«Έμαθα τι είναι ΠΑΟΚ από τον Γκαρσία!»

Αναλυτικά, τα όσα είπε:

Για αυτά που είχε ακούσει για την Τούμπα, πριν ενταχθεί στον ΠΑΟΚ:

«Όλοι μου είχαν πει ότι πρέπει να παίξω στην Τούμπα. Με τον Αστέρα δεν τα είχα καταφέρει , λόγω τραυματισμού. Η αλήθεια είναι ότι αρχικά δε φοβήθηκα γιατί ήμουν πάντα παίκτης με ισχυρό χαρακτήρα, ενώ είχα παίξει σε γήπεδα όπως το Σαντιάγκο Μπερναμπέου και το Καμπ Νου. Βέβαια, η Τούμπα είναι αλλιώς, πως ζουν τον αγώνα, τον απολαμβάνουν, ενώ προσθέτουν μεγάλη πίεση στους αντιπάλους. Είναι πραγματική χαρά για μένα να παίζω σε τέτοιες συνθήκες, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου άρεσε να παίζω για τον ΠΑΟΚ».

Για τις διαφορές Αστέρα και ΠΑΟΚ:

«Ο Αστέρας ήταν ένας σύλλογος που αναπτύσσονταν συνεχώς, αλλά ο ΠΑΟΚ ήταν ένας άλλος κόσμος»

Για το γεγονός ότι την πρώτη του χρονιά στην ομάδα δεν υπήρχε κάποιος συμπατριώτης του;

«Ναι, μόνο ο Πάμπλο Γκαρσία μιλούσε ισπανικά τον πρώτο χρόνο, για αυτό και γίναμε καλοί φίλοι. Ο Λίνο επίσης μιλούσε λίγα ισπανικά. Χάρη στον Πάμπλο Γκαρσία κατάφερα να μάθω ποιος είναι ο ΠΑΟΚ και κατανόησα το μέγεθος του. Μου έδινε συμβουλές και με βοηθούσε ανά πάσα στιγμή, είχαμε επίσης ένα μεταφραστή για να μπορούμε να μιλάμε με τους προπονητές και τους συμπαίκτες που επικοινωνούσαν στα αγγλικά»

Για την σχέση του με τον Πάμπλο Γκαρσία:

«Με με τον Πάμπλο είχα την μεγαλύτερη επαφή τον πρώτο χρόνο. Είχα έρθει αργά στην ομάδα, τον Αύγουστο και ως εκ τούτου άργησα να παίξω. Την πέμπτη αγωνιστική έπαιξα σαν βασικός και συνέχισα έτσι μέχρι τον τραυματισμό μου τον Φεβρουάριο, και την αποβολή στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα.

Όταν επέστρεψα δεν ήμουν καλά σωματικά αλλά ήξερα ότι ο προπονητής μας κρατούσε όλους σε εγρήγορση. Για εμένα ήταν χαρά να υπερασπιστώ ξανά την φανέλα του ΠΑΟΚ. Ήξερα ότι τελείωνε το συμβόλαιο μου, και θα μπορούσα να προφυλάξω τον εαυτό μου για να μην τραυματιστώ και μείνω χωρίς ομάδα αλλά δεν το σκέφτηκα έτσι. Είμαι μαχητής και αν χρειαζόταν να σπάσω το γόνατο ή την πλάτη μου για την ομάδα, θα το έκανα. Τελικά μπήκαμε στα προκριματικά του Champions League, που ήταν και ο στόχος μας».

Για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ:

«Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι απίστευτοι, τραγουδούν πάντα, πανηγυρίζουν και το μόνο που θέλουν από τους ποδοσφαιριστές είναι να πολεμήσουν όσο περισσότερο μπορούν για την φανέλα. Δεν ζητούν την νίκη, θέλουν να πολεμήσεις, να τρέξεις να… δαγκώσεις. Αν τα κάνεις αυτά και δεν κερδίσεις, ξέρουν ότι έδωσες το αίμα σου».

Για την στιγμή που δε θα ξεχάσει ποτέ:
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα προκριματικά του Champions League κόντρα στη Σάλκε, με το γήπεδο άδειο και τους δρόμους γεμάτους από ανθρώπους. Μπορούσαμε να τους ακούμε μέσα από τον αγωνιστικό χώρο. Ήταν κρίμα που δεν μας άφησαν να παίξουμε με κόσμο, ήμουν σίγουρος πως θα περνούσαμε αν τους είχαμε στο πλευρό μας».

Για την εποχή Σαββίδη και τις αλλαγές που έφερε:

«Ο σύλλογος είχε οικονομικά προβλήματα αλλά μόλις ήρθε ο κύριος Σαββίδης, ξεκίνησαν οι ριζικές αλλαγές. Τα ξενοδοχεία που κάναμε τις συγκεντρώσεις ήταν απίστευτα, ήρθε καινούριο λεωφορείο, το προπονητικό κέντρο αναβαθμίστηκε. Σε ένα μήνα ο Σαββίδης άλλαξε ολόκληρο το κλαμπ».

Για το αν παρακολουθεί τον ΠΑΟΚ:

«Προσπαθώ πάντα να παρακολουθώ τον ΠΑΟΚ, όπως και κάθε ομάδα στην οποία έχω αγωνιστεί. Όταν δούλευα στην Ταϊλάνδη είχα χρόνο και παρακολουθούσα κάθε παιχνίδι. Τώρα στο Κουβέιτ έχω δει μερικά, αλλά προσπαθώ πάντα να βλέπω έστω τα στιγμιότυπα».