Όταν σε πατούν τα ίδια σου τα πόδια…
Από paok24.com: Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς, που λένε.
Πηγή: paok24.com
SHARE:
Η εντός έδρας ήττα από τη Λάρισα, ήταν το «κύκνειο άσμα» του Κώστα Μέξα στον πάγκο του ΠΑΟΚ, ο Άρης Λυκογιάννης είναι προ των πυλών, αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε τι έγινε ως τώρα.Από τη στιγμή που ο Θανάσης Χατζόπουλος ανέλαβε το βαρύ «φορτίο» της διοίκησης της ΚΑΕ, πήρε και την απόφαση να δώσει τα «κλειδιά» στο αγωνιστικό κομμάτι στον Κώστα Μέξα. Και την περσινή σεζόν, όταν ο Κερκυραίος κόουτς ανέλαβε εκείνη την ομάδα (που όδευε δεδομένα στα βράχια) και φέτος το καλοκαίρι, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα γι’αυτόν, ήταν μόνιμα αρνητική.
Φυσικά, γι’αυτό φρόντισαν διάφοροι, είτε εντός είτε εκτός ομάδας, αφού το κουτσομπολιό και το «ράδιο αρβύλα» είναι αγαπημένες τακτικές στο μπασκετικό ΠΑΟΚ, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Όπως αποδείχθηκε όμως, ο Μέξας δεν κατάφερε να μείνει ανεπηρέαστος από όλο αυτό.
Η εμπειρία λέει ότι σχεδόν κάθε προπονητής, στον επαγγελματικό αθλητισμό, έχει διάφορα επίπεδα ανασφάλειας, αλλά ο συγκεκριμένος τα είχε πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Φταίει γι’αυτό; Απ’ό,τι φάνηκε ήταν τέτοιος ο χαρακτήρας του… Ηταν τέτοιο το άγχος και η πίεση που έβαζε ο ίδιος στον εαυτό του, που αν διάβαζε κανείς τη γλώσσα του σώματος του, από τις αρχές αρκετών αγώνων, δε χρειαζόταν κάτι άλλο για να το καταλάβει. Έγινε και χθες, στα πρώτα λεπτά, είχε γίνει και στο Ιβανώφειο, μόλις στο πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος.
To είχαμε αναφέρει και από αυτήν εδώ τη γωνία, μετά τη νίκη επί του Λαυρίου, έτσι όπως δημιουργεί το άγχος η ίδια η ομάδα, έτσι και η ίδια θα το διώξει από πάνω της και ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό, είναι με νίκες. Με Προμηθέα στην Πάτρα και ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, ο πήχης της δυσκολίας ήταν σαφώς ψηλότερα από το επίπεδο που είναι τώρα ο ΠΑΟΚ, αλλά η εικόνα του, έδωσε ελπίδες για τη συνέχεια. Και ειδικά στο ΟΑΚΑ, που ήταν καλύτερος και αν έπαιρνε τη νίκη που άξιζε, αλλά του την έκλεψε η διαιτητική τριάδα, θα είχε αλλάξει λίγο και η αύρα του και ακόμα και με ένα ανάλογα φοβερό παιχνίδι, όπως το χθεσινό της Λάρισας, θα έβαζε έναν παραπάνω πόντο και θα κέρδιζε. Με τα «αν» και τα «θα» όμως, καριέρες κάνουν μόνο πολιτικοί. Όχι προπονητές.
Πριν ένα μήνα, όταν ξεκίνησε από την Αθήνα, η φημολογία περί αντικατάστασής του Μέξα, ο Θανάσης Χατζόπουλος, τον στήριξε έμπρακτα, ενώ όταν πήρε την (αργοπορημένη αρκετά είναι η αλήθεια) απόφαση για αντικατάσταση του Χέρντον, ο ΠΑΟΚ βγήκε στην αγορά με καλά χρήματα για την εποχή και τις συνθήκες και ήταν σε θέση με το που προέκυψε η επιλογή του Κονατέ, να προχωρήσει άμεσα στην απόκτησή του. Αυτή είναι η μία όψη.
Η άλλη, είναι αυτή που λέει ότι στην πρώτη πραγματική «στραβή» και στην πρώτη εκτός προγράμματος ήττα που ήταν η χθεσινή, προέκυψε η απόφαση περί αντικατάστασης. Είναι και το παιχνίδι που ακολουθεί όμως και μάλιστα, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, που φέρνει έτσι κι αλλιώς έξτρα πίεση. Αν έβλεπε κάποιος τον Μέξα χθες, στη συνέντευξη Τύπου, ήταν εύκολο να καταλάβει ότι πλέον δε μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση. Οχι γιατί είναι από μόνη της, απαραίτητα τόσο δύσκολα διαχειρίσιμη, αλλά επειδή στο δικό του το μυαλό, έμοιαζε με Γολγοθά.
«Βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ’ αλήθεια, τα πόδια του τα ίδια» που έγραψε και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο σπουδαίο «Διάφανο» του. Κάπως έτσι γράφτηκε και η παρουσία του Κώστα Μέξα στον πάγκο του ΠΑΟΚ.
Ο Λυκογιάννης είναι σαφώς πιο περπατημένος στη Basket League ή για να το πούμε λίγο πιο λαϊκά, σαφώς πιο «κωλοπετσομένος». Ξέρει που έρχεται, περίμενε μια τέτοια εξέλιξη και γι’ αυτό και πριν λίγο καιρό, είχε απορρίψει άμεσα τον Άρη. Η παρουσία του Νεραντζάκη, με τον οποίο ήταν επί χρόνια συνεργάτες, αναμένεται να τον βοηθήσει στην προσαρμογή του, του ενώ γνωρίζει πολύ καλά, τόσο τον Γκρίφιν όσο και τον Λοβ. Το ντεμπούτο του, σε ένα ντέρμπι ΠΑΟΚ – Άρης, είναι κάτι παραπάνω από απαιτητικό, και όποιος μένει στη «βαριά» ήττα του συμπολίτη από το Λαύριο χθες, ρίχνει στάχτη στα μάτια του. Έχουν και εκεί τα εσωτερικά τους ζητήματα, αλλά όταν ακολουθούν τέτοιοι αγώνες, συνήθως υπάρχει μεγαλύτερη συσπείρωση.
Επιμένουμε ότι το συγκεκριμένο ρόστερ του ΠΑΟΚ, μετά και την αλλαγή με τον Κονατέ, έχει σαφώς ψηλότερο ταβάνι από το 1-5, με το οποίο έχει ξεκινήσει τη σεζόν, αλλά ξαναλέμε, ότι η μοναδική εκτός προγράμματος ήττα, ήταν η χθεσινή. Η αυτοπεποίθηση έρχεται μόνο με νίκες, με πιο ορθολογική διαχείριση καταστάσεων εντός κι εκτός παρκέ και με τη στήριξη ΟΛΩΝ.
Υ.Γ.: Είναι πολλά τα παραδείγματα προβληματικής διαχείρισης καταστάσεων από τον Μέξα. Μετά το κάρφωμα του Γουέμπ χθες, αυτό που (δε) γινόταν στον πάγκο του ΠΑΟΚ στο τάιμ άουτ, φάνηκε στην επίθεση, που το άουτ το έκανε ο Γκρίφιν (!), με τον Λοβ και τον Παπαντωνίου να κάνουν την ίδια ακριβώς κίνηση, τη μπάλα να πηγαίνει στο δεύτερο και τα υπόλοιπα να είναι ιστορία.
Υ.Γ.2: Δεν υπάρχει καμία μα καμία εξήγηση για την επιμονή με τον Μαργαρίτη στο «4», ειδικά απέναντι σε παίκτες, που μπορούν να απειλήσουν από μακριά. Το πλήρωσε η ομάδα με την ΑΕΚ, από τον Ματσιούλις, που ήταν καθοριστικός με τα 6/8 τρίποντα, το πλήρωσε και χθες με τον Γουέμπ, που είχε το ίδιο ποσοστό με τον Λιθουανό. 5/5 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο είχε ο φόργουορντ της Λάρισας, με 3/3 είχε ξεκινήσει ο Ματσιούλις, με τον αρχηγό να δυσκολεύεται πάρα πολύ να τους ακολουθήσει τόσο μακριά. Και φυσικά, δεν έφταιγε ο ίδιος γι’αυτό…
Υ.Γ.3: Για τους παρατηρητικούς. Θα έχει ενδιαφέρον με την έλευση Λυκογιάννη, η σύνθεση του πάγκου του ΠΑΟΚ, στα παιχνίδια του.
Υ.Γ.4: Πολλά credits στον Λίνο Γαβριήλ, για τον τρόπο που διαχειρίστηκε χθες το παιχνίδι, την επιμονή του και όσα πήρε από σχεδόν κάθε παίκτη που χρησιμοποίησε. Και το μπάσκετ, τον αντάμειψε, με την απίστευτη φάση που σχεδίασε και του βγήκε με το κάρφωμα του Γουέμπ στο τέλος. Α και η Λάρισα φέρνει κι άλλον καλό σκόρερ, τον Ντέιβιον Μπέρι. Κι ο Ιωνικός ανακοίνωσε τον Μαυροκεφαλίδη. Λέτε να κάνει το ίδιο και με τον Παππά; Γι’ αυτό λέμε, η αυτοπεποίθηση έρχεται μόνο από νίκες. Για να έχει αυτό το ρόστερ του ΠΑΟΚ, το στόχο που του αξίζει…
Φυσικά, γι’αυτό φρόντισαν διάφοροι, είτε εντός είτε εκτός ομάδας, αφού το κουτσομπολιό και το «ράδιο αρβύλα» είναι αγαπημένες τακτικές στο μπασκετικό ΠΑΟΚ, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Όπως αποδείχθηκε όμως, ο Μέξας δεν κατάφερε να μείνει ανεπηρέαστος από όλο αυτό.
Η εμπειρία λέει ότι σχεδόν κάθε προπονητής, στον επαγγελματικό αθλητισμό, έχει διάφορα επίπεδα ανασφάλειας, αλλά ο συγκεκριμένος τα είχε πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Φταίει γι’αυτό; Απ’ό,τι φάνηκε ήταν τέτοιος ο χαρακτήρας του… Ηταν τέτοιο το άγχος και η πίεση που έβαζε ο ίδιος στον εαυτό του, που αν διάβαζε κανείς τη γλώσσα του σώματος του, από τις αρχές αρκετών αγώνων, δε χρειαζόταν κάτι άλλο για να το καταλάβει. Έγινε και χθες, στα πρώτα λεπτά, είχε γίνει και στο Ιβανώφειο, μόλις στο πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος.
To είχαμε αναφέρει και από αυτήν εδώ τη γωνία, μετά τη νίκη επί του Λαυρίου, έτσι όπως δημιουργεί το άγχος η ίδια η ομάδα, έτσι και η ίδια θα το διώξει από πάνω της και ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό, είναι με νίκες. Με Προμηθέα στην Πάτρα και ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, ο πήχης της δυσκολίας ήταν σαφώς ψηλότερα από το επίπεδο που είναι τώρα ο ΠΑΟΚ, αλλά η εικόνα του, έδωσε ελπίδες για τη συνέχεια. Και ειδικά στο ΟΑΚΑ, που ήταν καλύτερος και αν έπαιρνε τη νίκη που άξιζε, αλλά του την έκλεψε η διαιτητική τριάδα, θα είχε αλλάξει λίγο και η αύρα του και ακόμα και με ένα ανάλογα φοβερό παιχνίδι, όπως το χθεσινό της Λάρισας, θα έβαζε έναν παραπάνω πόντο και θα κέρδιζε. Με τα «αν» και τα «θα» όμως, καριέρες κάνουν μόνο πολιτικοί. Όχι προπονητές.
Πριν ένα μήνα, όταν ξεκίνησε από την Αθήνα, η φημολογία περί αντικατάστασής του Μέξα, ο Θανάσης Χατζόπουλος, τον στήριξε έμπρακτα, ενώ όταν πήρε την (αργοπορημένη αρκετά είναι η αλήθεια) απόφαση για αντικατάσταση του Χέρντον, ο ΠΑΟΚ βγήκε στην αγορά με καλά χρήματα για την εποχή και τις συνθήκες και ήταν σε θέση με το που προέκυψε η επιλογή του Κονατέ, να προχωρήσει άμεσα στην απόκτησή του. Αυτή είναι η μία όψη.
Η άλλη, είναι αυτή που λέει ότι στην πρώτη πραγματική «στραβή» και στην πρώτη εκτός προγράμματος ήττα που ήταν η χθεσινή, προέκυψε η απόφαση περί αντικατάστασης. Είναι και το παιχνίδι που ακολουθεί όμως και μάλιστα, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, που φέρνει έτσι κι αλλιώς έξτρα πίεση. Αν έβλεπε κάποιος τον Μέξα χθες, στη συνέντευξη Τύπου, ήταν εύκολο να καταλάβει ότι πλέον δε μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση. Οχι γιατί είναι από μόνη της, απαραίτητα τόσο δύσκολα διαχειρίσιμη, αλλά επειδή στο δικό του το μυαλό, έμοιαζε με Γολγοθά.
«Βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ’ αλήθεια, τα πόδια του τα ίδια» που έγραψε και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο σπουδαίο «Διάφανο» του. Κάπως έτσι γράφτηκε και η παρουσία του Κώστα Μέξα στον πάγκο του ΠΑΟΚ.
Ο Λυκογιάννης είναι σαφώς πιο περπατημένος στη Basket League ή για να το πούμε λίγο πιο λαϊκά, σαφώς πιο «κωλοπετσομένος». Ξέρει που έρχεται, περίμενε μια τέτοια εξέλιξη και γι’ αυτό και πριν λίγο καιρό, είχε απορρίψει άμεσα τον Άρη. Η παρουσία του Νεραντζάκη, με τον οποίο ήταν επί χρόνια συνεργάτες, αναμένεται να τον βοηθήσει στην προσαρμογή του, του ενώ γνωρίζει πολύ καλά, τόσο τον Γκρίφιν όσο και τον Λοβ. Το ντεμπούτο του, σε ένα ντέρμπι ΠΑΟΚ – Άρης, είναι κάτι παραπάνω από απαιτητικό, και όποιος μένει στη «βαριά» ήττα του συμπολίτη από το Λαύριο χθες, ρίχνει στάχτη στα μάτια του. Έχουν και εκεί τα εσωτερικά τους ζητήματα, αλλά όταν ακολουθούν τέτοιοι αγώνες, συνήθως υπάρχει μεγαλύτερη συσπείρωση.
Επιμένουμε ότι το συγκεκριμένο ρόστερ του ΠΑΟΚ, μετά και την αλλαγή με τον Κονατέ, έχει σαφώς ψηλότερο ταβάνι από το 1-5, με το οποίο έχει ξεκινήσει τη σεζόν, αλλά ξαναλέμε, ότι η μοναδική εκτός προγράμματος ήττα, ήταν η χθεσινή. Η αυτοπεποίθηση έρχεται μόνο με νίκες, με πιο ορθολογική διαχείριση καταστάσεων εντός κι εκτός παρκέ και με τη στήριξη ΟΛΩΝ.
Υ.Γ.: Είναι πολλά τα παραδείγματα προβληματικής διαχείρισης καταστάσεων από τον Μέξα. Μετά το κάρφωμα του Γουέμπ χθες, αυτό που (δε) γινόταν στον πάγκο του ΠΑΟΚ στο τάιμ άουτ, φάνηκε στην επίθεση, που το άουτ το έκανε ο Γκρίφιν (!), με τον Λοβ και τον Παπαντωνίου να κάνουν την ίδια ακριβώς κίνηση, τη μπάλα να πηγαίνει στο δεύτερο και τα υπόλοιπα να είναι ιστορία.
Υ.Γ.2: Δεν υπάρχει καμία μα καμία εξήγηση για την επιμονή με τον Μαργαρίτη στο «4», ειδικά απέναντι σε παίκτες, που μπορούν να απειλήσουν από μακριά. Το πλήρωσε η ομάδα με την ΑΕΚ, από τον Ματσιούλις, που ήταν καθοριστικός με τα 6/8 τρίποντα, το πλήρωσε και χθες με τον Γουέμπ, που είχε το ίδιο ποσοστό με τον Λιθουανό. 5/5 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο είχε ο φόργουορντ της Λάρισας, με 3/3 είχε ξεκινήσει ο Ματσιούλις, με τον αρχηγό να δυσκολεύεται πάρα πολύ να τους ακολουθήσει τόσο μακριά. Και φυσικά, δεν έφταιγε ο ίδιος γι’αυτό…
Υ.Γ.3: Για τους παρατηρητικούς. Θα έχει ενδιαφέρον με την έλευση Λυκογιάννη, η σύνθεση του πάγκου του ΠΑΟΚ, στα παιχνίδια του.
Υ.Γ.4: Πολλά credits στον Λίνο Γαβριήλ, για τον τρόπο που διαχειρίστηκε χθες το παιχνίδι, την επιμονή του και όσα πήρε από σχεδόν κάθε παίκτη που χρησιμοποίησε. Και το μπάσκετ, τον αντάμειψε, με την απίστευτη φάση που σχεδίασε και του βγήκε με το κάρφωμα του Γουέμπ στο τέλος. Α και η Λάρισα φέρνει κι άλλον καλό σκόρερ, τον Ντέιβιον Μπέρι. Κι ο Ιωνικός ανακοίνωσε τον Μαυροκεφαλίδη. Λέτε να κάνει το ίδιο και με τον Παππά; Γι’ αυτό λέμε, η αυτοπεποίθηση έρχεται μόνο από νίκες. Για να έχει αυτό το ρόστερ του ΠΑΟΚ, το στόχο που του αξίζει…
