Η πιο μεγάλη ήττα του Φερέιρα

Δυστυχώς για τον ίδιο και την ομάδα, ο μεγαλύτερος όλων, η είσοδος στους ομίλους του Champions League, χάθηκε στις λεπτομέρειες και στην γκίνια (λόγω κλήρωσης). Η φόρα και η ψυχολογία του νταμπλ ανακόπηκε απότομα, έτσι ο Δικέφαλος απώλεσε και το μαξιλαράκι λογιστικής βιωσιμότητας του Europa League.

Αν προσθέσει κανείς την πρωτοφανή αναποτελεσματικότητα του ΠΑΟΚ σχεδόν σε όλα τα εγχώρια ντέρμπι του πρωταθλήματος, μπορεί λογικά να αποφανθεί ότι ο Φερέιρα δεν κατέκτησε κανένα από κομβικά υψώματα της (μέχρι τώρα) σεζόν. Το χειρότερο; Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις απογοήτευσε ακόμα και στην προσπάθεια, στην αγωνιστική εικόνα.

Κι όμως. Η μεγαλύτερη ήττα για τον Πορτογάλο δεν ήταν τίποτα από τα παραπάνω. Η πιο σημαντική απώλειά του ξεκίνησε από το καλοκαίρι, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, και χωρίς αυτήν θα ήταν απίθανο να κατακτούσε κάτι από τα υπόλοιπα.

Το πρώτο που θα έπρεπε λοιπόν να κερδίσει ο 41χρονος τεχνικός λοιπόν ήταν οι παίκτες του. Αυτή είναι η πρώτη νίκη που κατακτά ένας προπονητής στην ομάδα που πηγαίνει. Στα αποδυτήρια έρχεται το πρώτο «τρίποντο» της χρονιάς, όχι στον αγωνιστικό χώρο. Αν υπάρχει αυτό, θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.

Δεν κέρδισε, όχι γιατί είναι αντικοινωνικός, δύσκολος ή στρυφνός. Δεν κέρδισε γιατί δεν τους έπεισε, δεν τους ενέπνευσε, δεν τους έκανε να πιστέψουν στη φιλοσοφία του.

Σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να μην έχει σχεδόν κανένας παίκτης του ΠΑΟΚ πρόβλημα με τον Φερέιρα. Αν τους ζητήσεις όμως να εκφράσουν την άποψή τους για αυτόν, το πράγμα αλλάζει. Από τις παλιές καραβάνες μέχρι τους νεότερους. Χωρίς να υπάρχει κακία. Απλά νιώθουν ότι το γλυκό δεν έδεσε...

Θα πει κανείς, οι παίκτες δεν είναι εκεί για να έχουν γνώμη, αλλά για να παίζουν. Αν δεν υπάρχει όμως ούτε εκτίμηση, ούτε πίστη στο πλάνο, ούτε εμπιστοσύνη, ούτε καν φόβος για τον προπονητή τους, πώς θα υπάρχει λειτουργία στο γήπεδο;

Αν δεν πιστεύεις, δε σε εμπνέει ο προϊστάμενός σου, πόσο παραγωγικός και αποδοτικός θα είσαι; Με πόση όρεξη θα δουλεύεις;

Στο ποδόσφαιρο, για να μην έχεις πρόβλημα παίζοντας τόσο παθητικά, θα πρέπει να έχεις -εκτός φυσικά της ποιότητας- τη συνοχή, τους αυτοματισμούς, τα στημένα. Ή να αντιμετωπίσεις υποδεέστερο αντίπαλο. Κι αν εκεί "κρύβονται" τα προβλήματα και έρχονται οι νίκες, στα σπουδαία ματς δε γίνεται να καταφέρεις το ίδιο.

Δεν ξέρω αν το πρόβλημα είναι το αγωνιστικό πλάνο του Φερέιρα, ο Φερέιρα ο ίδιος ή οι παίκτες. Ξέρω ότι και τα τρία μαζί δεν "κόλλησαν" ποτέ. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα από όλες...

πηγή: FORZA