«Που πας με Μίσιτς...»

Αν γυρνούσε κανείς το χρόνο πίσω, συγκεκριμένα πέντε μήνες πριν, και σου έλεγε πως ο Γιόζιπ Μίσιτς θα εξελισσόταν σε σημείο αναφοράς του ΠΑΟΚ, ενδεχομένως και να τον περνούσες για... τρελό. Δεν είναι κοινό μυστικό πως κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας ο 25χρονος δεν «χωρούσε» σε πρώτο πλάνο. Για την ακρίβεια φάνταζε ως μια βοήθεια από τον πάγκο που αδυνατούσε να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον.

Σκληρό. Ναι. Άδικο; Αναλόγως, σε μια χώρα που αρέσκεται στο να δικαιώνει τους μετά Χριστόν προφήτες, ενδεχομένως και η απάντηση να ήταν «ναι». Σε μια περίοδο, όμως, που και ο ίδιος πάλευε να βρει ψυχολογία, προερχόμενος από μια σεζόν που ξεκίνησε εφιαλτικά στη Σπόρτινγκ για να δοθεί στη συνέχεια δανεικός στον ΠΑΟΚ, παλεύοντας να βρει ρόλο σε ένα ήδη πετυχημένο γκρουπ που πήγαινε με τα φρένα σπασμένα, ήταν δεδομένα «πληγωμένος». Και από άποψη εγωισμού αλλά και αυτοπεποίθησης...

Η αλλαγή πλεύσης του ΠΑΟΚ με τον Αμπέλ Φερέιρα στο τιμόνι του ήταν μια προσωρινή τόνωση. Όλοι και όλα κρίνονται από την αρχή. Ο πρώτος λόγος και πάλι, όμως, ανήκε στη παλιά φρουρά. Σε αυτήν την ισορροπία που έψαχνε ο Φερέιρα προτού επέμβει και βάλει τη δική του σφραγίδα. Μια περίοδο κρίσης για θεωρητικά βασικούς και παγκίτες...

Και εκείνο το μομέντουμ ήταν η δική του ευκαιρία. Στα 29 λεπτά που αγωνίστηκε ως αλλαγή στο ματς της πρεμιέρας με τον Παναιτωλικό. Σε εκείνη τη σέντρα από πλάγια θέση που αιφνιδίασε τον τερματοφύλακα των αντιπάλων, με τη μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα και που στην ουσία του άνοιξε το δρόμο των γεμάτων συμμετοχών μέχρι τη δέκατη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ακολούθησαν ασίστ με Πανιώνιο και Ατρόμητο (2), προτού γίνει ο άνθρωπος του αγώνα στο ματς με τον Άρη.

Νούμερα που δεν αποτύπωναν στιγμές «έκρηξης» του Κροάτη αλλά μετουσίωναν τη συνολική προσφορά και συνέπειά του στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ με πολλές βοήθειες ανασταλτικά και εμπνεύσεις δημιουργικά. Ένα «καθαρό» μυαλό στα χαφ με πάνω από 77% ποσοστό επιτυχίας στις πάσες, αγγίζοντας ακόμη και το 92% στο ματς με τον ΟΦΗ και το απόλυτο στις μακρινές μεταβιβάσεις. Το εντυπωσιακό, όμως, στην περίπτωσή του είναι πως ακόμη και στα παιχνίδια που δεν κατέγραψε νούμερα, ήταν εκ των σταθερά διακριθέντων του Δικεφάλου με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό απέναντι στην ΑΕΚ.

Εξάλλου δεν είναι δουλειά του να σκοράρει. Αν τον ρωτήσετε, προτιμά να δημιουργεί, αυτό ταιριάζει στο προφίλ του, γι΄αυτό θεωρεί πως κρίνεται. Η μέχρι στιγμής παρουσία του, και ειδικά μετά το γκολ της νίκης του ΠΑΟΚ επί του ΟΦΗ που είχε την υπογραφή του, υπογραμμίζουν πως ο Κροάτης κάνει πολλά περισσότερα από τα «πρέπει», δίνοντας λύσεις στην ομάδα του και επιθετικά. Και αυτό είναι απόρροια και της ψυχολογίας που τον χαρακτηρίζει το τελευταίο διάστημα. Ο ΠΑΟΚ του έδειξε εμπιστοσύνη, «επωμίστηκε» τις εκτελέσεις των στημένων και βρήκε αυτοπεποίθηση, δοκιμάζοντας το πόδι του αρκετά μέτρα εκτός περιοχής, βλέποντας τη μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα.

Από μόνος του καθιέρωσε τον εαυτό του στα χαφ, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον στον παρτενέρ που θα τον πλαισιώνει. Για τον Φερέιρα ήταν απλά δίκαιο και έγινε πράξη. Και από μόνος του «άνοιξε» συζήτηση περί παραμονής στον ΠΑΟΚ, ρίχνοντας το μπαλάκι στη διοίκηση δεδομένου πως για εκείνον δεν υπάρχει καμία σκέψη επιστροφής στην Πορτογαλία. Στον ΠΑΟΚ νιώθει ξανά ευτυχισμένος και το βασικότερο για κάθε ποδοσφαιριστή, ψυχωμένος. Κάτι που έκανε σαφές ακόμη και δημοσίως...

Ο ΠΑΟΚ σήκωσε το γάντι, ο Γιώργος Σαββίδης ξεκαθάρισε πως υπάρχει πρόθεση αγοράς των δικαιωμάτων του με τη ρήτρα του να ανέρχεται κοντά στα δύο εκατ. ευρώ. Τα υπόλοιπα αναμένεται να δρομολογηθούν εν καιρώ... Μια κίνηση απόλυτα λογική καθώς το «Που πας με Μίσιτς...» μέσα σε μερικούς μήνες έγινε «Που πας χωρίς Μίσιτς...».