«Υπέροχη εμπειρία το BCL, μεγάλος οργανισμός ο ΠΑΟΚ»
SHARE:
Η παρουσία του στο πρώτο μισό της σεζόν με τον ΠΑΟΚ, τον έβγαλε στη... «βιτρίνα». Ο Αγκολέζος σέντερ, κατάφερε να ξεχωρίσει από τη στιγμή που βρήκε ρυθμό στην ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου, αλλά ήταν και ο πρώτος ο οποίος πήρε την απόφαση να φύγει, λόγω των οικονομικών προβλημάτων.
Αρχές Ιανουαρίου, ο Μορέιρα με το που βγήκε στην «αγορά» δε δυσκολεύτηκε να βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, καθώς η Βίρτους Μπολόνια ήταν σε αναζήτηση παίκτη για τη «ρακέτα» της και μετά τα ασπρόμαυρα του ΠΑΟΚ, φόρεσε τα ασπρόμαυρα μίας εκ των ιστορικότερων ομάδων της Ιταλίας και του ευρωπαϊκού μπάσκετ γενικότερα.
Μπορεί η πορεία της Βίρτους στη Legabasket, να μην είναι αυτοί που θα περίμεναν οι περισσότεροι, όντας στην 11η θέση μια αγωνιστική πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, μπορεί για το λόγο αυτό να προέκυψε και η αλλαγή στον πάγκο, με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς να αναλαμβάνει αντί του Στέφανο Σακριπάντι, αλλά η κατάκτηση του Basketball Champions League, στην Αμβέρσα... «επισκιάζει» τα πάντα.
Ο Μορέιρα μπορεί να μην είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, τόσο στον ημιτελικό με τη Μπάμπεργκ, όσο και στον τελικό με την Τενερίφη, καθώς ανέλαβε ο Κέβιν Πάντερ για δεύτερη σεζόν, αλλά έβαλε το δικό του «λιθαράκι» στη μεγάλη επιτυχία της Βίρτους, στη «σφραγίδα» της επιστροφής της, μετά τις μεγάλες περιπέτειες που πέρασε.
Μιλώντας στο SDNA, o Aγκολέζος, αναφέρεται σε αυτά που έζησε στην Αμβέρσα, στον πρώτο μεγάλο τίτλο της καριέρας του, στη Βίρτους Μπολόνια, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έρχεται με την Αγκόλα, αλλά και στον ΠΑΟΚ, από τον οποίο μπορεί να έφυγε για οικονομικούς λόγους, τον χαρακτηρίζει όμως «μεγάλο οργανισμό»...
Πόσο ξεχωριστό θα είναι στην καριέρα του το Final Four της Αμβέρσας και η κατάκτηση του BCL με τη Βίρτους;
«Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, να είμαι μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Basketball Champions League. Σημαίνει πολλά για μένα να έχω πάρει έναν τέτοιο τίτλο».
Έφυγες από τη Θεσσαλονίκη για τη Μπολόνια στα μέσα της σεζόν. Ήταν όπως την περίμενες η προσαρμογή στο καινούργιο σου περιβάλλον;
«Στην αρχή, δεν ήταν και τόσο εύκολο. Ήμουν στον ΠΑΟΚ, είχαμε αρχίσει να βρισκόμαστε ως ομάδα, είχαμε αρχίσει να κερδίζουμε πολλά παιχνίδια και στη συνέχεια, προέκυψε η Βίρτους. Ήταν μια ευκαιρία που δε χρειάστηκε καν να σκεφτώ για δεύτερη φορά, πριν απαντήσω θετικά στην πρόταση της».
Λίγο καιρό μετά τη μεταγραφή σου στη Βίρτους, προέκυψε και η αλλαγή στον πάγκο...
«Υπήρξε αυτή η αλλαγή του προπονητή, με την έλευση του κ. Τζόρτζεβιτς αντί του κ. Σακριπάντι, αλλά όπως αποδείχθηκε αυτό, μας βοήθησε πολύ. Εγώ, από την πλευρά μου, άρχισα να προσαρμόζομαι και να παίζω καλύτερα παιχνίδι με το παιχνίδι».
Στην ίδια θέση με εσένα στην ομάδα, υπάρχει και ο Κράβιτς, αλλά και ο Κβέιλ. Ήταν λίγο δύσκολο για σένα να βρεις χρόνο που ήθελες;
«Το μυαλό μου ήταν αποκλειστικά στη βελτίωση μου και να γίνομαι καλύτερος, σε κάθε παιχνίδι. Όταν πήρα τις ευκαιρίες από τον προπονητή μου, ήμουν έτοιμος γι' αυτές».
Η Βίρτους είναι μια ομάδα με μεγάλο και φανατικό κοινό. Είναι κάτι ιδιαίτερο για σένα να παίζεις μπροστά του;
«Είναι πράγματι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Έχουν μεγάλο πάθος για την αγαπημένη τους ομάδα αλλά και για το μπάσκετ και το βγάζουν σε κάθε παιχνίδι».
Ο στόχος από εδώ και πέρα;
«Έχουμε έναν ακόμα αγώνα την Κυριακή για την τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου της Legabasket, οπότε αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι την αποκατάσταση μας και να συγκεντρωθούμε στο επόμενο παιχνίδι μας».
Έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κίνας; Είναι κάτι που σκέφτεσαι;
«Η αλήθεια είναι πως το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν το σκέφτομαι και τόσο. Το μόνο που θέλω, είναι να τελειώσω τη σεζόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Από το πέρασμα σου από τον ΠΑΟΚ, υπάρχει κάτι που κρατάς;
«Μου άρεσε κάθε στιγμή που ήμουν στον ΠΑΟΚ. Είναι ένας μεγάλος «οργανισμός» και όλοι οι άνθρωποι του, με υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες. Αν θα έπρεπε να πω κάτι για τον ΠΑΟΚ, θα έλεγα ένα ευχαριστώ που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Ο ΠΑΟΚ άνοιξε την πόρτα σε ένα παιδί από την Αγκόλα, κάτι που δε θα έκαναν πολλοί».