«Ορκιστήκαμε να μη χάσουμε από κανέναν μετά τα περσινά»

Ο αρχηγός του ΠΑΟΚ παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στο περιοδικό "People" που κυκλοφορεί σήμερα μαζί με την εφημερίδα "Έθνος", έχοντας δίπλα του τη σύζυγο και την κόρη του, με ορισμένα αποσπάσματα να έχουν ως εξής:

- Δεν είναι τρελή αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων, μετά από 34 χρόνια ο ΠΑΟΚ να παίρνει ξανά πρωτάθλημα, εσύ να έχεις παίξει καταλυτικό ρόλο σε αυτή την πορεία και από την άλλη να είσαι τραυματίας;
Εδώ στην Ελλάδα λέτε "φτάνεις στην πηγή, αλλά δεν πίνεις νερό". Κάπως έτσι νιώθω. Από την άλλη πλευρά, η αγάπη που μου έδειξε ο κόσμος, οι συμπαίκτες μου, τα μηνύματα που μου έχουν στείλει ποδοσφαιριστές αντιπάλων ομάδων, όλα μου δίνουν δύναμη για να ξεπεράσω τον τραυματισμό. Έχω ήδη περάσει ανάλογο τραυματισμό το 2013. Δεν σου κρύβω πως οι πρώτες ημέρες ήταν δύσκολες. Δύο ολόκληρες σεζόν να παλεύεις για ένα Πρωτάθλημα που αξίζει ο σύλλογος και δεν μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς.

- Πέρσι ο ΠΑΟΚ έφτασε μια ανάσα από το Πρωτάθλημα αλλά το έχασε για εξωαγωνιστικούς λόγους. Πολλοί θεωρούσαν πως αυτή η εξέλιξη θα είχε διαλύσει την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Πως καταφέρνει μια ομάδα να αντιπαρέρχεται ένα τόσο ισχυρό σοκ;
Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε δυναμώνει. Ξέραμε πως θα είναι δύσκολο, αλλά είχαμε και ένα επιπλέον κίνητρο: Να αποδείξουμε πόσο άδικο ήταν αυτό που συνέβη. Αυτό μας έκανε οικογένεια, οι παίκτες δέσαμε ακόμη περισσότερο, αφού μας ένωνε κάτι πέρα από τους στόχους, μία αδικία. Λέγαμε σε κάθε καινούργιο ποδοσφαιριστή που ερχόταν στην ομάδα τι συνέβη πέρσι για να μπει αμέσως στο κλίμα της ομάδας. Είχαμε ορκιστεί να μην μας κερδίσει κανείς φέτος. Έτσι φτιάξαμε μια πολύ δυνατή ομάδα, που γράφει ιστορία.

Ο συνδυασμός της προσμονής του κόσμου για ένα Πρωτάθλημα έπειτα από 34 χρόνια με την πίεση που εσείς οι ίδιοι βάζετε στον εαυτό σας για να αποδείξετε πως αξίζετε είναι ψυχοφθόρος. Πώς διαχειρίζεσαι όλο αυτό το στρες, σε μια εξαντλητική πορεία που διαρκεί δέκα μήνες;
Η πίεση που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια είναι αυτό που θέλει ο κάθε ποδοσφαιριστής. Εγώ ο ίδιος έχω πρώτα απαιτήσεις από εμένα, ο κόσμος περιμένει πολλά από εμένα, ο προπονητής, ο πρόεδρος. Αυτή η πίεση είναι καλή. Ξέρουν πως μπορείς, πιστεύουν στην ποιότητα που διαθέτεις. Ό,τι και να συμβαίνει, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, πρέπει να δείχνεις αυτό που είσαι. Αυτή η πίεση, αυτές οι απαιτήσεις με κάνουν καλύτερο και ως αθλητή και ως άνθρωπο.

Δεν έχεις δει συμπαίκτες σου, όχι μόνο στον ΠΑΟΚ αλλά και στη Βόλφσμπουργκ, με την οποία έχεις κατακτήσει τίτλους, και στην Εθνική Πορτογαλίας, με την οποία σηκώσατε το Ευρωπαϊκό, να λυγίζουν από την πίεση στην προπόνηση;
Έχω δει, φυσικά. Η πίεση και η ψυχολογική κατάσταση επηρεάζουν τους ποδοσφαιριστές. Η πίεση λειτουργεί διαφορετικά στον καθένα. Βλέπεις ποδοσφαιριστές που στην προπόνηση πετάνε και σκέφτεσαι «Αυτό το παιδί πρέπει να παίξει οπωσδήποτε» και στον αγωνιστικό χώρο να μην κάνει ούτε τα μισά από αυτά που μπορεί. Φυσικά, υπάρχει και το αντίθετο. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι ο Kevin De Bruyne (σ.σ. η χρηματιστηριακή αξία του, σύμφωνα με το Transfermarkt, ανέρχεται στα 150 εκατ. ευρώ), με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες στη Βόλφσμπουργκ. Στην προπόνηση δεν έκανε τίποτε από αυτά που έκανε στα παιχνίδια. Αλλά γνωρίζαμε την ποιότητα που έχει. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που τους αρέσει η πίεση, βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Εσύ ως αρχηγός πηγαίνεις στους νεαρούς συμπαίκτες σου για να τους εμψυχώσεις, να τους συμβουλεύσεις;
Όχι μόνο εγώ. Προς τα έξω φαίνεται πάντα ο αρχηγός, αλλά όσοι συμπαίκτες μου έχουν την εμπειρία και έχουν παίξει και σε άλλες χώρες βοηθάνε. Δεν χρειάζεται να είναι μόνο ο αρχηγός που θα πιάσει τον πιτσιρικά. Αυτό είναι ένα καλό που έχει η ομάδα, έχουμε πολλούς «αρχηγούς», που βοηθάνε τους νέους σε πολλούς τομείς.

- Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε έχουν εμπνεύσει και σε διαμόρφωσαν ως άνθρωπο;
Ως ποδοσφαιριστή με βοήθησαν πολύ κάποιοι παίκτες της Πόρτο, που είναι σπουδαίες προσωπικότητες, όπως ο Βιτόρ Μπαία, που ήταν τότε ο ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα τρόπαια στη χώρα, ο Ντέκο και ο προπονητής Μουρίνιο. Οπότε, ήταν κάτι ξεχωριστό να βρίσκομαι μαζί τους. Στην Ελλάδα με βοήθησαν σε ποδοσφαιρικό επίπεδο ο Σέτζιο Κονσεϊσάο και ο Φερνάντο Σάντος. Αλλά το πρόσωπο που με βοηθάει και με εμπνέει πάντα ως άνθρωπο είναι η γυναίκα μου, η Βάσω. Στα δέκα χρόνια που είμαστε μαζί με έχει παροτρύνει και κατάφερα να διορθώσω κάποια πράγματα στα οποία υστερούσα και έπρεπε να διορθώσω. Αυτή είναι που με βοήθησε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.

- Υπάρχει κάποια στιγμή που σου άλλαξε για πάντα τη ζωή;
Ναι. Η νύχτα που γεννήθηκε η κόρη μου. Νομίζω πως όχι μόνο εγώ, αλλά κάθε πατέρας, από τη στιγμή που γεννιέται το παιδί του, αλλάζει εντελώς συμπεριφορά, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή του, τη ματιά για το μέλλον. Αυτή είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή της ζωής μου. Όταν ήμουν νεαρός, κορόιδευα όσους φοβούνταν να πετάξουν με αεροπλάνο. Και από τη στιγμή που γεννήθηκε η κόρη μου, φοβάμαι και εγώ. Έχω ευθύνη απέναντί της.