Πάμπλο Γκαρσία, η μεγάλη ώρα του!

Ο αγαπημένος «Τσε» της ασπρόμαυρης κερκίδας νιώθει τη λατρεία του κόσμου, αλλά δεν δείχνει το παραμικρό σημάδι έπαρσης, κάτι άλλωστε που έκανε από την εποχή που έπαιζε δίπλα στον Ζιντάν, τον Μπέκαμ και τους υπόλοιπους «galacticos» της Ρεάλ Μαδρίτης.

«Δεν υπάρχει καμία δόξα, η δόξα είναι να έχουμε οικογένεια και φίλους που να σε αγαπάνε», λέει, όχι απλά έτσι για να το πει, αλλά γιατί το πιστεύει βαθιά μέσα του, αποτελεί το μότο ζωής. Θεωρεί τον ΠΑΟΚ κομμάτι της ζωής του. «Ήρθα για δύο χρόνια και έχω κλείσει πάνω από δώδεκα στον ΠΑΟΚ, νιώθω υπερήφανος που είμαι μέλος αυτή της μεγάλης οικογένειας», είχε γράψει κάποια στιγμή.

ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ

Κι όντως έτσι είναι. Ο Πάμπλο μας προέκυψε, εντελώς ξαφνικά, το καλοκαίρι του 2008 όταν οι δύο Έλληνες μάνατζερ (και μετέπειτα επιστήθιοι φίλοι του), Δημήτρης Καγιόγλου και Διονύσης Γιαννόπουλος, επικοινώνησαν με τον Ζήση Βρύζα. «Αν σας ενδιαφέρει ο Πάμπλο Γκαρσία σας τον φέρνουμε», είπαν και ο τότε τεχνικός διευθυντής των «ασπρόμαυρων» μετέφερε την πρόταση στον Θόδωρο Ζαγοράκη: «Μπορούμε να τον πάρουμε με 650 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, αλλά ο παίκτης θέλει διετές συμβόλαιο», είπε στον τότε πρόεδρο της ΠΑΕ και πριν ολοκληρωθεί ο αγώνας – δρόμου, με την ανταλλαγή e-mail και την αποστολή των εισιτηρίων, ο Φερνάντο Σάντος είχε «ανάψει το πράσινο φως». Ο «Ζαγόρ» γνώριζε και τη θέση και την αξία του Ουρουγουανού γι' αυτό ήταν σίγουρος και απαίτησε «να τον φέρετε... αύριο το πρωί»!

Από το Μοντεβιδέο ο Γκαρσία βρέθηκε για τη Μαδρίτη, εκεί έλυσε το συμβόλαιο του με τη Ρεάλ Μαδρίτης, που θα του πλήρωνε τον πρώτο χρόνο ένα σεβαστό ποσό, τακτοποίησε κάποιες προσωπικές υποθέσεις και στις 30 Ιουλίου του 2008 «πέταξε», μέσω Μιλάνου, για τη Θεσσαλονίκη. Έφτασε λίγο μετά τις 3.15 μ.μ. και όταν άνοιξε η πόρτα της αίθουσας αφίξεων δεν πίστευε στα μάτια του... Μια ανθρώπινη λαοθάλασσα, με το θερμόμετρο να χαϊδεύει τους 34 βαθμούς Κελσίου, να παραληρεί στη θέα του μέχρι πρότινος αρχηγού της εθνικής Ουρουγουάης, που χάθηκε στις αγκαλιές του και άκουσε τη μυθική ατάκα από ισπανόφωνο φίλο του «Δικεφάλου»: «έχεις τα μούτρα και τη φάτσα οπαδού του ΠΑΟΚ»!

«Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ανακοινώνει ότι υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας δυο ετών με τον Ουρουγουανό διεθνή μέσο Pablo Garcia», ανέφερε την επόμενη μέρα η ανακοίνωση των «ασπρόμαυρων» και κάπως έτσι ξεκίνησε η μεγάλη από κάθε άποψη καριέρα του σημερινού προπονητή της πρωταθλήτρια ομάδας Κ19, που παραλίγο να αποχωρήσει μετά τον πρώτο χρόνο στην Τούμπα, ευτυχώς μετά από ένα ραντεβού με Θόδωρο Ζαγοράκη και τον Φερνάντο Σάντος τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.

Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΩΝΗ

Το Μάρτιο του 2013 η ανοικτή κόντρα του με τον Γιώργο Δώνη βρισκόταν στο απόγειο της. Ο Γκέρμαν Τσιστιακόφ είχε αναλάβει το δύσκολο έργο να αποκαταστήσει την τάξη και να ομαλοποιήσει την κατάσταση, όμως δεν μπόρεσε να πετύχει κάτι, με τους δύο άνδρες να είναι στα σχοινιά. Ρήξη. Τέλος... Το γνώριζε κι ο ίδιος από την πρώτη στιγμή και εμμέσως πλην σαφώς το παραδέχθηκε δημοσίως λίγα χρόνια αργότερα: «Αν δεν ήταν ο Γκαρσία, ο Δώνης μπορεί και να ήταν ακόμη στον ΠΑΟΚ», είχε πει τρία χρόνια μετά την αποχώρησή του ο Έλληνας τεχνικός. Έφυγε (σαν) κυνηγημένος από την Τούμπα, διότι έκρινε πως είχε φτάσει το ποδοσφαιρικό «τέλος» του «Τσε».

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

«Όνειρο να προπονήσω την πρώτη ομάδα»

Ο ΠΑΟΚ του έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσει καριέρα προπονητή και ο Ουρουγουανός ετοιμάζεται να πάρει το δίπλωμα UEFA A ολοκληρώνοντας τα μαθήματα στη σχολή προπονητών, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο και αναμένεται να ολοκληρωθεί, αν το επιτρέψει ο κορονοϊός, μέχρι τον Ιανουάριο.

«Ο ΠΑΟΚ μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω προπονητής στην Κ19. Χωρίς καμία αμφιβολία θέλω να προπονήσω τους μεγάλους. Και φυσικά ονειρεύομαι να είμαι προπονητής σε μια από τις μεγάλες ομάδες της Ουρουγουάης», είχε πει μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «Sport890», της πατρίδας του από τον περασμένο Απρίλιο δείχνοντας έτοιμος να αναλάβει την πρώτη ομάδα.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΝΙΚΗΤΗ

Συνεργάστηκε με πολλούς προπονητές, στην κορυφή της λίστας μάλλον θα τοποθετεί τον Χαβιέ Αγκίρε, με τον οποίο συνυπήρξαν σε 80 αγώνες από το 2002 μέχρι το 2005 στην Οσασούνα, ενώ έχει σε μεγάλη εκτίμηση και τον Λουίς Αραγονιές. Έχε μάθει πολλά δίπλα σε μεγάλους προπονητές κι αυτό τον βοηθάει στην καθημερινή προσπάθεια του να αναδείξει παίκτες με σωστή νοοτροπία και «μενταλιτέ» νικητή. Αν κρίνουμε από τους Μιχαηλίδη, Τζόλη και Κούτσια φαίνεται να παίρνει άριστα, διότι οι μικροί που «ανέβηκαν» στην πρώτη ομάδα φαίνονται έτοιμοι, κυρίως, ξέρουν να κερδίζουν.

«ΑΔΙΑΦΟΡΩ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΛΕΝΕ...»

Στις 15 Μαρτίου του 2018 όλος ο πλανήτης ασχολείται με το πολυσυζητημένο ντέρμπι του Κομίνη και την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας στο φινάλε του ΠΑΟΚ-ΑΕΚ. Ο «Κανάριο» βγαίνει και στηρίζει δημοσίως τον πρόεδρο του «Δικεφάλου». Δεν μασάει τα λόγια του, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Κάτω από μια φωτογραφία του γράφει: «Αδιαφορώ για ότι κι αν λένε, γιατί δεν ξέρουν τι νιώθουμε για σένα». Λόγια βγαλμένα από ένα τεράστιο πανό, που κάποια χρόνια απλωνόταν στα κάγκελα της «Θύρας 4».

Η επιστροφή πριν τους πάγκους

Ο Θόδωρος Ζαγοράκης, ως στρατηγικός σύμβουλος του Ιβάν Σαββίδη, είχε ενεργό ρόλο στην επιστροφή του (ποδοσφαιριστή) Πάμπλο Γκαρσία το καλοκαίρι του 2013. Μετά από μια συνάντηση των τριών ανδρών στο «Μακεδονία Παλλάς» υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο και ξαναφόρεσε την «ασπρόμαυρη» φανέλα.

Όχι πως με τον Χουμπ Στέφενς τα πράγματα ήταν καλύτερα, πήρε πολύ λίγο χρόνο συμμετοχής και τον Ιανουάριο του 2014 αποφάσισε να βάλει οριστικά τίτλους τέλους, λύνοντας το συμβόλαιο του και πηγαίνοντας για τρεις μήνες στην Ξάνθη.

Επέστρεψε εκ νέου στην Τούμπα το καλοκαίρι του '14 αυτή τη φορά ως ένας εκ των βοηθών του Άγγελου Αναστασιάδη, όμως και εκείνη η επιστροφή ήταν γεμάτη από ίντριγκα και διαφωνίες. Δεν κάθισε ποτέ στο πλευρό του Ελληνα προπονητή ως βοηθός του, ένα χρόνο μετά, ξεκίνησε να προπονεί τους μικρούς του «Δικεφάλου». Η πρώτη εμπειρία σε πάγκους.

Ήταν η λύση, που βρήκαν στη Μικράς Ασίας, καθώς ο Φρανκ Αρνεσεν, που υποτίθεται θα τον είχε δίπλα σε συμβουλευτικό ρόλο, δεν του έδινε και πολύ σημασία, κάπως έτσι άρχισε με την Κ17 κατακτώντας το πρωτάθλημα υποδομών το 2016 και στη συνέχεια την Κ19 με την οποία έχει κατακτήσει τρία σερί πρωταθλήματα, τα δύο τελευταία (2018-19, 20190-20) δίχως να ηττηθεί!

ΤΟ ΡΕΚΟΡ

Με την Κ19 έφτασε να μετράει 77 αγώνες χωρίς ήττα στο πρωτάθλημα υποδομών της Σούπερ Λίγκας. Από τον Δεκέμβριο του 2017 όταν οι μικροί του «Δικεφάλου» ηττήθηκαν 1-0 από τον Παναθηναϊκό μέχρι και σήμερα «τρέχουν» ένα απίστευτο σερί με 70 νίκες και 7 ισοπαλίες, διάρκειας 1.056 ημερών ή αν προτιμάτε 2 ετών, 10 μηνών και 21 ημερών.

Πηγή : FORZA