημα, δικαίωση, τονίζοντας πως η πίκρα των κλεμμένων πρωταθλημάτων τα προηγούμενα χρόνια δεν μπορεί να σβηστεί.

Απολαύστε τον...

-Ο ΠΑΟΚ φτάνει μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος...

Ο ΠΑΟΚ μετά τον ερχομό του κ. Σαββίδη, έφτιαξε μία ομάδα πολύ σωστά και με τρόπο μεθοδικό και έφτασε την ομάδα εκεί που την έφτασε. Και πέρυσι έπρεπε να είναι πρωταθλητής ο ΠΑΟΚ, δυστυχώς όμως μας κλέψαν το πρωτάθλημα. Φέτος όμως δεν μπορέσαν γιατί ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλύτερος και το έδειξε στον αγωνιστικό χώρο. Σίγουρα μετά από 34 χρόνια είναι η χαρά όλων τον ΠΑΟΚτσήδων, γιατί αν ήταν ένα τίμιο πρωτάθλημα το ελληνικό και με τα όσα έγιναν δεν θα στεναχωριόμασταν, όμως μας κλέβαν πρωταθλήματα και όταν ήταν ο ΠΑΟΚ έτοιμος και είχε καλύτερη ομάδα από τους άλλους, δεν μπορούσαμε να πάρουμε τον τίτλο, παρά μόνο το 1976 και το 1985 και τώρα μετά από 34 χρόνια. Το παίρνει με την αξία του και μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Αυτό έχει σημασία και είναι μεγάλη υπόθεση χωρίς καμία βοήθεια ο ΠΑΟΚ να είναι πρωταθλητής.

-Ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα στο άκουσμα του πρωταθλητή ΠΑΟΚ;

Τα συναισθήματά μας είναι σίγουρα μεγάλη χαρά. Εμείς μόνο τον ΠΑΟΚ βλέπουμε. Είμαστε κοντά του, τρέχουμε ακόμα και εκτός Ελλάδας για την ομάδα. Είναι η χαρά μας διπλή γιατί σε αυτή την ηλικία βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να βγαίνει πρωταθλητής με την αξία του, είναι κάτι σαν δικαίωση.

-Τι θυμάστε από το πρωτάθλημα του 1976 και άραγε υπάρχουν ομοιότητες με το φετινό;

Καμία σχέση δεν έχει με το τώρα, γιατί τότε ήμασταν ερασιτέχνες, τώρα επαγγελματίες και ξοδεύονται πάρα πολλά χρήματα. Την δεκαετία του 70 βγήκε μία φουρνιά ποδοσφαιριστών που ήταν πολύ πετυχημένη, όμως μπορεί να πήραμε το πρωτάθλημα, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Μας κλέψαν Κύπελλα μέσα στην Αθήνα και πρωταθλήματα. Όλα εκείνα τα χρόνια ήμασταν καλύτεροι και δυστυχώς πήραμε ένα πρωτάθλημα. Αν ήταν όπως σήμερα που η διαιτησία δεν βοήθησε και ήταν και τα ντέρμπι με ξένους διαιτητές, θα είχαμε τουλάχιστον πέντε-έξι πρωταθλήματα. Το πιστεύω ότι ήταν δικά μας και μας τα πήραν. Φυσικά δεν θέλω να πω ότι οι άλλοι δεν ήταν καλοί, αλλά δεν έχει σχέση το τότε με το τώρα. Πάντως, η φετινή ομάδα με τον μεγαλομέτοχο που έχει, θεωρώ ότι έχει μεγάλο μέλλον και θα έχουμε συνέχεια πρωταθλήματα. Δεν θα σταματήσει εδώ. Γιατί έτσι όπως είναι οργανωμένος ο ΠΑΟΚ και αυτά που θέλει ο μεγαλομέτοχος να κάνει είναι πολύ σημαντικά, όπως το γήπεδο.

Κάναμε τον αγώνα μας εκείνα τα χρόνια. Κάθε χρόνο μας βάζαν στην έδρα του Ολυμπιακού στους τελικούς Κυπέλλου. Αναφορικά με το πρωτάθλημα, είχαμε και πιο νωρίς σχέδια ότι μπορούμε να φτάσουμε στην κατάκτησή του, αλλά δυστυχώς όταν σε κυνηγάει η διαιτησία, είναι αυτή η πίκρα που δεν μπόρεσε να φύγει από μέσα μας. Όταν αδικείται κάποιος, αντιδρά. Εμείς όμως δεν μπορούσαμε. Ο νόμος του ποδοσφαίρου είναι αυτός, χάνεις, ο διαιτητής είναι ο άρχοντας και κάνει ότι θέλει, ο παρατηρητής για να μην τον αδικήσει έβαζε τον βαθμό που ήθελε. Όλα αυτά τα γνωρίζουμε και αυτούς που τα κάναν αλλά δεν μπορούσαμε να πούμε κάτι. Αυτά μείναν από τότε.

-Ποιον θα χαρακτηρίζατε τον σημερινό Τερζανίδη;

(Γέλια)... Το ποδόσφαιρο τώρα έγινε πιο δύσκολο και πιο απλό. Έγινε πιο ομαδικό σε αντίθεση με τότε που οι παίκτες αυτοσχεδιάζαν, κάναν περισσότερες ντρίπλες, ενώ τώρα είναι πιο γρήγορο και πιο ολοκληρωμένοι οι ποδοσφαιριστές. Είναι επαγγελματίες με όλη την έννοια. Πιάνοντας τον εαυτό μου, ξύπναγα επτά η ώρα να πάω στη βιοτεχνία, πήγαινα μετά να κάνω την προπόνηση και γυρνούσα και πάλι στη δουλειά. Και εν συνεχεία παίζαμε την Κυριακή αγώνα. Αυτό είναι ερασιτέχνες. Σήμερα έχουν τα πάντα και υπογράφουν συμβόλαιο. Αν εγώ γνώριζα ότι είχα συμβόλαιο θα είχα ακόμα περισσότερη απόδοση για να πάρω περισσότερα χρήματα. Τότε δεν υπήρχε το συγκεκριμένο κίνητρο. Αν ήθελε κάποιος πρόεδρος για οποιονδήποτε λόγο να σου πει ότι φεύγεις, δεν μπορούσες να κάνεις κάτι. Όλα αυτά τώρα είναι διαφορετικά. Ο κάθε παίκτης κάνει συμβόλαιο για τον εαυτό του και προσπαθεί με την απόδοσή του να πάρει περισσότερα. Άρα δεν μπορεί να συγκρίνουμε εκείνα τα χρόνια με αυτά.

-Ξεχωρίσατε κάποιον παίκτη φέτος;

Εγώ βλέπω ομαδικά. Δεν ταιριάζει σε εμένα να ανεβάσω κάποιους παίκτες. Νομίζω ήταν η αμυντική γραμμή πολύ δυνατή, όλοι οι παίκτες γιατί δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Βαρέλα ήταν κατώτερος του Κρέσπο, ή ο Μάτος του Βιειρίνια. Αυτή τη στιγμή η πεντάδα πίσως (σ.σ με τον Πασχαλάκη), ήταν η εγγύηση για το φετινό. Φυσικά, έχουμε και ικανούς παίκτες μπροστά που δημιουργούσαν και κερδίζαμε τα παιχνίδια.

Τι σημαίνει ο ΠΑΟΚ για εσάς;

Η ζωή μας είναι συνδεδεμένη με τον ΠΑΟΚ. Τρέχουμε με τους βετεράνους, πάμε στην Τούμπα, αυτή είναι η ζωή μας. Εγώ περιμένω να έρθει το επόμενο παιχνίδι να δούμε τον ΠΑΟΚ. Σημαίνει τα πάντα για εμένα.